Gorge de la Borne
29 oktober 2006, Cevennen, de Borne
Startpunt : 100 meter stroomopwaarts van de Ruïne van het kasteeltje aan de Borne (vlakbij het dorpje Borne)
Eindpunt: Wegbrug hooguit 500 meter lager.
Vaarders: Bruno, Robert, Gert, Thomas, Bert, Menno, Victor
Waterstand: laag
Moeilijkheidsgraad: WW IV, bij meer water snel onbevaarbaar en moeilijk zo niet onmogelijk om over te dragen. Nu is het echt een toetje. Ongeveer 8 echte passages.
Rivierbeschrijving: www.eauxvives.org.
We komen net uit de kloof van de Beaume en hebben nog wel zin een een hapje wildwater. "Mister Guide" Bruno leidt ons op de terugweg naar de bovenste Borne waar een klein kloofje rond een grote rots slingert waarop een ruïne de kloof bewaakt.
Vlak voor 5 uur stappen we in, het begint al een beetje te schemeren en de laagstaande zon zet het bos in vuur en vlam.
Hier is de laatste drop voor het uitstappunt links midden net te zien
De eerste sprong heeft een stuk overhangende rots.
Daarna komt er een labyrinth van rotsen, met wat vervalletjes en walsjes.
Bert op de trappetjes van links naar uiterst rechts
Bruno en Bert hebben dit vroeger al eens gedaan en waarschuwen om op het einde van het labyrinth de sprong rechts langs de wand te doen. Dit labyrinth is de ingang van de echte kloof.
Thomas springt rechts uit het Labyrinth de kloof in
Daarna volgt een stevige val in een rotskanaal waar met meer water een serieuze rappel verschijnt. Nu schieten we er soepel doorheen.
Ik in de val met lastig rappel bij hogere waterstand
Nu komt het leuke werk waarvoor we zijn gekomen, een paar watervalletjes op een rij.
De volgende sprong hebben we kunnen zien vanaf beneden: Eerst wat over de rotsen en dan geeft de rots je een zetje zodat je vanzelf booft (als er tenminste voldoende water staat, nu remt de rots en kukelen we allemaal over het randje). Ik vaar voor, te lui en verkijk me toch op de kracht van het water bovenop het verval drijg ik achterwaarts naar rechts te vallen in de doorgang die minder schoon is. Toch maar even serieus schrapen over de rots om langs de juiste kant te vallen.
Thomas in de val met autoboof (als die het doet)
Het allerlaatste verval is onderin niet echt zuiver en moet goed langs het randje van links naar rechts gebooft worden. Alles gaat goed en we kunnen ons, in het donker, weer omkleden.
Met dank aan "Mister Guide", dit was een heel lekker toetje. Zo wil ik wel 10 kilometer toet. Dat kan, moet Bruno gedacht hebben, morgen gaan we dus de Boven Tarn doen.
Menno (text is deels van Gert Vertonghen)
