Summary Bruno:
Saturday with still relatively cool weather and no rain had us heading to the Upper Sesia from below Busso to Piode, the other classic when everything is low. This section never disappoints: fast boulder gardens in the first part, Mollia for some extra kicks, some more mellow river running in between and a nice no-brainer drop at the end. Birdy was the only one to fire off Mollia and we found an interesting chicken line at the Rassa cataract. In fact, the small drop below Rassa with its undercut rocks on left and right caused most carnage with several rolls and swims. Piode chute went nice and smooth, adding some extra tension by skipping scouting from river level. At the take out, we had some first rain but the big rain front was only to arrive the next day.
Bruno
De dag begint zoals hij gisteren eindigde, met zon. Waarschijnlijk de laatste stralen voor de komende 3 dagen want in de loop van de dag zal het gaan regenen en zaterdag en zondag wordt veel water voorspeld. Dus even afzien om daarna weer mooie zijbeken van de Sesia te kunnen varen.
In het zonnetje worden er eerst nog wat boten gerepareerd, er zijn 2 volledige reparatie sets mee, ook een precies op temperatuur zijnde soldeerbout met zweetaambeeld. Zo wordt het bijna leuk om een scheur in je boot te varen.
Bij Gert is het wel duidelijk waarom hij die reparatieset heeft, de onderkant van zijn boot is een gestreepte hyena, 3 forse reparaties zijn zichtbaar en een heeft het weer begeven.
Pieter heeft nog een erfenis van Noorwegen vorig jaar en die zwakke plek is nu door. Niks erg hoor, het geheel zo te aanschouwen in het zonnetje.
Pieter en Robert besluiten tot een rustdag en bunnieen de shuttle.
Plan voor vandaag is de boven Sesia tot Piode. Vanaf de instap gaat het direct lekker naar beneden tusen grote blokken. Alles wordt op tempo met z'n negenen achter elkaar doorgevaren. Na een rappe kilometer zie ik Jan uit balans raken, om, hij rolt maar zonder overtuiging en even later komt het koppie naast de boot boven. Eenmaal op de kant is de aanwezigheid van de shuttlebunnies drempelverlagend om te stoppen. Met z'n achten gaan we verder.
Intermezzo Jan:
De boven Sesia tot Piode is wat er op het programma staat vandaag. Pieter en Robert varen niet vandaag en ook ik twijfel een beetje na de vervelende ervaring in de wals gisteren. Ik pep me op en start een beetje onzeker. Al na een paar honderd meter kan ik de lijn die Bruno vaart niet volgen en ik ga om tegen een groot blok dat wat mij betreft iets te veel naar rechts staat. Ik rol en dat geeft me iets meer vertrouwen voor wat komt. Water met toch wat meer vaart dan de vorige dagen en af en toe wat stenen in de weg. Even later is het echter weer prijs. Deze keer knots ik over een steen die - ik lieg niet - plotseling op komt duiken. Ik ga onderste boven een kanaaltje in en krijg mijn peddel niet goed gestoken. Na wat over de rotsen te botsen is mijn derde zwembeurt in 3 dagen een feit. Met een gekneusde duim, Pieter aan de kant en de auto 30 meter verder is het snel beslist... ik hou het even voor bekeken.
Onderweg hebben we Rapide de Mollia bekeken. Mijn keuze is al direct op omdragen gevallen. Varen, dat valt thuis niet uit te leggen. Birdy heeft echter goesting en Bruno en Peter zekeren de laatste wals vanuit het kloofje. Bert zijn lijn is perfect en dan ziet het er makkelijk uit. Bert, Bruno en Peter varen het kloofje verder door en wij dragen er omheen, bij de afsluitende val met serieus keerzog komt alles weer bij elkaar.
Intermezzo Jan:
Met Pieter ga ik nog kijken naar de Rapide de Mollia. Nirjhara is hier niet alleen. Een paar andere kajakgroepen stappen de passage voorbij met de boot op de schouder. Als onze mannen aankomen doen die logischer wijze net hetzelfde: het ziet er immers niet echt gezond uit om bovenaan wat dan ook mis te doen. Birdy is dat dan ook niet van plan. Het duurt even voor hij vaart (we denken van op de brug dat zoiets supperconcentratie heet maar Birdy wachtte gewoon tot Peter en Bruno klaar staan met de werpzak) maar als hij vaart doet hij het perfect. Later zien we de passage nog door 2 duitsers verkracht worden. Ze komen er zonder problemen door maar wat mij betreft zouden ze toch beter even les volgen bij Bert...
De Sesia blijft een leuk WW III met af en toe een paar serieuzere blokken passages. Alles op zicht varend dalen we af langs de Camping in Campertogno en dan zijn we bij de omdrager na het bruggetje naar Rassa. Hier valt al het water over een groot blok midden naar een onderspoeld blok. Al met al zou het te doen moeten zijn, maar deze heeft volgens mij al eens een leven gekost. Niet doen dus.
Rechts zit een hele bony lieferanten-eingang en zo kunnen we toch zeggen dat we hem niet omgedragen hebben. Zo vallen we over de keien naar beneden om uiteindelijk via een minder dan bootsbreed gangetje het blok te "omvaren". Bruno verhoogt het spektakel met een rolletje.
Het kloofje erachter sluit af met een 2 meter drop tussen twee blokken. Midden door met een goede boof is er niets aan de hand.
Peter neemt daarna echter nog een wandje mee en gaat om over wat afsluitende keien. Hoewel Peter gisteren en vandaag voer als een jonge god, rolt hij als een oude man... Even later komt dan ook zijn koppie naast de boot boven. Snel zwiep ik de boot in de kant en houd hem daar tot Peter er bij kan komen. Helaas mist mijn camera zo de escapades van Gert die vast zit in de wals. Hij wordt na enig hangen echter uitgespuugd en komt heelhuids beneden.
Nu nog een paar kilometer tot Piode waar we afsluiten met de waterval onder de brug.
Het is toch altijd weer spannend om de aanvaart, die je vanaf de brug al minuten lang hebt bestudeerd, vanaf het water zomaar even aan te gaan, je wilt hier echt niet per ongeluk links van de midden pijler doorvaren. Hoewel die doorgang er bij deze waterstand doenbaar uitziet zal het in de praktijk waarschijnlijk hartstikke fout gaan met kans op serieuze schade of erger. Ik stap dus toch maar even uit om nog even precies te kijken. Ik zie Bruno en Bert al door het putje naar rechts verdwijnen, van boven lijkt de lijn vlak, vanaf het water blijkt hij toch wel wat te wokkelen richting putje.
Camera check, rood lampje? Ja, Go. Soepel schuif ik door het wokkeltje om daarna in de glijgoot nog een slag met rechts te maken. Waarschijnlijk een nutteloze beweging, want wat je ook doet, je wordt gewoon stabiel de bocht omgezet en je bent beneden in de uitvaart. Een echte auto-drop, super simpel en toch het gevoel dat je heel wat gevallen bent :) Iedereen komt er soepel doorheen.
De tocht is ten einde, boven Sesia is een mooie beek, er mag nog iets meer water op staan maar dit was al top. Het regent al gestaag en dat zal wel niet meer ophouden vandaag.
Terwijl ik dit in de auto zit te typen komen de ongewassen dampen langzaam naar boven drijven. Misschien vanavond toch m'n eerste douche maar eens gaan nemen ;)
Op de camping blijken nog niet alle duracelletjes leeg te zijn, Bert moet nog trainen voor de volgende loopwedstrijd. Wie wil er mee? Gert heeft wel trek. Een mooi duo, Bert op en top in loopoutfit, Gert met Velcrogympen, korte broek, hemd en wollen trui, ze zijn aan elkaar gewaagd...
Menno
Lees ook:
dag 4 op de benenden Sesia en Egua
dag 5 op de Landwasser (Bise Rosso)
dag 6 op de Gronda, Sorba en Sermenzina
dag 7 op de stura di Val Grande
