Wandelweekend Baybach, Ussbach en Alfbach 2025-01-18 2025-01-19

Baybach 18 januari

Weekend 18/19 januari was een gepland wildwaterweekend, maar tegen donderdagavond waren er net genoeg vaarders over, maar probleem: geen beschikbare auto uit Nijmegen.

Wat te doen, wandelweekend dan maar van stal halen, dus.

Na nog wat heen en weer ge e-mail, hadden we een groepje van 6 man om richting Eiffel/Hunsruck te vertrekken. Na lang zoeken een huisje gevonden in Pommern aan de Moezel (in januari is er veel gesloten).

Zaterdag moest het dan eindelijk gebeuren, de Baybach, lopend dan nu want de laatste keer varen (2007) had de naam Byebyebach opgeleverd wegens teveel horizontaal liggende bomen.

Om toch een beetje het idee te hebben van “we gaan een rivier bedwingen” gaan we wel de auto’s omrijden, dwz we laten een auto op het eindpunt staan, en rijden met 2 naar instap. Vanaf Bickenbach naar het instappunt (ca 2 km) is de weg voor bestemmingsverkeer, dus als je dat niet wil moet je wat meer lopen.

Tegen 11.00 zijn we aan het lopen, en na even komen we bij de Baybach. De eerste honderd meter is bomenvrij, het grootste stuk bomenvrij dat we tot de Baybachklamm hebben gezien. Dus ja het kan nog erger dan de Drohn en Guldenbach.

Instap Baybach

Zo gaat het door tot aan de Baybachklamm

Maar goed dat we zonder kajak zijn gaan wandelen, maar het wandelen hier is zeer de moeite waard, erg mooie natuur. Na een tijdje komt ons rustig een vos tegemoet lopen, voordat we het beide door hebben staan we al aardig dicht bij elkaar, maar dan besluit de vos toch maar om te keren, een eindje verderop zien op een dikke boom over de Baybach zijn sporen in de sneeuw staan.

We lunchen bij een doorgebroken dam en de ruïne van een oude molen, vaag herken ik het nog van de laatste keer, met water er op een mooi verval. Nonja doet nog verwoede pogingen om ons allemaal op een plaatje te krijgen.

Lunch
Lunch

Oude molenstuw bij lunchplek

Verder maar weer, nog steeds veel bomen, sommige staan ook nog recht op, wat ligt zijn vooral dennen, de letterzetter is goed bezig. Dan spotten we aan de overkant een helle kudde wilde zwijnen, maar ze maken zich snel uit de voeten, het blijft een zeer mooie wandeling.

Op ongeveer 1/3 van de wandeling kom je bij hotel/restaurant Schausermuhle, wegens verbouwing nu gesloten, jammer, geen bak koffie. Hierna kom al snel bij de de Baybachklamm, en wonder boven wonder hij is te varen, halverwege zit wel nog, er voor mij herkenbare oude dikke boom, maar daar kan je omheen en nog een waar je ruim onderdoor kan.

Baybachklamm

Je kunt er onderdoor

Hier is het tot na de hoge stuw vrij omvaren, en ook hierna zeker twee kilometer met maar een paar bomen erin, maar daarna wordt het weer om de max 50 meter een boom, en dat tot vrijwel op het eind.

We komen nog langs wat groten, geen fleermuis gezien, maar wel een mooie geel zwarte salamander.

Vleermuisgrot

Zwartgele salamander

Ergens lunchen we nog een keer, in een overdekt bankenset, goed geregeld allemaal, het zal er in het seizoen wel erg druk zijn, nu is het perfect bijna geen mens gezien. De wandelpaden worden wel goed vrijgehouden, dat dan weer wel. Iets over de helft staat er boven in het dal nog een ruïne van Burgwaldeck, wij zijn er niet naar toe gelopen, maar het schijnt de moeite te zijn om er te kijken, en je hoeft er niet voor om te lopen, aan de andere kan gewoon het dal weer in. Met al ons rondkijken en spotten schieten we niet erg op, en om half drie zijn we pas goed over de helft, ik zie weer een Baybachje (of Drohn) (of Guldenbach, red.) aan komen schemeren, dus de sokken er maar in.

Het wandelpad wordt wél schoongehouden

Bij de auto gekomen begint het inderdaad al wat te schemeren, toch fijn, goed gevoel, hoort bij deze beek. Nu was het idee dat de niet chauffeurs bij hotel/restaurant Forrellenzucht alvast wat zouden kunnen drinken, maar helaas ook dicht, dus Joyce, Annelie en Colette hebben een klein uurtje staan kleumen, voordat we terug waren met de auto’s. Terug naar ons onderkomen, lekker biertje, stoofpotje en een of ander spel met een muziekbox en dan raden uit welk jaar en wie het was, vaag, maar wel gelachen.

Dus mooie tocht, als je eens een mooie wandeling wil doen, zeker de moeite waard.

Wandeling Baybach: https://maps.app.goo.gl/ww7xB1DjSvXTRF6x7

Ussbach 19 januari

Brood halen, ontbijten, opruimen, gaan we weer varen ofzo, nee weer een bomenverkenning, nu op naar de Ussbach, en als het goed is gaat vandaag de zon eindelijk eens schijnen.

We beginnen de tocht bij hotel/restaurant de Elfenmuhlen (ook dicht, weer geen koffie), we lopen stroomopwaarts op de linkeroever, de eerste twee bomen komen we tegen tussen de Elfenmuhlen en de wegbrug stroomopwaarts, met hoger water kan je er niet onderdoor.

Tussen wegbrug en Elfenmuhle

Iets verder op een wat dikkere boom, moet heel hoogwater worden willen we daar overheen kunnen, Nonja doet nog een poging met zagen, en iets verderop nog een houtberg.

Nonja doet een poging

De zon is er, omgeving mooi, iets meer wandelaars, zal zomers wel druk zijn hier.

Op naar de Entersburg voor de lunch in de zon, prachtig uitzicht, een eind voor de kloof is de Ussbach te zien, er lijkt een 500 meter voor de kloof een grote stapel hout te liggen, kunnen niet zien of je er langs kan.

Entersburg

Hierna lopen we een grote lus langs hoog boven langs de Ussbach, aan de kop van de lus dalen we af naar het begin van de eigenlijke kloof welke een aantal jaren geleden vol lag met bomen (2016).

De kloof is zo goed als vrij, een punt van opletten, maar misschien met hoger water geen probleem (met heel hoog water weer wel), maar een zaag meenemen kan hier al snel een oplossing bieden.

Na de kloof zit er een klein kapelletje in de rotswand, als we er varen kun je er alleen maar met de kajak bij komen, nu lopend.

Dit leek ons wel een geschikt punt om een pleng-offer te brengen aan Harry en het flesje achter te laten op het altaartje.

Pleng-offer voor Harry

Bijgezet in rotskapel

Teruggelopen langs de rechteroever, verder geen bijzonderheden meer in het water.

Wandeling bij de Ussbach/Bad Bertrich: https://maps.app.goo.gl/Nnk1ZRt6xDLFPLro7

Strohner Schlucht Alfbach

Nog even een toetje lopen, even kijken bij de Strohner Schlucht (van de Alfbach (zie verslagen 2007, 2009 en 2012).

Het is maar 15 min rijden vanaf Bad Bertrich, dus we zijn er zo, auto geparkeerd bij de Lava Bombe, en lopen maar.

Begin stuk is vrij, laag water, kan je wel zien wat er allemaal ligt.

Na een 500 meter zitten de eerste obstakels, maar bij niet te hoog water kun je daar nog wel onderdoor. Ik loop met Anke nog een stuk door langs de rivier, het hek over de wei in.

Hier ligt nog wel wat hout over de rivier maar op een boom na is dat met een paar man wel vrij snel op te ruimen.

We zijn niet tot het eind gelopen, er lag nog wel wat in, een dikke die er in 2012 ook al lag.

Als er een weekend genoeg water is, is het misschien met een paar man al vrijdagochtend vertrekken en proberen op te ruimen.

Strohnerslucht
Strohner Schlucht