Verdon, Colmars downstream
boven Verdon 28 april 2009, de dag van de wandjes
wacht tot de youtube video wordt getoond
of ga direct naar de film op youtube
Gisteren zijn we met noodweer vertrokken vanuit de Sesia, het enige (eenvoudig) bereikbare gebied met potentieel goed weer in de nabije toekomst is het gebied van de Seealpen, bij de Var en Verdon.
De volgende morgen is het koud maar de lucht is nog maar lichtjes bewolkt en de kans op zon lijkt zelfs nu al aanwezig.
De overgang van de stromende regen aan de Sesia (en gedurende de hele reis naar Entrevaux) naar het meer mediterrane weer aan de Var doet ons goed.
Tel daarbij op dat het ook hier hard geregend heeft en de bergtoppen nog witte kappen hebben en je voelt op je klompen aan dat het een goede keuze was om te verkassen. Seealpen met veel water en mooi weer lijkt verdacht veel op een vervroegde zomervakantie (-;)
Voor vandaag staat de boven Verdon op het programma, de Var is dokergrijs tot zwart en heeft nog veel te veel water, de boven Verdon kan wel wat water hebben en biedt meer keuze aan trajecten, zowel met veel als weinig water.
Na een uurtje zijn we aan de Verdon waar het water wel grijs maar niet zwart is, er is hier duidelijk minder water gevallen.
Een paar kilometer onde Colmars stappen we in en varen iets van 13 kilometer verder naar het raft uitstappunt bij de brug.
De Verdon heeft goed water en bied veel gelegenheid tot spelen in surfgolven en tollede keerwaters in de buitenbochten in de kloof.
Al die buitenbochten hebben direct na die tollende keerwaters uiteraard ook het bekende onderspoelde wandje. Je vaart dan eerst strak het keerwater in en geniet van het swingen va de boot, uitvaren moet wel strak gebeuren en goed stroomopwaarts anders vind je, jezelf terug voor die beroemde onderspoelde wand waarbij het water verwoedde pogingen doet je daaronder te drukken. Menig kanoer heeft als eens met boot en al ondersteboven half onder zo'n wandje gebongo'd. Vandaag is het mijn beurt!
Saskia vaart een klein keerwater net boven zo'n wand, ik volg kort erachter. "Hij stroomt door" roept ze nog. Vlak achter haar duik ik het keerwater in en besluit direct door ut te varen om met de punt op de stroom voor de wand weg te surfen, er is namelijk wel wat erg weinig plek voor twee boten.
Ik heb echter niet op Franc gerekend die een zelfde move in gedachten heeft en op het moment dat ik uit wil varen knalt hij naarbinnen. We klappen tegen elkaar en ik wordt achterwaarts voor de wand gezet. Daar probeer ik nog uit alle macht weg te peddelen maar red het niet en ga om. Ik doe een rolpoging maar zit half onder de wand en kom niet overeind. Ik voel de stenen tegen mijn boot.
Zal ik nog een keer rollen? Nee, ik denk dat ik nog steeds half tegen en onder de wand aan zit en besluit toch maar aan de lus te trekken. Even later schop ik de boot van mij af en kom proestend boven, zeker meer dan een meter van de wand af, geen probleem dus om daar te eskimoteren, shit!. Cees verteld later dat mjn rol me een flink stuk van de wand af heft gedrukt waardoor een tweede poging zeker kans op succes had gehad.
gelukkig vaag en veraf...
Ik baal, maar het is niet anders en zwem, krabbel naar de kant. Mijn boot kan ik in deze stroming niet houden, dat moeten "de reddertjes" maar doen. Die ijn er gelukkig volop, Hans,Paul, Cees, Franc en Saskia doen hun werk naar behoren en varen mijn Burn na de volgende bocht aan de kant. Ik begin vast aan een video verslag.
Even later komt hans in zijn droogpak omhoog gezwommen door het keerwater aan de overkant. Hij ziet het helemaal zitten om mij aan zijn werplijn naar de overkant te sleuren. Ik zie dat uiteraard helemaal niet zitten (dat soort compromitterende foto's moet je ten alle tijde proberen te voorkomen) en wacht totdat de rest van het team de Burn ook omhoog heeft getransporteerd.
Hans werpt de (30 meter) lijn nagenoeg perfect , de Verdon is hier toch tegen de 20 meter breed en de werpzak beland slechts een meter verderop. Even later surf ik mijn boot naar de mijn kant en kan weer verder, uiteraard ondertussen alle acties filmend voor het videoverslag.
Hoef ik op de camping niet te douchen...
Om het uitstappunt wordt het geheel in geuren en kleuren uit de doeken gedaan en melden diverse batavieren dat ze hier toch wel graag bij hadden willen zijn. Wachten op de film lui, alleen jammer dat ik onder water niet heb kunnen filmen (-;)
Roel probeert alternatief vervoer te krijgen...
Terug op de camping besluit ik mijn Burn eens grondig te onderzoeken, ik blijf maar water eruit sponzen en dat spatzeil is echt dicht. Al snel vind ik het euvel, wederom een scheur in de bodem van de Burn. Vorig jaar op de Verdon raakte ik een scherpe kei en dat resulteerde in een lange scheur in de rails. Die is echter perfect gerepareerd. Nu zit er opeens in de bodem een scheur van 6 cm.
eerlijk gezegd ben ik het Pyranha plastic nu wel echt zat, het is echt te zacht en niet bestand tegen kervende stenen. Ik denk dat ik het Dagger, Wavesport of Jackson plastic maar eens ga uitproberen.
Hans zorgt daarna voor de inkopen en Cees en Nonja voor het vuur.
Menno
Dag 1: Sesia van onder Balmucia tot de eerste stuw voor Varallo
Dag 2: Sesia - Genova - Nice - Entrvaux
Dag 3: Verdon net onder Colmars tot ergens halverwege
Dag 4: Coulomb - Var - Camping
Dag 5: Esteron van brug bij Vascogne tot Roquesteron (achter het dorp)
Dag 6: Vesubie, vanaf St. Jean de la Revière tot monding in de Var
Dag 7: Verdon van Castellane tot pint Sublime (pre-Canyon)
