Inn, Giarsun kloof
Zondag
Nog even lekker invaren op de Giarsun kloof. Mooi weer, een redelijke waterstand, wat wil een mens nog meer.
We beginnen een eindje voor het dorp van Lavin (3 verschillend instapplekken voor het uitkiezen). De eerste 6 kilometer stelt WW-technisch heel weinig voor. Wildwater II met een enkele passage WW III waarbij het water vol op een wand in de buitenbocht spoelt. Net daarvoor zit een mooi keerwater. Eenmaal daarin aangeland zit er direct links naast je een stevige wals die je met uitvaren moet zien te omzeilen zonder ook nog eens een keer tegen de wand te worden gedrukt. Het is een goede testcase. Iedereen pakt keurig het keerwater, kijkt eens even de wals in en vaart daarna keurig voor de wand langs weg. Dat zit wel snor voor vandaag is mijn oordeel. Ik kan mij nog herinneren dat, dat keerwater tijdens de cursussen als selectieprocedure voor de rest van de Giarsun werd gebruikt. Kwam je hier al in de problemen dan hoorde je eigenlijk niet in de Giarsun kloof thuis. Wij zijn geslaagd.
Na 6 kilometer relaxt peddelen, spinnetjes plat drukken en Timo een wagenwieltje laten monteren, beginnen de wanden van de kloof steiler te worden. De rivier wordt smaller en begint sneller te stromen. Voordat we het weten dient de eerste serieuze verblokking zich aan. Links bovenin is een keerwater vanwaar we het geheel even bekijken. Een groep ander vaarders komt er net aan en vaart direct door. Zo te zien geen probleem. De brede invaart versmalt zich tot ongeveer 2 meter met links en rechts een stevig blok. Middenin een grote ketel met pruttelend water omlijst door een schuin overhangend rotsblok en even verderop een steile wand. De blokken rechts zijn nog niet overspoeld maar zullen bij hogere waterstand wel een paar vieze gaten op gaan leveren. en voor een tjoepen we probleemloos door deze "Preussenschleuder". Waar dat "pruisen slingeren" vandaan komt weet ik niet maar at het beneden in die ketel bij flink veel meer water aardig kan spoken, dat kan ik me wel voorstellen.
Op de rotsen naast deze "dronken pruis" gaan we lunchen en lekker bakken in de zon.
Na de pauze komen we al snel bij een bocht naar rechts aan waar allemaal vaarders aan de kant staan. De meeste om te eten maar een aantal anderen ook om de tweede heftige passage van de Giarsun kloof te bewonderen: "Het Trappenhuis". Een verval over de hele breedte van de rivier met rechts van het midden een groot blok. De "gewenste" doorgang is twee meter links van de steen op tempo het verval af en door de wals heen trekken.
Hoezo "gewenste" doorgang? Nou, het kan ook anders! Ikzelf was niet uitgestapt om te kijken maar had gezien waar de doorgang was. Veel te lui peddelend (toeschouwers?) vaar ik vanuit het midden met een boog naar links om links naast het blok uit te komen. Er staat echter een veel sterkere stroom naar rechts dan ik verwacht. Nogmaals lui corrigerend ("ik kom er wel") en oeps!!! ik kom rechts van het grote blok uit. Maak op een uitstekend randje van het rotsblok een "full Barney" (Hundred-and-eighty voor niet intimi) en kijk een fractie van een seconde later meer dan 2 meter naar beneden naar diepste punt van de wals. Even later kukel ik vol op mijn achterpunt de wals in...
Wonderbaarlijk genoeg blijf ik dansend op mijn achterpunt sta en wordt even later in diezelfde positie door de onderstroom van de wals doorgedrukt stroomafwaarts. Nu heeft al dat ondersnijden een aansluitend op zijn achterpunt staan toch zijn nut want met gemak controleer ik de boot en zonder omgegaan te zijn vaar ik even later, met hartslag "hundred-and-veul" het keerwater in. Nu natuurlijk net doen alsof dit de bedoeling was...
Uiteraard was dit een vaarfout van het zuiverste water. Gelukkig zonder gevolgen. Er staken vanuit de kant echter wel een paar stevige boomstammen uit. Het had dus ook anders uit kunnen pakken.
De anderen varen het verval netjes en zonder veel problemen. Timo (zie hierboven) heeft de boot niet helemaal onder controle maar het kan ook zijn dat hij een wavewheel wilde inzetten ?
Eef vaart het verval niet helemaal strak en op tempo aan. Het gevolg is direct duidelijk: HAP! Eef wordt teruggetrokken en hang even later dwars in de wals te bongo-en. Na een tijdje steunen begeeft die het en gaat ze om. De wals laat zijn prooi acuut los en even later komt Eef weer keurig boven.
We spelen verder de rivier naar beneden. Vlak voor het eindpunt, gemarkeerd door de brug bij Ardez, zitten nog even een paar stevige vervallen en een paar hele mooi spin en cartwheel walsjes.
Moe maar voldaan beindigen we de tocht, de eerste dag zit erop en heeft aan ieder zijn verwachtingen ruimschoots voldaan.
Een ideale waterstand om op in te varen. De totale rivier komt nooit boven de WW III+ uit, 2 stevige passages zitten erin om vast te wennen aan het stevigere werk in de Ardez kloof.
Terug naar hoofd verhaal over de Inn kloven
Woensdag
nogmaals de Giarsun kloof.
De rest van de meute is "rot" dus besluiten we met z'n vieren (Eef, Timo, Saskia en ik) nogmaals de Giarsun te gaan varen. Er staat nu duidelijk meer water, dankzij het noodweer van maandagmiddag. Vooral uit het dal van de Fluelapas komt er een sloot water bij. Nog een erfenisje van de overstromingen van maandag. Gelukkig, dit maakt de rivier weer een beetje nieuw.
De Preussenschleuder staat duidelijk voller, het water in de smalle doorgang staat ongeveer 30 cm hoger. Vaartechnisch maakt het niet zo heel veel uit. Iets meer druk, maar naar mijn idee nog steeds geen volwassen WW IV passage. Daar moet toch nog iets meer water voor komen. Het lijkt er ook op, de vaar lectuur goed doorlezend, dat deze "dronken pruis" is veranderd en wat minder moeilijk is geworden.
Alle passages in de kloof zijn gemiddeld wel iets moeilijker geworden doordat de walzen harder zuigen en alles net iets strakker aangevaren moet worden. In de verblokte passages beginnen de keerwaters achter de grote blokken wat meer de bubbelen, het water heeft duidelijk meer moeite om uit de verblokking weg te komen. Voordat we het weten zijn we bij het trappenhuis. Tijd voor een pauze. Ondanks dat de gehele dag wat bewolkt is kunnen we nu in de zon pauzeren.
Het trappenhuis zelf is iets makkelijker geworden bij deze waterstand, de walzen zuigen wel harder, maar doordat de de doorgang wat breder is geworden is er een natuurlijke stroomtong helemaal links ontstaan waardoor het verval eenvoudig is af te varen. Direct naast het blok begint de wals/keerzog wel respectabele vormen aan te nemen. Of je daar met een hang, steun, om, doorspoel-actie nog makkelijk uit komt weet ik niet.
Rustig spelend varen we de rivier verder naar beneden en vlak voor het einde worden de rodeo moves nog stevig getraind.
Eef haar eerste cartwheel van de week is een feit en Saskia heeft de Pyranha regelmatig op z'n achterpunt.
Voldaan zoeken we het groepje "rotte mannen" op de camping weer op.
Terug naar hoofd verhaal over de Inn kloven
Menno
