(Nyke organiseerde een combinatie-beginnersweekend: KVO en Batavier samen onderweg, red.)
Het weekend begon al goed met het vergeten van de dakdragers. Alles was van tevoren natuurlijk goed geregeld, iedereen zou op tijd klaar staan met de bootjes vastgebonden op het dak. Maar ja, waar bind je de boten op vast als je geen dakdragers hebt. Hier kunnen Esther en Axel antwoord op geven en dat is: niet op het dak. Dus moest er een noodoplossing komen. Helaas bestond deze noodoplossing uit een hele grote kanotrailer en een aankomsttijd van twee uur later. Dat werd dus geen avondborrel maar direct naar bed. Naar een lange nachtrust mocht het voorval van de avond echter de pret niet drukken. Want de volgende ochtend hebben we samen mogen genieten van heerlijke pannenkoeken met spek. Na het ontbijt konden we vertrekken naar het instappunt, het oorlogsmonument in Stavelot. Het is nog erg koud in de ochtend, maar met een volle maag en veel zin stappen we in. We splitsen ons in twee groepen. De eerste groep vertrekt al gauw en alles loopt op rolletjes. Na een tijdje varen werd iedereen al wat warmer. De tweede groep was nog aan het wachten op de auto's die naar het uitstappunt moesten rijden. Extra veel tijd om voor te bereiden dus. Nou ja, er misten voor een lid nog een essentieel onderdeel, de peddel.
Esther (KVO)
Groepje 1 vertrekt alvast
Oke, dat klopt alleen in mijn geval heet dat ding een pagaai. Na een gebruikelijke hectiek van vertrek lag mijn boot naast de weg, zwemvest, koelbox en helm erbij klaar. Chauffeurs klaar, gaan met die banaan. Onderweg zag ik al weinig water. Op weg terug naar instap realiseerde ik al dat alle 3 de pagaaien nog in de bus lagen. Shit. O zegt Erwin, jij hebt mazzel, Anke heeft hier nog haar reserve peddel dus dat gaat goedkomen. Nu weet zo’n kayak fanaat niet het verschil tussen die twee. Maar goed naar wat oefenen ging dat ook goed. Peddel vasthouden in het midden met de handen dicht bij elkaar ging het prima. De Ambleve van Stavelot tot Coo met een peilschaal van 40 of 80 (what the hell) was leuk.
Rien
Wat een rare pagaai!
De stroming is zacht en het water staat laag. Rustig spelen met de stroming en keerwaters pakken terwijl we de rivier af dobberen. Zo was het idee. Axel is nog relatief onervaren en wordt door Hein meegenomen om zo de technieken te leren van in en uit keerwaters varen en surfen tegen de golven. Maar Axel is niet altijd even oplettend en terwijl hij rustig van de natuur geniet ziet hij niet meer waar Hein is gebleven. Gelukkig ligt hij niet veel verder op in een keer water en dus dacht Axel, pff dat kan ik ook wel. In varen ging maar de ligging was niet perfect. Enkele stenen maakten een wat gek envelopje. Op varen dan maar zo dat ik er om heen kan? Ja, dat lijkt hem het beste plan. Oh, ik word al meegenomen door de stroming. Nouja, ik kan er ook wel gewoon door heen peddelen. Oh ik ben er al, oh, hier is nog een steen. Bats en plons. Daar lag hij op de kant. Met net te weinig kracht om weer omhoog te komen werd dat toch maar zwemmen. Gelukkig was het water warmer dan de buitenlucht maar nu heb ik wel ook een verslag moeten schrijven. De rest van de tocht verliep voorspoedig en ik heb er aardig wat van opgestoken.
Axel (KVO)
Niet vragen naar de bril.
Bij de eerste groep waarvan ik deel uitmaak verliep de tocht rustig. Het was erg gezellig, lekker kletsen en hier en daar een paar keer watertjes varen. Af en toe omkijken of groep twee nog achter ons vaarden, maar daar was weinig van te zien. Ach, die komen nog wel. Nog even verder varen en voor de waterval uitstappen was belangrijk. Eenmaal daar sleepten we onze boten op de oever en keek ik nog even om mij heen naar de mooie omgeving waar ik mij in bevond.
Goed nu hopen dat de tweede groep maar snel arriveert want die hebben de sleutels van de auto's bij, waarin onze droge kleding lag en ik keek heel erg uit naar mijn wollen trui. Inmiddels rook ik ook al die al te bekende geur van natte kanokleren en dat ruikt niet best. Dus maar even wandelen om warm te blijven… maar ik mocht wel een eindje wandelen want deze groep nam de tijd. Maar eindelijk daar arriveerden het circus, een hoelahoep, twee voetballen en iemand met een zonnebril, ik wist niet wat deze groep had uitgehaald. Maar ze leken het erg naar hun zin te hebben en ik moet toegeven dat het ook wel een mooi zicht was. Eindelijk samen konden we snel onze warme kleren aantrekken en ons klaarmaken om richting ons verblijf te gaan waar een paar leden een heerlijke maaltijd klaar maakten. De avond verliep verder ook erg goed met veel geklets, gelach en taart. Nu op tijd naar bed om morgen weer lekker te gaan varen.
Esther (KVO)
Genoeg stenen om wat achter te gaan verstoppen
Axel en leermeester testen een walsje in de uitstroom van de Salm
De peilschaal is dronken. Online zegt 79 cm.
(Waterstand was hier en daar wat zoeken naar water om je boot heel te houden, maar over het algemeen gewoon diep genoeg. Voor wildwaterbeginners met deze waterstand een prima stuk zo. Anke wil nog kwijt dat haar groepje zich uitstekend heeft vermaakt met slalommen: er lag genoeg steen in de rivier. Red.)
Waterstand: 6,5 m3/s / 79cm @ L6510 Stavelot
Instap: Stavelot, officiële instap bij het oorlogsmonument
Uitstap: Coo
Batavier tegen KVO?
