Zie ook de film van de Tarn.
Dit moet één van de hoogtepunten van deze vakantie worden... In ieder geval klopt dat al wat de koude betreft. Nadat we ons installeren op de camping worden alle mogelijke laagjes textiel aangetrokken. De campinguitbater geeft ons alvast een goede tip: ga morgen slapen in de gemeentelijke gite.
Maar stoer als we zijn gaan we het dorp in op zoek naar warmte in kroeg en restaurant.
Drinken: we bestellen 5 Duvels maar er zijn er maar 3 meer in voorraad.
Eten: Lekker menu maar net als we denken 'we zitten hier toch goed' komen ze ons vertellen dat ze gaan sluiten.
Slapen dus... en morgen varen.
's morgens is het nog steeds koud. We zien een overijverige Menno die toertjes loopt op de camping om warm te blijven, Jo kleed zich om onder de warme douche en zelf Gert zien we af en to een heel klein beetje beven (maar die vaart dan ook met een shirt met korte mouwen direct onder zijn kano anorak).
Maar op het water warmt het vrij snel op. De rivier is echt wel indrukwekkend en af en toe draagt iemand (of iedereen) een passage om.
Jan
De drop bij de camping varen we niet, de ingang heeft te weinig water om dafe de lijn te varen met het risico dat je onderin vol op de rotsen gaat. Dit is geen warming up rapid.
Na wat boulder garden rapids met weinig water dient de eerste versmalling zich aan, steeds even snel 1 man op de kant voor de route en dan gaan. De kanaaltjes gaan relatief soepel, hebben wel wat zog, maar nog niet zoveel dat het echt problematisch wordt.
Jo zorgt wel voor enige ophef door in een lang kanaal voor een zuigend vervalletje te gaan zwemmen maar weet zichzelf en boot te redden. De peddel gaat weer alleen op avontuur (jawel, weer die ene peddel) en blijft in het walsje circuleren. Na een paar rondjes weet ik hem te grijpen zonder zelf in het walsje getrokken te worden. Tussen die wandjes is het rot hangen.
Dan is de hele rivier door grote blokken geblokkeerd m.u.v. een kanaal rechts. Hier toch maar niet blind invaren, dit zou de eerste grote trap wel een kunnen zijn: Gouffre de Meules.
Jan en Jo nemen de chicken run om Gouffre des Meules, de grot van de ezels (of zo) geen Ezels gezien, wel dat er na een maakbare invaart een haaks bocht met een super kussen zit waarbij je 50-plus% kans op je dak gaat in een poeltje vlak voor de afsluitende slide. Dat gaan we dus maar even niet doen. Thomas, Gert, Stef en ik stappen in dat poeltje in en varen de slide. Super!
Gert bekijkt nog even zijn lijn in de tweede ezel-helft.
Steeds weer mooie passages. Soms kort met pool dan weer langere combinaties maar altijd wel keerwaters en uiteindelijk altijd wel weer een rustpunt in een pool.
Langere lijnen klasse III
Ook smalle doorgangen
En drops waar je toch wel uit de wals moet zien te blijven
Dan zij we bij de drop die ik nog ken van de tussen instap (na 2 km) bij het Ravin de Manuber. Deze drop af en dan zijn we bij la Seringue, een mooi lang kanaal met 3 walzen waarvan er altijd wel eentje sterk terug zuigt.
Alles en iedereen loopt soepel door de Serigue heen. Bij deze waterstand geen enkel probleem.
Vlak daarna een verval met blok in het midden die je helemaal over rechts, schuivend over de rots vaart. Bij deze waterstand begint het krap te worden en we verdenken zommige vaarders toch van enig contact met de potetiele pin rots in het midden.
De Planche a Laver, het wasbord.
Door het lage water worden sommige lijnen krap en vragen precisie om niet hopeloos vast te lopen in een pin of wals
Sommige lijnen lijken super simpel maar vaak toont een van de vaarders wel aan dat er toch venijn in de rivier zit, zelfs bij deze lage waterstand zit er zo her en der wel eens iemand in een wals. In de passage hierboven moest stef toch een paar keer stevig aan de peddel trekken.
Jan laat deze even aan zich voorbij gaan
De lijn is helemaal over links een boof over de steen
Je kunt hem ook over rechts doen, via het rapelleke....
In het laatste kwart zit een langer vlak stuk met boulder passages er tussenin. Hier merk je dat de waterstand toch wel dun is (10 cm erbij op 205 tot 215 cm zou toch wel mooi zijn).
Maar dan versmalt de Tarn weer in een paar mooie afsluitende passages, hierboven de Saut de Cougnet
De laatste drop en dan op naar het stuwmeer
Al met al is de Tarn de lange heen en terugreis weer dubbe len dwars waard. Absoluut een van de allermooiste rivieren van Europa. Het totale verval van 220 meter over 8 km is enorm en de eerste 2/3 van de rivier is een aaneenschakelinmg van hele grote passages, langere combinaties en veel drempels met nauwe doorgangen. Pas in het laatste deel meer ruimere boulder passages met af en toe een smallere drop.
Traject: boven Tarn vanaf camping municipal in Pont de Montvert tot aan de stuwdam van Vernede. 8 km WW IV-V, bij onze lage waterstand halen alleen de twee grote jongens, Gouffre des Meules en La Trompete de klasse 5. In totaal hebben we er 5 uur over gedaan, maar dat vooral omdat we alle onoverzichtelijke passages bekeken hebben minimaal door 1 persoon maar de grotere door iedereen. Kom je hier voor de eerste keer, zorg dan dat je ruim op tijd op het water zit, ik ben al twee keer in het donker geeindigd.
Waterstand: 198 cm op Cocures. 195 wordt aangegevne als minimum. boven de 200 is eigenlijk wel leuker en bij 210 wordt het echt mooi maar dan worden het dikke WW IV passages, dat viel nu wel mee.
