Intermezzo Bruno:
In the evening, we had a large thunderstorm, clearly eliminating any possible chance to have a go at the upper Chiusella but instead opening the opportunity to run the rarely paddleable Savenca. Although not a complete compensation, this was a very nice exploratory run.
Altijd weer smalle doorgangen, boxed in, heel veel meer water moet je hier niet hebben
Bruno
Een totale wolkbreuk gisteravond heeft het water in de Chiusella dusdanig laten stijgen dat de boven Chiusella nu geen optie is. Bij de uitstap van de midden Chiusella zijn bijna alle stenen onder water, gisteren moest je, je een weg tussen de stenen door zoeken.
Tijd voor een hoog water alternatief dus, de Savenca, een kleine zijrivier van de Chiusella lijkt een goede optie WW III en IV+ (V) in een boskloof. Enig nadeel, de inloop is 20-30 minuten met de boot op de schouder.
Maar Harry is niet mee en Erik al naar huis, dus die boten op de schouder zijn geen probleem (-;)
Eerst nemen we afscheid van Gert, Jan en Jo die vandaag naar huis rijden. Gert geven we nog de lekkerste stink kaas mee die we hebben. Maar dan wel verstopt onder de passagiers stoel. We wensen ze een goede reis....
Bij de uitstap in Issiglio lijkt de waterstand voldoende (glashelder, maar als je goed kijkt zie je dat het onder de brug toch wel 30 cm diep is) dus op naar boven. Bij een kapelletje rechts het bos in en dan door tot je niet meer kan en verder lopen.
In de middle of nowhere staat een huis, Bruno schiet een oude baas aan en die is zo vriendelijk (op zijn toffels) even mee te lopen en de route door het bos te wijzen. "Pescatore?" vraagt hij vriendelijk "non, kayakisti" antwoord Bruno. Ook goed vind hij envrolijk kleppend over het weer en de rivier loopt hij even een eindje mee en wijst en passant ook nog tot waar de auto kan komen en kan draaien.
Omkleden dus en de boot op de nek. Bruno, Jorg, Peter en ik. Robert en Wim shuttelen.
De indraag is niet super zwaar, maar over het smalle bospaadje af en toe steil naar beneden is toch wel even werken.
Geen Isorno, maar toch wel even stappen om beneden te komen
Helemaal beneden komen we in een rotskloofje uit en gaan eerst maar eens even op adem komen. Stroomop komt de Savenca via een mooi drop tevoorschijn, misschien is er dus ook nog een hogere instap.
Steeds maar weer kleine lage kloofjes somes helemaal "boxed in"
De Savenca is top, de nauwe passages tussen steile wandjes rijgen zich aaneen. Jorg en Bruno voorop scouten de meesten waarna wij er blind achteraan gaan.
Mijn reserve peddel heeft weinig druk, de bladen zijn al ver afgesleten. Ik heb het gevoel met theelepeltjes te varen, regelmatig moet ik extra bijscheppen. De lijnen worden er niet beter van. Of zou het toch vermoeidheid zijn?
Schitterende woudkloof met onderin een bedrock kanaal met passages
Bij een van de scout passages lijkt Jorg aan te geven dat het een clean te boofen drop over rechts is. Eenmaal op rechts valt er niets te boofen en wordt ik met de neus in de linker iets onderspoelde wand gezet. Het water drukt me door en ik loep eruit. Mmmmm, af en toe toch maar zelf gaan kijken.
In mijn boot voel ik iets raars, de schroeven van de voetsteun blijken los te zijn. De schroefdraad zit nog op de bout maar de plastic knop is van de draad af. Top, die kwaliteit van Pyranha, echt top!
Ik buig het geheel wat bij en pak een van de knoppen van de andere kant die nog wel een beetje aan elkaar zit. Zo moet het maar even verder.
Super mooie, af en toe spannende, kanaaltjes
Een lang rot(s)kanaal, met aan het einde de hoofdstroom in een onderspoeling, dragen, klimmen, takelen en glijden we om.
Direct daarna dragen we nog een dropje om vanwege een boom er direct na. het gaat over in een mooi rotskanaal met bocht. Als we die eenmaal goed (eerst door Jorg, daarna door Bruno) gescout hebben schieten we er doorheen.
Jorn cleaning a drop
Thsat corner was a surprise for him ;)
Nog diverse steile passages maar dan hebben we het moeilijkste gehad, de kloof wordt opener en dan is hij voorbij en varen we alleen nog maar keienhellingen door het bos. Daar merken we ook dat het water alweer bijna weg is. Bij de uitstap krabben we door de bedding. Het water van gisteravond is weg. Dit was dus een mazzeltje!
Weer op de camping lunchen we, pakken de clubtent vast in, nemen afscheid van Jorg en zijn vrouw en vertrekken naar de boven Chiusella.
Start van de boven Chiusella (1.5 km class V-VI, steep creeking)
Die staat toch wel dik. Hoog vanaf de brug kijken we op grote passages, ik trek mijn conclusies. Hier heb ik geen zin meer in. Leuk voor een mooie zonnige ochtend, maar niet als laatste koude traject van de dag/week.
Uiteindelijk passen Bruno en Peter ook maar besluiten wel hun duracelletje leeg te gaan varen op het laatste traject van gisteren, de beneden Chiusella.
Suc6 duracelletjes!
Als laatste 5 Nirjharanen sluiten we af met een pizzaatje in het dorp, morgen terug naar huis, maandag nog een dagje bijkomen en dan dinsdag maar weer aan het werk.
Met dank aan Bruno, Bert, Erik, Gert, Jan, Jo, Jorg, Peter, Pieter, Robert, Stef en Wim voor deze relaxte 10 vaardagen. Helmaal top!
Menno
Epilogue Bruno:
All in, what a great holiday. Taking into account the white water, the food, the people, Piemont is without doubt the best Spring creeking destination in Europe, except for Norway maybe. When do we go back?
Bruno
Lees ook:
dag 3 op de boven Sesia tot Piode
dag 4 op de benenden Sesia en Egua
dag 5 op de Landwasser (Bise Rosso)
dag 6 op de Gronda, Sorba en Sermenzina
dag 7 op de stura di Val Grande
dag 9 op de midden en beneden Chiusella
