Kanon in Hans en Grietje land
(Ook wel Bavaria genoemd)
Deelnemers: Peter, Joyce, Mark, Jasmijn, Menno
Een aantal dagen vrij rond Hemelvaart nodigt uit tot een wildwater avontuurtje. Een mailtje rond gestuurd en rondvragen op de HKC slalomwedstrijd leverde twee mogelijkheden op. Naar de Slalombaan in Augsburg of een groepje vaarders over de streep trekken om nog iets zuidelijker Duitsland in te trekken.
Mark Prins, Jasmijn Holla, Menno van Renswoude, Peter Vahl en ik zelf konden de kriebels niet bedwingen en zijn woensdag afgereisd naar Camping Zugspitze te Grainau (nabij de bekende skispring schans van Garmisch-Partenkirche). Hier kamperen we aan het uitstappunt van de Loisach.
Donderdag staat de Loisach op het programma. Volgens de boekjes is het 8 km WW III (IV). Gisteren, onderweg, naar de camping zijn we al langs het traject gereden en het zijn prachtige kloofjes met helder blauw water. Dit past precies in dit sprookjeslandschap, waar alle witte huizen beschilderd zijn met 'Hans en Grietje achtige' afbeeldingen en we tegen een berglandschap met sneeuw aankijken.
Het eerste deel van de rivier is een kloofje met grote rotsblokken waar het hel blauwe water omheen draait. Takken versperren verschillende doorgangen waardoor je een kruipdoor sluipdoor gevoel kreeg, met spannende keerwaters, kleine valletjes, leuke walsjes en golfjes. Al met al een prachtig slalomparcours dat voor geoefende vaarders niet al te moeilijk is.
Al genieten word je op de feiten gedrukt als er langs de kant een puntje van een boot hangt en een peddeltje met de tekst "Claudia xx-xx-1969 - 3-4-2001". Onoplettendheid kan op deze rivier zwaar afgestraft worden, zeker met een hogere waterstand. Gelukkig waren wij via internet al op de hoogte van het gebeurde en stond hier ook vermeld dat de hoofddoorgangen inmiddels bomen vrij waren.
Na deze stenentuin wordt het een stukje rustiger om je op te kunnen maken voor het trappenhuis. De moeilijkste passage (IV) van het traject. Twee versnellingen, waar het water over de stenen heen naar beneden denderend, vlak na elkaar. Natuurlijk is het hier de uitdaging zoveel mogelijk keerwaters te varen.
Na deze stroomversnelling volgt nog een wat minder indrukwekkende stenentuin en een bochtstroom waarna de rivier steeds makkelijker wordt totdat we aan de camping zijn.
's Middag hebben we nog tijd voldoende om het een en ander te verkennen. De Walchen kloofjes behoren bij de juiste waterstand tot de mogelijkheden. En als we daar toch heen rijden kunnen we meteen bekijken of de Ribach bevaarbaar is.
Tijdens de rit in de auto wordt een nieuwe uitdaging bedacht "kano-trial", wat we hierbij moeten voorstellen weten we nog niet, maar het is de moeite van het proberen waard.
De Walchen heeft erg weinig water maar het kloofje ziet er wel erg mooi uit. Wij denken onbevaarbaar, maar Menno en Peter denken hier anders over. Zij gaan de kloof wandelen met de kano op de nek in de hoop een paar watervalletjes te kunnen varen. Wij lachen ze nog maar eens uit en gaan op een terrasje wat drinken.
Al vlot hebben ze de hele kloof gevaren/gewandeld. Het blijkt dat er een paar mooie sprongen in zaten en dat ze aardig over de stenen heen hebben gehobbeld. Dit moeten we ons voor stellen bij kano-trial.
De Walchen, we hebben ons kostelijk geamuseerd! Bevaarbare waterstand 3 kuub, dan WW IV en V. Onze waterstand < 1 kuub.
Na deze actie van de heren rijden we nog even langs de Ribach. Hier is onweer los gebarsten en de omgeving ziet er angstaanjagend uit. Er is zeker voldoende water, maar op deze modderstroom wil niemand varen. Onder het uitstappunt bekijken we nog even de WW VI passage in de kloof. Een paar watervallen die op dit moment helemaal angstaanjagend aan doen.
Ammer
De volgende dag is de regen nog niet opgehouden. De Ribach lijkt ons vandaag geen optie. Menno doet een goed klinkend voorstel. De Ammer ligt net buiten de bergen, dus met een beetje geluk beter weer. Bij het instappunt schrikken wij ons rot, wat een mensen. Dit doet denken aan Pasen in de Ardennen van voor de vaarverboden. Maar nu we hier toch zijn, zullen we maar instappen. Als we net ingestapt zijn barst er een heftig onweer los. Een half uurtje wachten levert een waterstijging van meer dan 10 cm op. We varen nu op bruin water maar gelukkig heeft het ons wel een prettige waterstand opgeleverd. Zonder deze regenbui was deze kloof van 12 km waarschijnlijk ook kano-trial geweest.En dat was deze indrukwekkende boskloof toch niet waard.
Zaterdag is het weer helemaal opgeklaard. We hopen dat de Ribach weer helder is. Na een rit van een uur zien we een turkooisblauwe Ribach. Het water is redelijk hoog maar goed bevaarbaar.
Aangezien meteen na het uitstappunt een waterval zit die met deze waterstand levensgevaarlijk is bekijken we de 'parkeerhavens' aan het uitstappunt. De rotsen zijn in dit kloofje zo gevormd dat je hier precies met een kano in kan varen en je boot kan parkeren.
Ook bij deze rivier is het weer ontzettend druk, maar op het water merk je hier niets meer van. Vlak na het instappunt is er een heel kort kloofje om het plaatsje Hinteri heen. Daarna is de rivier open. Lekker golfjeswater ( WW II - III).
Dan duikt de rivier de bocht om en stijl naar beneden, met een flinke stopper onder aan de passage (ww IV) en hierna 2 keerwaters voordat je de volgende sprong afduikt.
Na een korte rust de tweede ww IV passage met veel grote en schuine walsen (zo heet het kreng ook: Schrge Rippen).
Hierna wordt de rivier weer open met eenvoudige golven passages. De laatste 500m is nog een echt toetje. Hier stroomt de rivier een kloofje in dat begint met een mooie staande golven passage waar je heerlijk kan surfen. Daarna wordt het water tussen de rotswanden doorgeperst waar je prachtig door dobbert over de paddestoelen en draaikolken.
De boten geparkeerd aan het uitstappunt, verkennen wij nog even de rest van de kloof (inclusief de watervallen). De vaarlijn is wel te ontdekken, maar levensgevaarlijk bij deze waterstand.
Terug op de camping bedenken we dat we de Loisach nog wel even kunnen varen voor we ons op de barbecue storten. Even slalommen door het sprookjeslandschap van "Hans en Grietje". Extra attent zijn op hout is wegens het hoge water na de regen van de week niet overbodig. Er zijn veel nieuwe takken de kloof ingestroomd.
Zondag moeten we weer huiswaarts. We rijden nog even langs de slalombaan in Augsburg. Maar omdat we 's avonds op tijd thuis willen zijn laten we de boten maar op de auto.
Joyce Dost
