Irreler Wassefalle
Hoofdrolspelers: Franc Schalkx, Paul Swinkels, Rob Blom, Mark Blom, Jan Bertrams, Saskia Hoeksema, Menno van Renswoude
Het is "mooi weer" in de Ardennen, donderdag staat de peilschaal van Gendron op 66 kuub, vrijdag staat de peilschaal van de Prum op 106 cm (bij 70 cm kun al leuk varen) en zaterdag pleurt het de hele dag. Uiteindelijk denk ik dat die zondag de peilschaal op circa 120 cm heeft gestaan.
Donderdag reeds een mailtje de deur uit gedaan en gelukkig, we hebben 7 man en 2 auto's. Genoeg voor een dage varen in de Ardennen. Niemand is ooit naar de Irreler Wasserfalle geweest, ikzelf 10 jaar terug een paar keer, dus dat moet het dan maar worden. Het is wel even slikken: 3 uur heen en 3 uur terug voor 600 meter wildwater. Maar ik herinner me ook nog dat Hans van der Staay wel eens 10 op 1 heeft gelopen, 10 uur reizen voor 1 uur varen. Dus het valt nog mee.
Zondagochtend 7.00 uur, het ijzelt zo her en der dus voorzichtig duiken we Duitsland in, in de kant ligt een auto op z'n dak en zo af en toe verliezen we het contact met de weg. Rustig aan dus. Precies 3.5 uur later komen we aan bij de Irreler Wasserfalle. Eerst maar eens verkennen, er loopt een pad helemaal langs, de joggers vliegen om je oren, het lijkt wel alsof heel bejaard Irrel z'n ochtendrun doet. Het water ziet er heftig uit, de Prum staat goed vol.
de eerste trap onder de brug
Instappen en op vlak water wat in varen. Dan vertrekken we, ik heb een mooi stroomtongetje door het eerste verval gezien en knal er soepel vanaf, wordt wel even bijna achterover getrokken, maar dat mag geen naam hebben, dan door het tweede gat heen en links het keerwater in. Nu wachten op de rest met het fototoestel in de aanslag.
Oeps, Saskia bijna helemaal ondersteboven, met een 3/4 eskimorol toch boven. Paul zwik en zwak eraf en even later Frank in de borstcrawl, gelukkig, Frank kan de boot net een zwiep in mij keerwater geven waar ik hem vast kan varen en bergen, Frank borstcrawled nog een vervalletje verder maar zit dan ook buiten adem aan de kant.
"Peddel", "PEDDEL"..... Gelukkig, ik begrijp wat Saskia bedoelt, reeds 100 meter verder is Frank z'n peddel op weg naar de volgende passages, een schreeuw estafette brengt uitkomst, even later heeft Mark het net bijtijds ook door en kan het roerhout eruit geplukt worden. Hij is uit het zicht dus ik ga voor alle zekerheid wel even kijken om zeker te weten dat hij niet zomaar doorspoelt. Een paar mooie surfgolven laat ik zitten voor de tweede run. We zitten elkaar even later wel zo aan te kijken van "jaaaa, en de watervallen moeten nog komen!". De warming up op het vlakke water aan het begin is duidelijk onvoldoende geweest. Dit water is een klasse meer dan normaal in de Ardennen en zijn de meeste al lang niet meer gewend. Enige opbouw in het programma was wel handig geweest.Een groot rotsblok deelt de rivier en aan de rechter kant zit een mooie surfgolf annex loopgat. Daar worden de spieren uiteindelijk echt lekker in Na warm gevaren.
Nu wordt het tijd voor de "watervallen" onder de brug. Watervallen is eigenlijk wat overdreven, het zijn gewoon stevige verval passages tot wildwater IV, al naar gelang waterstand. Boven de meter zit het dicht tegen de IV aan. aanvaren, rechts is een groot tollend keerwater boven de rechter doorgang. Van daaruit kun je de volgende trap goed verkennen. Het is nu zaak zo links mogelijk in de rechter doorgang aan te varen, proberen plat op het water te landen (lichaam beetje achterover, zodat je over het geborrel en gezuig, met een flinke boogslag rechts, voor het grote blok langs en het keerwater uiterst links duikt. Tsjakka, geen probleem, in een strakke lijn van keerwater bovenin rechts naar keerwater middenin links. Toestel klaar en wachten op de rest.
Rob begrijpt mijn aanwijzingen verkeerd (ligt vast aan hem) en surft eerst voor de brugpijler langs (op zich al een mooie prestatie) naar de linker doorgang, en vaart daar naar beneden.
Mark vaart aan, onvoldoende naar links en komt dwars voor het grote rotsblok in het midden. Daar zit een paddestoel van zeker 50 cm hoog, even leunen en achterwaarts glijdt Mark rechts voorbij het rotsblok, doet buiten ons zicht de volgende passage ook achteruit en komt heelhuids beneden, maar gecontroleerd?
Saskia idem dito, wel naar links aangevaren, maar geen echt overtuiging, midden voor het blok en ook achterwaarts rechts door de volgende passage.
Paul denkt slim te zijn, hoezo helemaal naar links varen, ik tjoep het eerste verval gewoon direct rechts af, vaar het bochie om en klaar is kees. Helaas, buiten het keerwater annex frummelgat gerekend, de neus wordt gegrepen en teruggezogen naar het verval. Na wat gewiebel en gesteun ook achterwaarts door. Gaat lekker zo.
Jan, aangestoken door Paul doet het maar gewoon net zo, wordt ook gepakt door het keerwater direct naast het verval, wordt wat heen en weer gesmeten en gaat uiteindelijk om, is er snel uit en aan de kant. De boot doet het volgende verval in z'n eentje.
Snel duiken mark en ik achter de boot aan maar het duurt toch een paar honderd meter voordat we hem te pakken hebben. Als een echter Batavier loopt Jan uiteraard aan de verkeerde kant van de rivier. Wij zijn al met zijn boot aan de overkant op weg naar de parkeerplaats.
Jan gebaart dat hij z'n boot toch graag wilt hebben. Saskia, Paul en Rob liggen beneden. "Als ik die boot hier nu gewoon de helling af laat glijden, komt ie vast wel daar beneden aan en kunnen ze hem naar de overkant varen". zo gedacht, zo gedaan, beneden zijn ze geloof ik niet zo heel blij met mijn actie, maar de boot duikt de 40 meter helling keurig netjes af en komt keurig netjes naast de vaarders, nog op de kant, tot stilstand, meer geluk dan wijsheid, nee, gewoon op techniek!
Eerst maar eens bijkomen met warme koffie, soep en brood. Jan bedankt voor de eer van een tweede run en een half uurtje later lopen we met de boot op ons nek weer omhoog. Frank vindt z'n Sabre toch wat licht voor dit werk en besluit de boot van Jan, een invader te lenen, dan blijf je tenminste boven water, denkt hij...
Nu gaan we toch maar even met een paar man naar de ideale doorvaart van de eerste twee passages kijken. Stroomtong rechts aanhouden en het volgende verval gewoon links de kuil door duiken. Ditmaal gaat het perfect en even later ligt iedereen in het keerwater. Duidelijk veel relaxter dan de eerste keer.
Nu kunnen we met z'n allen ook in de volgende grote golfpassages heerlijk surfen, een diepe, perfecte, surfgolf vooraan en twee iets kleinere golven daar direct na. Voor ieder wat wils dus. Lekker warmvaren. De volgende speelplaats nodigt deze keer zelfs uit tot loopen en even later vliegen de boten door de lucht. Dat moet straks wel goed gaan.
Ook nu weer pakken we voor het verval het grote keerwater rechts, links het verval af, dan krachtige boogslag rechts en links het keerwater in.
Nu Saskia, wel dicht op het rotsblok maar via de paddestoel ervoor glijdt ze makkelijk links het keerwater in. Paul vaart nu ruimer aan maar komt niet ver genoeg naar links en gaat achterwaarts rechts eraf. Mark en Rob komen er zonder veel problemen vanaf.
Frank duikt het verval af, alles ok, oh nee, toch om. Hij eskimoteert snel en oerend hard, zo hard dat hij naar de andere kant direct weer om gaat. Nog een keer eskimoteren en nu wel stabiel boven. Hij is echter z'n orintatie volledig kwijt, en gat volle snelheid de linker doorgang met de boom in. Als dat maar goed gaat... Snel steek ik over en duik het tweede verval aan de rechter kant af. Gelukkig Frank zie ik verderop aan de kant en de boot hebben ze ook.
Alles ok zo te zien. Dichterbij gekomen blijkt Frank gehurkt z'n kop in het water te houden, hij heeft de boom netjes kunnen passeren maar is in een van de volgende gaten weer om gegaan, geprobeerd te eskimoteren maar van een rotsblok zo een verschrikkelijke tater op z'n helm gekregen dat hij is uitgestapt. Gelukkig heeft de helm de grootste klap opgevangen, mar zelfs door de helm heen heeft de klap voor en flink kippenei gezorgd. Het doet wel pijn maar verder geen vreemde bijverschijnselen.
De peddel van Frank zijn we in alle commotie vergeten en die zien we dan ook niet meer terug. Mark en ik varen nog zo'n anderhalve kilometer door maar geen peddel te zien. Die is vast ergens in takken of tussen twee stenen blijven steken. Eenmaal terug op de parkeerplaats blijkt iedereen het welletjes te vinden, Frank kan z'n helm niet meer op, Mark en Rob zijn moe, Paul heeft weer iets anders, Saskia heeft het koud, chips, dat blijft dus bij twee runs. Ik krijg Mark nog wel zo gek dat hij even met mij nog mee gaat surfen in een van de laatste stroomversnellingen.
Tegen 4 uur rijden we terug naar Nederland, een mooi stuk wildwater rijker, hier gaan we vaker naartoe! Zie daarvoor verslag Irreler Wasserfalle februari 2001falle februari 2001
Waterstand: Pegel Echtershausen in de Prum circa 120 cm
Menno
