Irreler Wassefalle (deel 2)
Hoofdrolspelers: Franc Schalkx, Paul Swinkels, Menno van Renswoude
Enkele weken later dan de eerste keer Irreler Wasserfalle kwam op een woensdag avond wederom de vraag op : gaan we varen ? Menno altijd te porren, Frank afwachtend positief en Paul wilde ook wel weer een keer. Verder geen belangstellenden, maar met z'n drien kan natuurlijk ook.
Zondagochtend vroeg (een uur later dan vorige keer, maar 8 uur blijft vroeg) stappen we, na snel de kano's opgebonden te hebben, in de auto van Frank. Een kleine drie uur later zijn we bij Irrel en natuurlijk ook bij de Wasserfalle. Hele mooie waterstand, zo'n twintig centimeter lager dan de eenmeterzes van vorige keer (denk dus maar meer aan 40 cm lager: redactie). Da's maar goed ook want vorige keer was het net een beetje te hoog gegrepen voor de iets mindere (kano)goden.
Koffie, brood, kano's afladen, sanitaire stop, omkleden, kortom een kleine 30 minuten en een behoorlijke sjouwpartij later kunnen we in het water glijden. Boven de Wasserfalle nog even een stukje warm varen tegen de stroom in : een vrijwel gladde rivier met zeer weinig stroming. Na het standaard grapje (je zal hier maar met een canadees met vrouw en drie kinderen nietsvermoedend aan komen varen) kunnen we aan de slag.
De eerste versnelling, hoe ging die ook al weer : mooie stroomtong net iets rechts van het midden. Die zit er ook met de lagere waterstand nog steeds, meester Menno voorop, Paul en Frank volgen, afvaren gaat soepel.
Het echte Alpen gevoel ontbreekt nog een beetje, maar het is niet zo spannend als vorige keer en er is duidelijk meer controle. Ook de volgende versnelling gaat zonder al te grote problemen. Bij de speelplek van vorige keer (groot rotsblok dat de rivier in tween deelt) blijkt ook de lagere waterstand, maar nog altijd ruim voldoende voor Menno om zijn ondersnijdingstechnieken te demonstreren. Paul en Frank laten het voornamelijk bij heen en weer surfen.
Tijd voor de echte proeve van bekwaamheid : de watervallen onder de brug. Het keerwater rechts valt nu veel groter uit dan vorige keer. Menno laat zien hoe het moet : keerwater in varen, uitvaren, links aanhouden voor de spitse rots langs en helemaal links van de rivier het keerwater in. De bedoeling was dat hij uit zou stappen, fototoestel zou pakken, op een rots klimmen en foto's nemen.Paul pakt snel het keerwater bovenin, en vaart met enigszins natte handen het keerwater uit, want vorige keer lukte het niet om voldoende links te houden en voor de spitse rots naar links te gaan (je hebt al vlug natte handen bij kanoen hoor). Nu lukt het prima, en ruim voordat Menno klaar zit met het fototoestel ligt Paul al in keerwater links. Frank volgt een beetje later en wordt wel beloond met enkele foto's. Na ingestapt te zijn gaat Menno weer verder : oversteken via enkele keerwaters naar rechts, helemaal aan de rechterkant achter een boomstam het keerwater in, uitvaren door een smalle doorgang en verder beneden een van de vele keerwaters zoeken. Paul op dezelfde manier erachteraan, achter de boomstam keerwater, uitvaren, door de smalle uitgang en kedeng, knots steun links recht pfff rechtop gebleven. Wat was dat ??? kennelijk een of ander rotsje net onder water. Ook Frank krijgt een tik van het rotsje mee, maar komt zonder verdere problemen erdoor.
De moeilijkste stukken zijn geweest, nog enkele passages waar gespeeld, gesurfd en door Menno ondersneden kan worden en de eerste run zit erop.
Tweede run, met weer meer kilometers in de armen moet natuurlijk beter gaan. Hoewel, Frank komt bij het tweede verval in de problemen.. jammer om, een poging om te eskimoteren. Helaas. Tweede poging blijft achterwege en terwijl hij al in het keerwater ligt stapt hij uit. Scheelt wel, want er hoeft niemand achter boot en peddel aan. Na enig spelen weer de Wasserfalle onder de brug, keerwater links gaat prima voor iedereen. Menno weer voorop naar rechts, door de smalle doorgang. Paul erachteraan, keerwater achter de boomstam. Bij uitvaren puntje iets naar links om dat vervelende rotsje van vorige run te vermijden, maar helaas kedeng, knots om. Eerste reflex eskimoteren. Gelukt, overeind, kedeng, knots steun links, recht. Dat was een andere rots, kedeng, knots steun links, nog een rots, kedeng, knots alweer een rots (wat zijn er veel van die krengen).. om. Helaas, helaas na al de botserij kwam de oude reflex weer boven en met vooruitzicht van rustig water toch uitgestapt, chips, chips. Oude surfschoentjes aan en de stroom spoelt er vakkundig eentje uit. Menno zorgt voor de redding van de kano en zwemmer, en Frank vist het verloren gegane surfschoentje geroutineerd uit het water. Dit is ellendig, krijg je weer de preek van de warmwater rol van Menno. Het allerellendigste is natuurlijk dat hij gelijk heeft.
Na zo'n resultaat moet er natuurlijk toch een derde run komen, al vindt Frank het welletjes. De eerste twee vervallen gaan niet helemaal gecontroleerd door Paul. Bij de speelplek moet er nu aan de warmwaterrol gewerkt worden. Het ondersnijden lukt nog steeds niet, het omgaan wel, en gelukkig het eskimoteren ook.
Derde kans na de vervalletjes onder de brug : keerwater achter de boom, en daar is de angstgegner weer. Nu houdt Paul een beetje het midden van de smalle doorgang aan, maar ook dat helpt niet : kedeng, knots, op een andere manier dan vorige keer wordt Paul nu in een minuscuul keerwater gespoeld dat nog niemand ontdekt had, een soort kom in de rotswand. Helaas is de zojuist geoefende koudwater rol er nog niet voldoende ingepompt en niet bestand tegen dit soort onverwachte omstandigheden. Dus weer uitgestapt.
Na een korte zwempartij weer aan de kant. De kano was ondertussen aan een moervaste omhelzing met een boom en een rotsblok begonnen. Na eerst foto's te hebben genomen (ja, weer bewijsmateriaal van de warmwater rol) kwam Menno (red: helaas, hij is vergeten af te drukken, geen foto dus) helpen en kon de kano vrij getrokken worden.
De laatste stroomversnellingen leverden geen verdere problemen meer op, uitstappen, kano's naar auto slepen, omkleden, opbinden, vertrekken, nog een kleine drie uur te gaan. Vlak voor de Nederlandse grens schrikt Paul wakker : wat een teringeind rijden om een klein stukje te zwemmen
Paul Swinkels
Waterstand: Pegel Echtershausen in de Prum circa 86 cm
