Verslagen Wildwater

Alpenweek 2006, Seealpen

Het thema van de week schalde reeds door de luidsprekers voordat we op locatie waren aangekomen. Vanuit gene zijde van de Generatiekloof, de bus van Rien, waarin de oude vos een aantal jonge enthousiaste Bataviertjes had weten te verzamelen klonk via de GSM: Rauw en primitief"....

Nou dat "rauw & primitief" viel nogal te bezien. Het weer was fraai, de auto's uitgerust met allerlei technisch vernuft; turbo's, injecties, GPS'en Tomtom's, automaten. En er waren weer sleurhutten, koelkasten, industriebranders, clubtenten, keukenluifels etc. mee. Onderweg werd nog even een Decathlon aangedaan voor het laatste op tentgebied en vaarmateriaal.

Nee, "rauw en primitief" was het dus niet echt. Ook het materiaal wordt steeds chiquer, carbon peddels, nieuwe dikke boten, bestaand, peperduur club materiaal, nergens was op bespaard. Ook de maaltijden waren niet primitief en zeker niet rauw, sterker nog, dit jaar was het qua kampculinariteit een nieuw hoogtepunt. Het lokale restaurant had daar meer moeite mee.

Wie waren er mee:

Rien Hagemans, Mayke Rensen, Roel Maasakkers, Gezien Heersche, Arne de Haas, Menno van Renswoude, Saskia Hoeksema, Paul Swinkels, Marcel van Waard, Jaques van der Donck, Frank Pubben; Bert van der Venne, Folkert Cannegieter, Bart Pijpers, Ron & Etienne Heese, Iris & Franc Schalckx, Joost van Haaren, Hans van der Staay, Cees Verhoef.

Locatie: Entrevaux aan de Var. Camping du Brec. Gastheer Gert Matser, ook (ex) Batavier. Had nog gepoloed met Franc, dus dan weet je wel uit welke tijd.... Deze camping was uitgekozen omdat we dan minder hoefden te rijden, naar de vaartrajecten. Niet dus!

Rivieren: Var & Verdon (3 trajecten).

Gedachten experimenten & verkenningen: Sesia, Vesubie, Esteron, Tinée, Ubaye.

Op zaterdag 29/4 kwam iedereen zo'n beetje aanrijden. Die avond gegeten op een tweetal locaties in het stadje. Er was door Hans reeds ingekocht voor de eerste twee dagen, en de wijndoos (10 l.) was die avond al snel gevonden. Het officiële vaarprogramma begon de volgende dag. Gezien de matige voorbereiding van vele van de oude Batavieren, maar ook van de nieuwelingen werd eerst nog wat gesproken over theorie: "kunnen we niet beter eerst een theoriedag inlassen?" Maar Menno besloot dat we beter een stevig losvaar trajectje konden doen.

Zondag 30 april

Traject: 4km onder Colmars (Beauvezers) tot Stationnetje Vaucluse (afslag naar Allons) 17 km ww II+

We starten na een ochtend overleg waarin opnieuw de theorie aan de orde werd gesteld en gingen we met blèrend "wij zijn de Batavieren, rauw en primitief..." (kinderen voor kinderen 1976?) vanuit de bus van Rien, op pad.

Mooi op tijd, mooi fris weer, stevig stukje varen voor de eerste dag.

De heupen waren nog wat stroef, het water koud, en grijpgrage golfjes, walsjes en bolderende stenen deden hun best de Bataviertjes weer eens even op hun plek te zetten.

Sommigen puur uit nonchalance, anderen nog wat onwennig in nieuw materiaal, kostte dat wat kleine zwempartijtjes, waarbij moet worden vermeld dat Etienne daarbij bijzonder veel indruk maakte. Misschien kunnen we hem verleiden deze dag zelf verder even te evalueren.

'S avonds. Babi Ketjap met Oarap geïmproviseerd, met vele handen tot licht werk. Wat hout gesprokkeld langs de oever van de Var en voilá, le feux chaude.

Maandag 1 mei

Traject: Var, Guillaume - Daluis, 8 km ww II+ bij heersende (relatief lage) waterstand.

Altijd weer mooi, de Var met de Gorge de Daluis. Minder ruimte dan op de Verdon, dus in duidelijk kleinere groepjes gevaren. Het was prachtig weer.

Verblijf aan gene zijde van de generatiekloof lijkt voor Rien toch te inspannend en hij vergeet zijn helm, enig improvisatievermogen leverde uiteindelijk een CE-goedgekeurd alternatief op.

De roestige spieren waren al wat meer wakker geworden. Voor de meeste was het dan ook een recreatief tochtje met wat leuk speelwerk en fraaie uitzichten en lunchen bij de waterval.

Voor Ron was het echter een hele aparte ervaring. Er is een stukje in de Gorge waar je NIET moet omgaan, want dan kan je een heel stuk zwemmen. We gaan er vanuit dat hij graag deze ervaring zelf nog even voor de annalen wil bewaren, binnenkort in dit theater....!

's avonds macaroni, wijn en bier en een kampvuurtje. Wat waren jouw drie hoogtepunten van vandaag?

We besluiten te gaan verkassen naar Italië omdat er verder geen water wordt verwacht in de Verdon en Var. We weten de gene zijde van de Generatiekloof ervan te overtuigen dat we de volgende ochtend om 5 uur eruit moeten om af te reizen naar de Sesia waar wel water zou staan. Helaas overdrijven we de voorbereidingen voor het opbreken van het kampement enigzins waardoor Mayke argwaan krijgt en er de volgende ochtend om 5 uur 'sochtends helaas geen "Rauw en primitief" team staat te trappelen voor vertrek naar Italië.

Dinsdag 2 mei

Traject: Verdon, Castellane - Point Sublime, 16 km ww II-III

In plaats van vertrek naar de Sesia wordt het de Verdon tot vlak in de Grote kloof. Gisterenavond (toen het jeugdteam even aan het klimmen was) bracht Gert ons al op de hoogte: vanuit het stuwmeer bij Castellane zou water los worden gelaten: tussen 08:00 en 10:00 21 m3/s en van 10:00 - 13:00 26 m3/s. Daarna echter zou het terugvallen tot 0,5 m3/s. Voor ons de kans om een nieuw traject te varen.

Weer prachtig weer, met een mooie heldere stroom lekker dik water. Een lastig vervalletje, oranje boeien op de lunchplek, (reclame voor veiligheidsweekeind? of toch een signaal van de sluiswachter dat over 30 minuten de kraan dicht gaat) en een mooie tocht.

(Ex-) Niersworrier Frank zal daar meer over gaan vertellen....

's Avonds bij het kampvuur, zalige kalkoenhappen van Iris, noem een dier met de letter x en, zit er wel of niet een pentagram op het torentje?

Woensdag 3 mei

Traject: Boven Verdon van Allos naar Beauvezers, 14 km WW III passages IV

Het weer? zie boven!

Ron en Etienne hielden het gisteren reeds voor gezien, Bert, Frank en Marcel besloten een rustdag in te bouwen en cultuur te gaan snuiven in Nice en boodschappen te gaan doen.

Dit was het traject waar het kaf van het koren gescheiden zou moeten worden. Rien was echter vandaag in een flow. Vroeg op, als eerste in de bus met een grijns van oor tot oor. Helm, peddel, zwemvest, alles klopte, hij bivakkeerde vandaag aan gene zijde van de generatiekloof.

Arne brak, brak er nog een en verloor ook nog eens een peddel.

Cees zwom een passage of twee, na een heroïsche eskimoteerpoging. Vermoeidheid sloeg toe en verderop klom hij uit de kloof en liftte naar het eindpunt.

Joost zwom na geen poging tot eskimoteren en zal dus een uitgebreider verhaal doen van dit nieuwe traject.

Verslag van Joost: de Boven Verdon op 3 mei

"Jaaaa hij is vaarbaar !!!" Deze hartenkreet van Menno kondigde voor vandaag echt wildwater aan: de boven-Verdon WW3 met hierin een paar passages WW4 die zeker eerst verkend moesten gaan worden.

Vandaag met 15 man/vrouw; mooi te verdelen in 3 groepen zodat we op een smalle beek als de boven-Verdon elkaar goed in de gaten konden houden.

Wij als 2e groep met Hans vd S, Paul, Folkert, Jaques en Joost, laatstgenoemde voor- en Hans achterop.

Wederom bloedmooi weer en idem water; goed overzichtelijk en vele keerwaters die soms wel wat butsen vergden en om in te komen.

1 Km na de forellenkwekerij moesten we eruit om de eerste WW 4 passage te verkennen. Tot dat moment super wildwater, zelden een beek gevaren die zo constant van moeilijkheidsgraad was. Groot verval: totaal voor die dag 300m: van 1400m naar 1100m.

Constant varend van keerwater naar keerwater en tot de eerste 4 passage geen zwemmers: zou ook absoluut niet goed voor uitstekende delen geweest zijn....

Arne breekt de 2-e peddel...

Bij de eerste 4 passage gaan we kijken en zien Roel er goed afkomen. Daar het prima ging en, voor het geval ik om zou gaan, er geen keienhelling achter deze passage zat besloten deze te gaan varen......

Een iets andere route genomen daar Roel even stilviel in de passage....... Niet stilgevallen maar wel omgevallen. Steunen in een grote bellenbak ging niet als gewenst dus op de kop beneden aangekomen. Als gevolg van de kou en vooraf niet goed gekeken of er voldoende ruimte was om te eskimoteren besluit ik: "eruit en zwemmen". Alsof dat al niet genoeg was laat ik ook peddel en boot los. Menno hoor ik bulderen "lijn pakken" maar voordat ik de komende 3 jaar hoor dat ik mijn peddel heb losgelaten die eerst gegraaid en daarna de lijn gepakt. Shit, dit was niet de bedoeling !! Achteraf hoor ik dat Saskia, die voor mij vaarde, ook om was gegaan (maar wel eskimoteerde); beiden platte boten: voor dit verval dus te plat om overeind te blijven.

Jaques komt er prima doorheen en de rest van onze groep draagt om.

Verderop geluncht.Tot nu toe in 2 uur circa 3 Km gevaren, we moesten er nog maar 11.....

Richting het dorp nam de moeilijkheidsgraad toe, evenals de kleine ongemakken. Arne nam met verve Cees zijn taak waar: peddels weggooien. Daar op een gegeven moment alle reserve peddels op waren is Arne gaan lopen.

Cees gaat op zoek naar zijn peddel die hij 3 jaar terug op de Verdon verloren was en dacht hem gevonden te hebben.... "helaas" het was de reserve peddel van Menno die Arne verspeeld had. Franc kon de peddel redden vanachter een rotsblok.

Ondertussen had Arne het idee gekregen om met Cees zijn reserve pagaai verder te gaan varen en was langs de rivier gaan liggen tot we weer langs kwamen. Hij kon dus verder met "zijn" reserve peddel van Menno. Gezien de aard van de rivier was dit geen slechte beslissing!

Ondertussen waren de vaargroepen (oa door peddelzoekacties) niet geheel meer in oorspronkelijke samenstelling en Cees in onze groep gaf aan dat hij het toch wel tricky begon te vinden........ dat gaf hij even later zeer visueel aan. Keerwater wel, niet, wel, niet dus: knal op een steen en om, van eskimoteren was geen sprake in ondiep water maar dat had wel kracht genoeg om Cees met boot en al te laten zwemmen.

De volgende passages nodigden niet uit om dit zwemmen nog eens te herhalen dus Cees ging omdragen en even later, na een steeds toenemende moeilijkheidsgraad was het mooi geweest, eruit en lopen naar de auto.

Bij de laatste 4 passage in het dorp iedereen omgedragen en nu nog even het laatste stuk varen. Dit was bekend en daar zat niet veel meer in....

Dat viel mee! De eerste 2 Km na het dorp waren niet herkenbaar van 2003 en nog net zo mooi als de smalle bovenloop maar met meer waterdruk.

Hierna nog een stuk raggen tot het eindpunt.

Joost

Op de terugweg scoorde Hans een paar forellen (25 van 300 gr. en de big Cahuna van een kilootje, die laatste was pour le patron!, de eigenaar geef je immers geen fooi, ook niet als hij alle visjes even voor je heeft schoongemaakt!) Vanmorgen zwommen zij nog, zo onbelemmerd en gracieus...

De vis was rauw noch primitief en smaakte goed.

Mooie avond, alleen Arne had het zwaar. Het Pentagram dat duidelijk op de citadel stond was hem door Mayke en Gezien "afgepakt". De bijbehorende wedenschap had hem een ijsje gekost en zijn ego was gekrenkt. Saskia gaf houding-advies en massage voor de ziel. De arme jongen was echter ontroostbaar...

Donderdag 4 mei

Traject: Var Guillaume - Daluis nu met iets meer water, een paar mensen stapten voor het dorp in om daar nog een mooie blokken passage mee te nemen. 8-9 km WW II-III

Frank (p) bleef thuis want was van plan een nieuwe rooster-standaard neer te zetten, bij te beperkte vuurcapaciteit voor een volle bak met kippen. Ron en Etienne reisden af ivm de polsblessure van Etienne die hardnekkiger was dan gehoopt.

De invaartpassage van de kloof koste Marcel wat minder moeite dan de vorige keer. Hij ging weliswaar op zijn dak maar eskimoteerde als een komeet. Reden om eens nader het verschil tussen die twee dagen te analyseren lijkt ons. Zijn analyse volgt op deze zender, stay tuned folks!

De B'que was prima! Even waren we bang dat we het met twee miezerige kipjes moesten doen, maar alras bleek Frank de nodige andere vleeswaren te hebben ingeslagen. Ook de salade was liefde- en ingrediëntrijk gemaakt en Jaques stookte 's avonds weer een prachtig kampvuurtje.

Toch ook een minpuntje. Het was een hoax, doorgestoken kaart, de bemanning van Rien's bus werd ontmaskerd als Pentagram Penoze. Arne vanuit zijn overtuigende slachtofferrol voorop! Bandieten, Gajes, rioolratten, keerwaterkrengen, Erft-amoebes en sluisvuil, dat zijn ze! De Batavierengoden zouden al hun peddels moeten afpakken! Zijn ze helemaal: een beetje de bekommerde oudere Batavieren zand in de ogen gooien, alleen maar vanwege dat grapje over Italië! Ze kunnen ook nergens tegen!

Vrijdag 5 mei

Traject Verdon Allos - Vaucluse (22 km WW III(IV)-II) resp. Colmars Centrum - Vaucluse (18 km WW III-II). Meer water dan op zondag, minder dan op woensdag.

Omdat de aanloop dit jaar wat tam was geweest besloot Menno een stevig dagje scheppen en denderen op de agenda te zetten. Mayke, Menno, Saskia, Arne, Roel en Paul stapten boven (2 km onder Allos), de rest in het dorp. Dit was de dag dat we een 73 jarige ex. Olympisch kampioene kanovaren ontmoetten en er wat regen viel. Het water was koud. Hans verhaalt.......

Verslag van Hans: de Verdon vanaf Colmars op 5 mei

We kleden ons om in Colmars na de bovenloop-ploeg een kilometer of vijf hoger afgezet te hebben.

We besluiten met twee groepjes te varen, mijn ploegje met Gezien, Jaques, Bert en Frank vaart als tweede af.

Al direct valt op dat Bert verschijnselen vertoond van een beste "off day".

De eerste twee vervallen in het dorp volbrengt hij met veel gesteun en gehak, maar bij het eerste grote verval na het dorp maakt Bert via een kei een prachtig achterwaartse loep.

Bert moet uitstappen, en begint aan een 100 meter zwempartij, waarbij ik hem alleen kan aanmoedigen, maar eindelijk kan ik hem na zelf bijn 2 x omgegaan te zijn, aan de kant krijgen.

Tegen de tijd dat Bert weer in de boot zit, komt ook de ploeg van het bovenstuk erbij. We varen even gelijk op, waarbij Bart, Bert nogmaals op de kant moet slepen, Bert wordt beurser en beurser.

Gezien maakt van de gelegenheid gebruik en gaat er in het kielzog van Menno er mooi mee vandoor.

We gaan dus verder met Jagues, Frank en Bert, waarbij de dikke grijns van Frank (p) opvalt, geen golf is hem te hoog, geen keerwater te gek.

Vlak voor de lunchplek krijgt een grijpgrage steen Bert weer te pakken, beurser dan beurs is het resultaat, en het besluit is: uitstappen bij de lunchplek en teruglopen naar Colmars en de bus van Rien ophalen.

Als we bij de lunchplek aankomen gaat de groep van Menno al weer te water, nog maar ca 12 km varen, de rest eet snel zij brood.

We besluiten als een groep verder te gaan, waarbij in het eerste verval een mooi walsje zit en Rien eraan herinnerd wordt dat je dan wat door moet trekken, een mooie achterwaartse flip, een mislukte eskimo, en de boot gaat zonder Rien verder. Rien staat met peddel midden in de rivier, en brengt met de peddelsteun de veiligheidscursus in praktijk.

Tegen de tijd dat we bij de kloof aankomen is iedereen al aardig moe, dus de paddestoelen in de kloof kunnen, als het mee zit, nog wat slachtoffers opleveren. De eerste is Marcel maar een flitsende rol behoed hem voor zwemmen. In een keerwater waar net een Duitser is gesneuveld kan ik mezelf ter nauwer nood redden met een hele diepe staay. Frank die tot nu toe ontsnapt is aan een zwempartij denkt in een keerwater goed te zitten maar rekent buiten de paddo's, het blijf bij circa twee meter zwemmen.

Verder brengen we het er zonder verdere zwempartijen van af, en komen we rond 5 uur aan bij de uitstapplek. Alleen is daar nog geen Bert met de bus van Rien ????

Bert had dus echt een off day, kon de bus in Colmars niet vinden. Bert en bus zijn door Menno en Saskia opgehaald, zodat we op weg konden naar onze eerste armetierige maaltijd deze week, ons eigen restaurant was beter.

Het was weer een zeer geslaagde alpenweek, iedereen bedankt het de hulp bij het koken, vooral Iris en Frank P.

Tot volgend jaar maar weer.

Hans

Epiloog

Penningmeester Paul verzamelde 's avonds de laatste inbreng en betaalde de camping, wijn en andere openstaande postjes. We zijn benieuwd naar de schade en de werkelijke werking van zijn korte termijn geheugen.

De club tenten werden ingepakt en zaterdag ochtend, vertrok op Iris en Franc na, de hele meute. Als eerste om 06:00 met een laatste "Rauw & primitief" vertrok Rien met zijn mean-paddler-team terug naar het noorden, spoedig volgde de rest...

Leermomenten van deze Alpenweek 2006:

• nksv De Batavier kan best geheel zelfstandig trajecten selecteren of zou het toch dankzij het T-shirt van Marcel zijn geweest...

• Het was prachtig weer in een mooie omgeving!

• Culinair zijn we verrijkt dankzij de input van Frank (P) en Iris.

• Menno, weer bedankt voor het prima vaarprogramma -Rien, helm op zodra je opstaat!

• Arne, graag zelf een paar extra peddels meenemen.

• Eettent l'Ambassade en het hotel restaurant aan de overkant van de weg door Entrevaux zijn geen aanraders.

• Camping du Brec is een aanrader door de zonnige invloed van de middelandse zee, altijd een flink aantal graden warmer en zonniger dan bij Castellane of aan de boven Verdon.

Cees

Meer informatie over de Seealpen