Het is al weer een tijdje terug, maar de eerste dag van onze mini alpenweek was een mooie opbouw, tot half 3 'snachts doorrijden, 'sochtends relaxed ontbijten en dan op een easy class III-IV rivier als de Glenner wakker worden. Met dank aan Maud die ons overtuigde nog even 2 km extra mee te pakken. Zie hier de film van de oude chagerijnige man die in de boot zit...
Net na 17.00 uur staat Erik voor de deur, nu even snel de auto's omladen en rond half zes zijn we op weg naar Camping Via Mala in Thusis. Het programma? Hopelijk 4 dagen zon en mooi wildwater in Graubunden, in Zwitserland.
Erik's finest moment....
De vooruitzichten zijn goed. Na weken kou regen en (in zwitserland) sneeuw maakt het weer een sprong naar 20 graden of meer. Nu maar hopen dat het water gaat stromen.
De reis is voorspoedig en om half 3 'snachts gooien we ons tentje uit op het voorterrein van de camping. Cees en Harry zijn er dan al een uur of twee.
Ik heb wat wilde plannen om de Valserrhein te gaan doen, die heeft net iets meer dan laag water en dat lijkt me een mooie kans om hem voor het eerst te gaan varen.
Ik overleg even met Maud, een Nederlandse kanoer die al een paar jaar in zwitserland les geeft bij kanoschule Versam. Ze heeft een paar dagen vrij en gaat de eerste dagen mee.
De Valser is toch wel wat heftig voor een eerste dag en geheel in een ontoegankelijke kloof. Laten we eerst maar eens kijken hoe het gaat op een graadje minder, dus op naar de Glenner, die heeft 15 kuub, net iets onder midden water.
Omhoog rijdend kruisen we Maud en uit de raampjes hangend besluiten we nog een stuk hoger in te stappen, net waar de Valserrhein en Glenner bij elkaar komen. Dan varen we toch nog wat nieuws erbij. Helaas moeten we dan wel de stuw van Peiden omdragen. Hoewel Maud zegt dat die tegenwoordig door kinderen, gehandicapten en bejaarden wordt gevaren, heb ik het toch niet zo op een stuw van 5 meter met weinig onderwater.
In Uors duiken we een steil karrenpad af (er stond toch geen verbodsbord, vraagt Maud nog) en onderaan de brug kunnen we tussen de koeien omkleden. Nu even met 3 autos steek-draai-steek-draai om niet het hele eind achteruit omhoog te moeten.
Net na de start in Uors, aanvaart naar de eerste versmalling
We zijn weg.
Maud verkent de eerste passage
De druk is niet hoog maar na een paar honderd meter komen we in de Glenner en dan hebben we opeens wel tempo en druk. Al snel de eerste passage, een drop met wals langs de wand, een doorstromende ppol met een S-bocht met een vette boom in de linkerkant. Geen plek om te zwemmen, dus dat eerste dropje wel even netjes naar links springen.
Maud, tjemig, nu al voorbij?
Erik, oeps, trekt toch wat harder naar de wand dan ik dacht!
Cees, as usual beuken door het midden en diep gaan...
Maud vaart voor en styled de drop en planeert het "keerwater" in. Harry heeft het gezien, hij zit nog als de bekende zak hooi in de boot en draagt om. De rest vaart met wisselende kwaliteit de drop waarna we safe door de S-bocht gaan.
Einde van de S-bocht, rechts zie je het hout
Er volgen nog wat passages, maar eigenlijk was dit het op dit boven stukje. Al snel zitten we op klasse II richting Peiden.
"Als we de stuw niet willen varen, dan moeten we er nu uit" zegt Maud nog. Ik zt heerlijk in mijn boot en heb al besloten: "gewoon verder hoor" zeg ik. "misschien moeten we nog wel even met de anderen overleggen", zegt Maud dat nou of ben ik zo sociaal....
Dat overleg schiet er dus een beetje bij in en we landen 10 meter voor de stuw. Langs de rechterkant lopen we over de grindbank naar de rand. "Hoe draag je dit om" vraagt Harry. "Dan had je 400 meter terug eruit gemoeten" zeg ik met een grijns. Harry en Erik zijn nog niet echt amused en kijken omhoog naar de reddende straat. "je kunt er uit, als je echt wilt hier loodrecht omhoog, met een lijntje je boot eruit hijsen". Erik zet zijn boot alvast klaar voor de takel-operatie.
Maud vaart als eerste, booft netjes en land vlak in het onderwater. Cees volgt, dat ziet er al wat minder gecontroleerd uit, geen boof en met het water mee naar beneden. Maar zoals gewoonlijk redt Cees zich netjes.
Harry heeft wat getwijfeld maar met deze voorbeelden is hij blij: " goed varen is OK en minder goed varen is ook OK".
Harry vaart hem netter dan Cees.
Dan Erik, nog in de stand "boof, wat is dat ook alweer" duikt hij met een trophy move de stuw af, peddel als een reddende (h)engel gestrekt boven zijn hoofd met het water mee naar de bodem.
Het is diep genoeg om een Mamba badkuip te laten verdwijnen. Eenmaal boven is alles OK.
Nu ik nog, de boof zit, bootje wel wat schuin, maar ver over het schuim in het onderwater.
We zitten nu op het klassieke Glenner traject. Hier zitten de "Schlitz" en de "Warry hals". Alles is goed te zien vanuit de boot en de ogen beginnen te stralen.
De Glenner is intussen al een paar kuub gestegen en met lekker druk, golven en af en toe een te vermeiden wals denderen we nar de wegbrug waar de auto's staan.
Dit was top voor een eerste dag. Tijdens het ophalen van de auto's nemen we nog een gekke zwitser mee die alleen de Glenner gaat doen. In de auto vraagt hij of hij morgen ook mee kan naar de Valserrhein. "Vielleicht" zeg ik. "Frag nur Maud" zegt hij. Die is later vrij stellig dat ze niet met hem naar de Valserrhein wil. De waterstanden gaan omhoog. We zullen het zien morgen.
Menno
Traject: Glenner, Uors tot 1-e wegbrug (ruim) voor Ilanz (Uors tot de stuw na Peiden is 3 km, daarna 7 km tot de wegbrug).
Klasse: WW III passages IV , bij hoog water IV+ stevig continu (hoewel zo aangegeven zit er volgens mij bij midden water in het traject tot Peiden geen echte WW V passage in).
Waterstand: peilschaal Glenner Castrinch (zie 4-paddlers.com), gestart met 15.5 m3 oplopend tot 17.7 m3. 17 m3 is een leuke midden waterstand, boven 20 m3 begint het wel wat leuker te worden.
Meer informatie: 4-paddlers.com en Kanu schule Versam
