Inhoud
Historie
Het is een traditie, ieder voorjaar gaat kanovereniging NKSV de Batavier met een aantal wildwatervaarders een week varen in de Alpen.
Het begon in 1988 met een aantal leden (Roel Dijkema, Paul en Ingrid Swinkels, John Smits en Marietje Geverink, Ed Jansen en vriendin, Menno van Renswoude) die samen vertrokken om de Ardèche en zijn zijrivieren te gaan varen. Onze eerste ervaring met "zomaar ergens een week naartoe gaan en zelf varen". Eerlijk gezegd, geen idee wat we wel of niet gevaren hebben. In ieder geval de boven en beneden Ardeche, de boven Loire en stukken van de Bourges en Fontauliere.
Paul Swinkels op de Ardeche (Frankrijk)
1989: Enthousiast besloten Paul, Roel en Menno dat de Ardeche een herhaling moest krijgen. Zij verkenden, samen met Joost en Anke, het wildwater in de Jura. Het begon met witte weides, verlaten campings en veel opwarm cous-cous. De Doubs, Ain, Flumen, Bienne bevaren onze eerste zelfstandige ontdekkingstocht.
Roel "Albatros" Dijkema op de Bienne
De volgende jaren werd op individuele basis ervaring opgedaan via slalomcursus in Augsburg, een uitstapje met wat Zwitsers naar de rivieren rondom het Lago Maggiore en een weekje (Roel Dijkema, Ruud Albers, Hans Platenburg, Menno van Renswoude, Paul Swinkels, ...) naar Landeck in Oostenrijk.
Menno op de seestufen in de Trisanna (Oostenrijk)
Steeds weer werd op persoonlijke titel een aantal kano-vaarders bijeen gezocht om te gaan varen.
Han Willems, Eric Schalkx, Menno van Renswoude in de Ardezer Schlucht op de Inn (Zwitserland)
In het voorjaar 1993 zagen we eindelijk het licht. "Waarom niet met zoveel mogelijk mensen gaan varen, gewoon met iedereen van de kanoclub die mee wil?"
Sindsdien hebben we ieder jaar een zeer geslaagde Alpenweek georganiseerd.
In 1993 voeren we op de Isel, Drau, Gail en Lieser in Karinthië in Oostenrijk (hier moeten we de nostalgische foto's ooit nog eens van opzoeken, Hans?).
In 1994 kliefden (of is het kloven, of is dat weer wat anders?) we door de Franse Durance en aanverwante sloten zoals Guisane, Ubaye en Guil (ook hier hopen we nog op een onverwacht foto archiefje).
1995 was het jaar van de Salza en de Lassing in het Oostenrijkse Steiermark.
Jasper doet brugstart op de Salza, hij was zijn tijd toen al ver vooruit en is dat gebleven :)
In 1996 werd gepoogd het brongebied van de Rijn in Zwitserland te bezoeken maar door een totaal gebrek aan water aldaar werd de gehele week doorgebracht aan de Sanna in het Oostenrijkse Landeck.
Jan Bertrams op de Trisanna (of Rosanna?)
In 1997 was de eerste keus gevallen op het gebied van het centraal massief in Frankrijk, daar was geen water waardoor we uitgeweken zijn naar de Salza, dit gebaseerd op onze positieve ervaringen in 1995. Het was dan ook een van onze toppers, veel water, veel verschillende rivieren en mooi weer.
Joost op de Lassing
In 1998 was het dan eindelijk zover, we gingen echt naar Slovenië, er was goed water, soms zelfs zoveel dat sommige stukken overgeslagen werden. Minpunt was wel dat afgezien van de eerste twee dagen de zon zich niet meer liet zien en het water overvloedig uit de hemel werd bijgevuld.
Saskia, boven Soca, blokkendoos
1999 zat er een dip in de deelname doordat een aantal vaste krachten niet mee konden. De keuze viel op het gebied van de Isel in Karinthië , daar waar de triomftochten van de Batavier in 1993 begonnen waren. Het weer was niet zo best en de groep kleiner dan normaal.
Ruud Albers op de Isel
1999: Een paar van de afvallers van de eerste tocht hebben de schade dat jaar een maand later alsnog ingehaald door met z'n vieren aan de Durance in Frankrijk te gaan varen, voor die deelnemers een topweek met veel water en mooi weer.
Ruud Keesom vangt een grote vis op de boven Guil
In 2000 hadden we de topper aller tijden: een weekje varen in Slovenië en deze keer een week lang veel water, mooi weer en een groep van meer dan 20 man.
Start van de Kobarid Strecke
2001 was qua aantallen helemaal een topper (30+), het weer aan de Durance was echter duidelijk minder dan het jaar daarvoor.
Maidentrip van Cees Verhoef op de Durance vlak voor Embrun
2002 was qua weer een topper, het aantal deelnemers was niet zo extreem als in 2002 maar nog altijd fors te noemen. We hebben een week lang in de zon op de Salza en zijn zijrivieren gevaren.
John Smits, in de Lange Gasse in's Paradies op de Salza
In 2003 was het dan eindelijk zover, al jaren werd er over de Verdon gepraat, het kwam er echter nooit van. Het algemene beeld was dat, dat gebied te moeilijk zou zijn. Na wat studie op de diverse rivierbeschrijvingen bleek er voldoende WW II-III in dat gebied te zijn om de batavieren bezig te houden. Het intreden van de sneeuw smelttijd gooide wel wat roet in het eten waardoor er minder gevarieerd gevaren kon worden.
Heden en verleden op de Issole
In 2004 wederom een nieuw gebied, in het Berner Oberland in Zwitserland hebben we rondom Thun diverse rivieren bevaren en zijn halverwege de week, doordat de temperatuur daalde en het smeltwater in Zwitserland niet meer los kwam, doorgegaan naar het gebied rondom Landeck.
Mayke Rensen in de Finstermunster
2005 stond in het teken van Slovenië, in 2000 hadden we daar reeds een fantastische week gehad en het was tenslotte alweer 5 jaar geleden dat de Batavier daar was geweest. Ook nu weer werd het een topper zowel qua deelname, landschap als weersomstandigheden.
Folkert in het eerste kloofje van de Koritnica
In 2006 was er een duidelijke lobby voor het mooie weer. Een overdaad aan stemmen ging naar de Verdonstreek. Daar was in 2003 leuk gevaren, maar er waren toch nog wel wat trajecten blijven liggen. Het weer was perfect, de waterstand niet echt best maar deze keer werden de boven Verdon en de Pre-canyon in ieder geval wel bedwongen. En dat bij 5 dagen (van de 6) zon.
Wandelaar in de rode kloof van de Var
De camping van Gert Matsers in Entrevaux was een uitstekende lokatie alleen jammer dat de rivieren daar in de buurt allemaal te wenig water hadden. Dus gingen we veel naar de Verdon, naar boven.
Roel door het sleutelgat in de Verdon bij Colmars
In 2007 was er een duidelijke ladies-lobby die een goede aansluiting wilde hebben op potentiele raftwedstrijden in Augsburg. Die gingen uiteindelijk niet door, maar wij gingen dus wel naar de Salza. Daar was veel te weinig water dus zijn we na 2 dagen varen via een tussenstop aan de Lieser doorgereden naar de Soca. Maar ook daar niet veel water maar wel veel lol en een grote groep nieuwe vaarders.
Een plaatselijke blije hond op de Lieser
2008 reisden we af naar het gebied van de Durance, daar waren we tenslotte al lang niet meer geweest. Afdalend van de col de Lauterets bleek de Guisane al redelijk droog te staan maar een eerste heerlijke dag in de zon op de Durance leek een opmaat voor de rest van de week. Helaas zakte de temperatuur in, bleef het water uit en zijn we na een dagje Guil verkast naar de Seealpen, naar de Verdon, Vesubie en Var. Daar was wel zon en water.
Marcel op de boven Var
2009 zouden we het helemaal anders doen. We gingen voor het echie, mooi steil water in het bourgondische Piemonte, de Sesia dus. Na een dag varen ontplofte de hemel en zijn we op een grote vloedgolf afgereisd naar de dichtsbijzijnde zon die we vonden aan de Var met natuurlijk daarbij ook de Verdon, de Vesubie, Esteron en de Coulomb, allemaal met lekkere waterstanden.
Maarten op de Vesubie
2010: Er waren in de aanloop legio wilde plannen. Toen het puntje bij paaltje kwam was het noodweer met sterk dalende temperaturen, halve meters sneeuw en mini tsunami's in Nice. Er was slechts een klein achtergebleven vaargebiedje dat de aanvallen van de weergoden enigzins kon weerstaan, de Seealpen. Dus wederom togen we naar het gebied van de Var, Verdon, Esteron, Vesubie en Tinee met deze keer nog de verkenning van de Loup die door het hoge water echter niet bevaren werd. De zon liet zich zien, dus de batavier was weer blij met 5 nieuw bevaren trajecten.
Altijd opletten voor tegenliggers
2011: Wederom de Durance en omstreken. Deze keer met veel water en een hoog vaar niveau. De WC pot en l'Ange Gardien werden overwonnen. Een plaatselijke hittegolf hielp zeker mee de feestvruegde te verhogen.
2012: Een redelijk nieuwe groep, dus tijd om een van de mooiste rivieren van Europa maar eens te gaan bewonderen, de Soca. Heerlijk weer tot de laatste dag, maar verder een toppertje.
2013: Eindelijk waren er ook andere gebieden die beter weersvoorspellingen afgaven, dus zijn we Oost tirol wezen herontdekken. Rivieren als Isel, Gail, Moll en Defereggenbach.
2014: Wederom dubieuze weerberichten alom, dus zijn we weer naar de zonvaste Seealpen geweest, eindelijk weer een keer door de Rode kloof van de Var gevaren, super!
2015: voor het vierde jaar op rij naar een ander gebied. Dit jaar is de Batavier terug in Guillestre. Midden water, maar de hele week is heerlijk gevaren op de Guil, Durance, Ubaye en Guisane. Helaas begon het op vrijdag hard te regenen en zijn we de terugreis een dag eerder begonnen
2016: wegens te slechte weersvoorspellingen in Oostenrijk en Slovenië opnieuw een jaar naar de Durance. Er zijn grenzen verlegd op de Midden Guil. Daarnaast werd voor het eerst de Briancon kloof gevaren. De schans naast de dam leverde spectaculaire fotos'op
2017: opnieuw een lastige gebiedskeuze. Regen en te hoog water in Slovenie, sneeuw en geen water in Oostenrijk, zon maar geen water in de Seealpen of redelijk weer en water bij opnieuw de Durance. Na veel overleg uiteindelijk gekozen voor de Durance waar we op dag 2 met alle 19 vaarders wakker werden in 10cm sneeuw en snel naar de Seealpen zijn gevlucht waar we ondanks minimale waterstanden toch de Var en Vesubie kloof hebben kunnen varen
2018: met 22 vaarders terug in Slovenie. Mooi weer en lekker gevaren. Vanwege de vele zwemmers in de mangelkloof maar afgezien van het slalomparcours en abseil strecke. Natuurlijk zijn weer de nodige ijsjes in Bovec gegeten.
2019: weer een moeilijke gebiedskeuze. Geen Alpenweek maar een Ardecheweek werd het. Met 26 vaarders hebben we mooi gevaren. Bijna alle dagen prima water, en ook voor ijsjes en een krokodillenboerderij was tijd.
Ook voor mij?
Wat is de doelstelling van zo'n Alpenweek? Gewoon lekker wildwater varen met mede Batavieren waarbij iedere wildwatervaarder die minimaal de classificatie Alpenbeginner verdient heeft, aan zijn trekken komt. "Aan zijn trekken" wil dus niet zeggen dat de gevorderden continu op de toppen van hun kunnen, kunnen varen en ook niet dat de licht gevorderden altijd educatief verantwoord water voor hun kiezen krijgen. We hebben echter het afgelopen decennium veel ervaring opgebouwd en het is altijd leuk, lekker, spannend en leerzaam geweest.
Vanwege de relatief lage temparaturen in het voorjaar en hopelijk goede waterstand, is de Alpenweek in het voorjaar niet geschikt voor beginners. Beginners zijn bij de BASF in de zomer van harte welkom om mee te gaan.
Voorwaarden voor deelname
- Lid zijn van de kanoclub NKSV de Batavier uiteraard! nog geen lid?
- We moeten voldoende water hebben. Het risico op een tekort aan water proberen we in te dammen door meerdere gebieden te kiezen waar we zouden willen gaan varen. Is in het eerste gebied geen water (dat controleren we natuurlijk van te voren) dan kiezen we het tweede gebied, is daar ook geen water, dan gaan we zo verder tot een een gebied vinden waar water is en waar we ook nog willen varen. Consequentie hiervan is natuurlijk wel dat vlak van te voren pas definitief wordt bepaald naar welk gebied we gaan en in het uiterste geval kan het voorkomen dat het niet doorgaat omdat er nergens in Europa wildwater is te vinden. Dat hebben we sinds 1993 nog nooit meegemaakt maar theoretisch is het mogelijk.
- Minimaal classificatie Alpen beginner hebben gekregen. Dit betekent dat je al een aantal keren op wild water gevaren moet hebben. In de Ardennen en Eifel moet je je op wildwater III (Boven Lesse bij goed water, Boven Rur bij gemiddeld water) in ieder geval makkelijk mee kunnen.
Makkelijk betekent hierbij dat je, je redelijk comfortabel voelt, je moet dus iets "over" hebben, de rivier heb je onder controle, je haalt je keerwaters en de vooraf geplande lijnen door de stroomversnellingen.Is dit allemaal no Acracadabra voor je, dan maar beter nog een jaartje wachten.
Twijfel je aan je kunnen, vraag dan een van de ervaren alpen gangers zoals Menno, Cees F, Bart, Sanne, Marije of Hein wat zij ervan vinden. Uiteindelijk bepaald de hoofdvaarleider in overleg met de andere vaarleiders of je mee mag op een bepaald traject qua risico/- veiligheidsafweging. Voor je eerste Alpenweek is overleg dus belangrijk om verkeerde verwachtingen te voorkomen. Soms is het verstandiger om nog een jaartje te wachten of eerst mee te gaan op de BASF.
Je moet materiaal hebben. Je bent zelf verantwoordelijk voor het verkrijgen, kopen, lenen, huren, van je wildwater uitrusting. De kanoclub verhuurt zelf materiaal, maar tijdig bespreken bij de materiaalmeester, is een vereiste (voor materiaal zie verder onder hoofdstuk uitrusting). Ben je nog geen twee jaar lid, dan hoeft er nog geen huurprijs betaald te worden, daarna wel.
Reisverzekering. Hier is altijd weer een hele discussie over ontstaan of een wildwater dekking gewenst is en tot welke graad. Het is je eigen verantwoordelijkheid dit uit te zoeken. Voor zover we weten heeft dit de afgelopen 27 jaar geen problemen opgeleverd, dat zijn echter slechts "ervaringen uit het verleden" en dus geen garantie voor de toekomst.
Tijdens het varen moet je gehoorzamen aan het strenge regiem van de onbarmhartige vaarleiders. Wat dat inhoud? Geen idee, maar er zijn een aantal ervaren vaarders waar naar geluisterd moet worden op wild water. Doe je dat niet, dan kun je nu beter afhaken. Dit kan ook betekenen dat, wanneer je vaar niveau onvoldoende blijkt, sommige trajecten niet meegevaren mogen worden.
Samenvattend: vind je het leuk in een grote gorep te bivakkeren en iedere dag een mooie wildwater rivier te varen? ...
Uitrusting
Verplicht is:
- Boot met voldoende drijflichamen (luchtzakken) en grijplussen
- bijpassend neopreen spatzijl
- wildwater peddel
- Helm
- Zwemvest
- Wetsuit/ droogpak
- stevige gymschoenen, liefst surfschoenen met goede zool
- kanoanorak (Regenjack is onvoldoende in het voorjaar in de Alpen)
- een (of meer) isolatieshirt, wollen trui o.i.d. mag ook, als het maar warmte vast houdt als het nat wordt. Katoen als onderkleding voldoet niet, dat isoleert niet en houdt geen warmte vast.
- Een waterdichte zak waarin je waardevolle spullen en een lunch kunt vervoeren gedurende de dag. Deze moet wel te bevestigen zijn aan de boot.
- Echt waardevolle spullen (paspoort, geld, creditcards, foto's van ...) horen eigenlijk in een waterdichte halstas om de nek gedragen te worden, diep onderin de droge kleding onder de goede anorak. Dat voorkomt onbezonnen acties als je boot er zelfstandig vandoor gaat.
Zie voor meer details organisatie van wildwatertochten, hoofdstuk vaaruitrusting.
Potentiële vaargebieden
Op de eerste afsprakenavond (zie agenda) kiezen we het vaargebied uit. Hierbij volgen we een eenvoudige stemprocedure waarbij iedere (varende) deelnemer 3, 2 en 1 punt mag geven aan respectievelijk eerste, tweede en derde voorkeursgebied. Zo bepalen we welke gebied bezocht wordt en welke gebieden als reserves zullen dienen (als de eerste keus eind april onvoldoende "water-vast" blijkt te zijn). Maar waar is er dan water, lees daarvoor de Alpen, waar is het water
De mogelijke gebieden tot nu toe zijn:
|
Gebied |
Bijzonderheden |
|
Ardèche in Frankrijk
|
Hier begon het allemaal, in het centraal massief, op rivieren als de Ardeche, de Fontauliere, de Beaume en de Rhone (zie fotoimpressie). Ook lopen daar de Borne, de Chassezac, de Lignon. de Ligne, de Drobie, de Altier en de l'Ibie. Voor ons een redelijk onontgonnen gebied van klasse WW II t/m WW IV. De zon moet je daar rond 1 mei toch ook al vaak kunnen krijgen. De rivieren liggen niet zo heel dicht bij elkaar maar camping La-Digue in Chauzon ligt redelijk centraal en zou een goede uitvalsbasis kunnen zijn, ander centraal alternatief is camping La Bastide in Ruoms. Hoe "water-vast" het gebied rond die periode is, is mij nog niet geheel duidelijk, maar daar hebben we dan ook de peilschalen voor. Samenvattend: Landschappelijk fantastisch, werkelijk schitterende kloven, ook voor beginners, niet zo watervast, redelijk onontgonnen gebied voor de Batavier. |
|
Cevennen in Frankrijk |
Onderin Frankrijk, 100 km boven Avignon, liggen de Cevennen in dit schitterende natuurgebied stromen ook hele mooie rivieren als de Tarn en de Gardon met hun vele zijrivieren zoals de Tarnon en Mimente. Hier hebben we als club nog nooit gevaren (ja, ooit, in de zomer, een keer gedobberd op de Tarn, dit noem ik geen wildwater varen en ik heb er in het najaar 2005, 2008 en 2013 heerlijke wildwaterdagen doorgebracht) Of het gebied begin mei nog voldoende water heeft is nog niet duidelijk. Het water is redelijk pittig (met uitzondering uiteraard van de grote kloof van de Tarn). Een uitdaging dus. Maar een risico voor een grote groep die een waterzeker gebied willen hebben. Samenvattend: landschappelijk heel mooi, niet watervast, heeft veel water nodig om voldoende trajecten voor een week te hebben. redelijk onontgonnen gebied voor de Batavier. |
|
Durance in Frankrijk |
In de Franse alpen ligt het klassieke wildwater gebied waar bijna iedereen vroeger wel eens een cursus heeft gedaan. Bekende namen als Durance, Guil, Ubaye, Gyronde Guisane vind je in dit gebied. In de zomer compleet overlopen door toeristen maar in het voorjaar heerlijk rustig en WW II t/m WW V is er in alle soorten en maten voorradig. Een gebied voor beginner en gevorderde dus. Een dikke kans op zon begin mei maar het kan er ook aardig spoken. Het gebied is "Water-vast". Meer informatie over het gebied via de diverse alpenweek verslagen in het archief. Samenvattend: veel mogelijkheden, alle niveau's mogelijk, goede rustige accommodaties mogelijk |
|
Jura in Frankrijk |
Het gebied van de Doubs, de Loue, de Valserine, de Flumen, de Bienne. Hier zijn we met een klein groepje van de Batavier in 1989 geweest (zie alpenweek Jura). Nadeel van dit gebied is dat de rivieren redelijk ver uit elkaar liggen en grotendeels niet meer dan WW II+ bieden. Ook staat de Jura bekend als "regen-zeker" gebied, of we dat leuk vinden eind april, begin mei,.... Samenvattend: Eigenlijk eerst maar eens met een kleinere groep een lang weekeinde of iets langere periode uitproberen. |
|
Karinthië in Oostenrijk |
Rondom het stadje Lienz in Karinthië in Oostenrijk stromen de Isel, de Drau, de Moll, de Gail en de Lieser. Uitstapjes naar de Soca in Slovenië en Fella in Italië zijn mogelijk. Genoeg dus om een week met WW II t/m WW IV+ te kunnen vullen. Ook hier zijn we reeds 3 keer eerder geweest. Zie ook het archief voor sfeerimpressies. |
|
Karwendel gebergte in Duitsland |
Rondom het karwendelgebergte in Beieren is ook nog redelijk wat te halen. In en rond dat gebied stromen de Isar, de Leutasch, de Rissbach (zie ook varen in hans en grietje land), de Weissach, de Ammer en de Loisach. Daarnaast ook diverse heftige zijsloten (WW IV en hoger). Nadeel is dat alle rivieren redelijk ver uit elkaar liggen. Voordeel is dat het dichtbij is, in 8 uur ben je er. Een combinatie met de Inn, Sanna, Rosanna en Trisanna is te doen. Als camping kan het best Mittenwald gekozen worden. Samenvattend: Mooi gebied, dichtbij, rivieren redelijk ver uit elkaar. Wel een uitdaging voor de Batavier om te combineren met verhuizen naar de Sanna bij Landeck. |
|
Landeck in Oostenrijk |
Rondom Landeck in het uiterste westen van Oostenrijk kan er gevaren worden op de Inn, de Sanna, de Otz de Rosanna en de Trisanna. Het gebied leent zich wat minder voor de beginnende wildwater vaarder omdat een goede opbouw van WW II naar III moeilijk te realiseren is omdat er in het voorjaar meestal redelijk wat water is. Voor een sfeerimpressie zie het archief over onze tochten in oostenrijk. Dit gebied is echter wel goed te combineren met een paar dagen varen in Duitsland op de Loisach en Rissbach. Het wordt dan wel een rij-expeditie. Ook kun je een dag naar de Lech, op doorreis naar Loisach en Rissbach of vice versa. Samenvattend: Schitterend wildwater. Accommodatie is onbekender omdat de camping in Landeck gestopt is. Dus dar moeten we nog wat nieuws voor vinden. |
|
Lech in Oostenrijk |
De Lech is landschappelijk schitterend en bevat bovenin de beroemde kloven van de Lech. Daar omheen is de Lech over lange stukken WW I-II-III. Nadeel is wel dat de zijrivieren van de Lech over het algemeen erg moeilijk zijn. Camping "Rudis Camping" vlak bij Häselgehr Uitstapjes naat Rosanna, Sanna en Inn zijn goed mogelijk. Blijkt de Lech niets te zijn, dan kun je altijd snel, zonder een vaardag te verliezen, verder reizen naar Landeck aan de Sanna. Samenvattend: Voldoende mogelijkheden voor WW I-II en WW IV-V, of WW II-III voldoende aanweizg is, dat is de vraag. Waarschijnlijk alleen in combinatie met het gebied rondom Landeck. |
|
Pyreneeën in Frankrijk |
Hier is zowel in het westen (Gave du Pau e.o.) als in het Oosten (Salat e.o.) een rivierengebied uit te zoeken waar je een week kunt varen. Het geheel is echter vrij onbekend en een flink end karren. Dit lijkt meer een gebied voor een klein groepje gevorderde vaarders die eens wat avontuurlijkers willen beleven. Samenvattend: Ver weg, nog onbekend eerst maar eens met kleine groep bekijken? |
|
Graubunden in Zwitserland |
In Graubünden stromen de Vorder-Rhein, Hinter-Rhein en hun zijrivieren als Albula, Glenner en Landquart. voldoende mogelijkheden. Nadeel is wel dat de kans op voldoende water rond eind april klein is en als het er is, is het al snel te hoog. Het gebied is niet heel geschikt voor beginnende vaarders. Slechts een paar trajecten van WW II-III en verder veel WW IV tot en met V. Meer een gebied voor de betere vaarder in de zomer. Zie verder de archieftochten in Zwitserland. |
|
Saalach in Oostenrijk |
De Saalach stroomt door Lofer. Daar bevindt zich de beroemde wals waar de Lofer rodeo gehouden wordt, een mooi slalomparcours en de Teufelsschlucht. Hier zijn Pancras, Ivo en Menno reeds een keer wezen spelen tijdens hun contemplation tour. De Saalach bevat meerdere interessante trajecten, een mooi slalomparcours, schitterende Rodeogolf en in Lofer is een grote goede kanocamping. Met goedkope Schnitzels en Weizenbier. Samenvattend: Het heeft een paar keer op de wishlist gestaan maar is steeds afgestemd omdat er onvoldoende gemiddeld wildwater lijkt te zijn. |
|
Berner Oberland rondom Thun in Zwitserland
|
Net onder Bern ligt de Thunersee. In die regio liggen diverse interessante rivieren waar we nog nooit op gevaren hebben: De Aare, De Sense, de Simme, de grote en de kleine Emme, de witte en zwarte Lütschine, de Saane, Sarine, en Engstligen. In elk wildwater bereik voldoende trajecten en ook voor kinderen diverse verantwoordde trajecten op bijvoorbeeld de Saane en Aare. Hier zijn we in 2004 een keer eerder geweest aan de Thuner See en hebben door invallende koude de wijk moeten nemen naar Landeck. Zo vroeg in het seizoen heb je alleen voldoende water door slecht weer of sneeuwsmelt, dus een hittegolf :) Zeker nog een keer doen, maar misschien eerst even met kleinere gevorderden groep verkennen. |
|
Salza in Oostenrijk |
De Salza in het Oostenrijkse Steiermark met een stel andere in de omgeving stromende rivieren (Lassing, Erlauf, Ybbs, Enns, Erzbach, Radmer) biedt naast mooi wildwater (WW II t/m IV) ook een schitterende omgeving, een camping aan het water met een speelwals vlak voor je tent. Dit gebied heeft de Batavier reeds meerdere keren bezocht en is voor beginner en gevorderde vaarder geschikt. Zie ook het archief over onze tochten in oostenrijk. |
|
Seealpen in Frankrijk |
Ook in Frankrijk maar dan nog iets lager dan de Franse Alpen liggen de Seealpen die zich naar de middellandse zee uitstrekken. Hier vind je rivieren als Verdon, Var, Vesubie, Roya, Esteron, Tinee en Bevera. Schitterende rivieren met indrukwekkende kloven. Op de Verdon, Var, Issole, Roya en Coulomb zijn voldoende stukken WW II-III+ te vinden en voor de gevorderde vaarder is er op WW IV en + niveau ook genoeg te vinden. |
|
Sesia in Italië |
Deze schitterende rivier stroomt in noord Italië en bevat schitterende wildwater trajecten. De Sesia voert het water af uit het gebied van de Monte Rosa. In de zomer hebben we hier al flink wat gevaren, instructie gegeven of genomen bij Brandstport. Voor het vroege voorjaar is dit gebied een twijfelgevalletje omdat er vaak te veel water is, het is een van de serieuzere vaar gebieden bij een goede waterstand. Voor een Alpenweek moet je een duidelijk lage waterstand hebben. De keer dat we hier waren zijn we na 1 dag wegens te veel water doorgereden naar de Seealpen. In het archief vooral veslagen over (WW IV) creek tochten op de rivieren in deze omgeving. |
|
Soca in Slovenië |
Het gebied van de Soca en de Koritnica. Landschappelijk een van de mooiste vaargebieden in Europa. Circa 5 verschillende dagtrajecten van WW II t/m WW IV-. Hier hebben we reeds 4 alpenweken doorgebracht. Zie ook de socatochten in ons vaararchief voor een sfeerimpressie. Het gebied is voor zowel beginnner als gevorderde geschikt. Op de heenweg kan de Lieser in Karinthie gevaren worden. |
|
Trentino Zuid-tirol |
Etsch, Eisack, Gaderbach, Passer, Ahrnbach. Mogelijk te combineren met de Noce. Jaivi heeft hier nu een keer met Europagaai gevaren en het lijkt wel iets te zijn. Mogelijk nog niet voor eind april. |
Suggesties als:
- Noguera Pallaresa in Spaanse Pyreneeën (2 dagen heen en twee dagen terug)
- De Noce in Italië (stevige baggersloot in de zomer, in het voorjaar is er niet veel over bekend, kv de Niers heeft hier wel een goede zwemweek gehad, zou mooi kunnen zijn, maar waarschijnlijk nog te koud)
- Noorwegen (heeeeeel ver, koud, veel muggen en geen alcohol)
- Wales (links rijden, totaal onbekend voor ons)
- Schotland (heeeel ver, veel alcohol en mannen met rokjes)
- Corsica (2 dagen heen, 2 terug, minimaal WW IV beheersen, alleen vliegen is mooier, als we als club een keer 2 weken hebben, dan is dit een aanrader, maar dan wel minimaal WW III en WW IV niveau)
- Costa Rica (vies warm water varen)
- Tessin, het gebied rond het Lago Maggiore, WW III-IV is daar de basis.
- Rhone, te vroeg (koud) en te moeilijk.
- Dora Baltea en zijrivieren, vaak nog te koud en indien niet, dan te moelijk. ER zitten in de lagere Dora Baltea echter nog zijrivieren waar in het voorjaar best nog leuk tochten te vinden zouden kunnen zijn. De grens tussen te weinig water en te moeilijk voor een clubweek lijkt daar echter moelijk te bepalen.
- Chili, helaas, het wordt daar winter.......
heb ik om overduidelijk redenen maar niet in het rijtje alternatieven opgenomen. Iedere mogelijk andere suggestie voor een mooi gebied waar we in het voorjaar wild water kunnen bevaren kan aan mij doorgegeven worden.
Menno
Update nov 2018 door Sanne
