Esteron, Vascogne - Roquesteron
wacht tot de youtube video wordt getoond
of ga direct naar de film op youtube
Gisternamiddag, bij het terugrijden krijg ik een enthousiast sms-je van Tineke, lid van KV Waterwolf. De Esteron heeft water! zij hebben hem net gevaren. Deze rivier heeft niet vaak water genoeg, dus dat dat niet tegen dovenmansoren werd gezegd, bleek wel uit de bliksemsnelheid waarmee de rivier voor de volgende dag vast kwam te stellen. Zelden eerder heb ik meegemaakt dat er zo weinig discussie over de "volgende-dag-te-bevaren-sloot" was. Géén één Batavier stelde vragen bij-, trok de keuze in twijfel, of gooide hete hangijzers in het vuur. Unaniem werd besloten voor de Esteron te kiezen (red: keuze processen zij zeldzaam bij de Batavier, dit geluksmoment moet je vasthouden Harry!). Een mooie ww-III rivier, met nog een wat dikker stuk tegen het einde.
Bij het aanrijden rijden we iets te ver, het kleine weggetje naar Vascogne (red: er stonden tenslotte maar 3 bordjes bij de afslag) moet even gezocht worden. We komen aan bij een mooie blauwe rivier en al snel staat de hele bubs op de brug al het lekkers te bekijken.
Afladen en omrijden! We lopen nog een klein stukje stroomopwaarts met de boot, en wachten op de chauffeurs. Menno en ik zitten al snel in de boot, en als Paul zich dan als enigste verder bij ons voegt, doen wij vast de eerste passage, een mooie verblokte, enigszins onoverzichtelijke.
Onderaan sluit de rest aan, verdelen we ons in teams en gaan in de volle zon de Esteron af. Het begint rustig, met licht verblokte stroomversnellingen hier en daar, en regelmatig leuke kleine speelgolfjes.
Het water is op veel plekken ook diep zat om s lekker te kunnen spelen. Er staat nauwelijks druk op het water, dus probleemloos dalen we lekker "mellow" de rivier af.
Af en toe klovige stukken die doen verlangen naar de echte kloven in de Esteron
Bij een mooi strandje met een leuke surfgolf ernaast gaan we lunchen, maar eerst speelt iedereen zich suf, tot het volgende team onze plek inpikt, en wij aan de kant gaan om te eten en fotos te maken. Maarten vaart achteruit de golf in en als Erik dat even later, als we net weer vertrekken, ook probeert, breekt hij daarbij zijn peddel. Gelukkig hebben we een reserve bij ons, die snel in elkaar wordt gezet, en kan hij zijn weg vervolgen.
Na weer een rustig stukje komt er een mooie passage die op vele manieren gevaren kan worden. Weinigen kiezen voor de chickenrun helemaal rechts. De anderen gaan mooi door de midden, voor een overhangende kei langs. De stroming loopt echter net langs de kei, waardoor de meesten net even tegen de overhangende steen aan worden geduwd. Verder geen probleem, maar daardoor haalt bijna niemand, ook ik, zijn of haar geplande lijn en gaan op soms aparte manieren verder de passage af, wat weer voor grappige tafereeltjes zorgt. Erik doet dat het mooist (lees:onhandigst) en spoelt precies tussen de stenen en het dropje daarna door. Gelukkig zit er geen steen achter en word hij niet gepind. (En houd hij mijn reserve-peddel heel :P)
Het word nu gelijdelijk wat onoverzichtelijker, grote verblokkingen ontnemen ons het zicht.
Netjes keerwaterend varen we voorzichtig de (onbekende) passages in, en kiezen verder gediciplineerd onze te varen lijnen.
Zo blijft alles nog vanuit de boot te verkennen. De achterop varende teams zijn wel even uitgestapt, om de minder ervaren vaarders even de kans te geven de passages in te schatten.
Dan, alweer veels te snel voor mijn zin, duikt de brug van .... op. Hier zit nog een goed bevaarbare stuw, en dan 2 bochten verder staan de autos. Menno is er rechts al af gegaan, ik vaar naar de rand en kijk nog even, en stuiter dan ook naar benee. Dennis gaat onderaan op een blok en stuitert naar rechts, de boomtakken in, en gaat om. Oooops! Met grof geweld rolt hij omhoog, en worstelt zichzelf uit de takken. Saskia ziet dit alles gebeuren van boven, en neemt uitgebreid de tijd om te kijken waar ze er af wil. Ik gebaar dat ze gewoon komen kan en alles verders OK is. Maar ze begrijpt me niet en denkt dat ze moet wachten. Uiteindelijk komt toch ook zij naar beneden, en Erik erachteraan. Zo komen we alweer bij het einde, waar we ons in de nog steeds lekker brandende zon omkleden en een biertje drinken, die Cees V. lekker koud in zn campertje heeft staan. Ooooow Hans B !!! Gemiste kans! :)
Dag 1: Sesia van onder Balmucia tot de eerste stuw voor Varallo
Dag 2: Sesia - Genova - Nice - Entrvaux
Dag 3: Verdon net onder Colmars tot ergens halverwege
Dag 4: Coulomb - Var - Camping
Dag 5: Esteron van brug bij Vascogne tot Roquesteron (achter het dorp)
Dag 6: Vesubie, vanaf St. Jean de la Revière tot monding in de Var
Dag 7: Verdon van Castellane tot pint Sublime (pre-Canyon)
