Zondagavond zijn we een pizzaatje gaan pakken, alle winkels zijn dicht op zondag. Maar goed ook, want het is nu echt begonnen met regenen. Een onrustige nacht volgt, de regen is onregelmatig en ik kan de slaap moeilijk vatten.
De volgende ochtend staat de Sesia stukken hoger, de bedding voor de camping laat geen stenen meer zien. Een ding is zeker, de beken hebben nu wel water, misschien sommige wel te veel.
toppertje (Peter) op de Landwasser
De dag begint interessant, Robert is verdwenen, niet in zijn tent. Hij wordt gevonden op de veranda van een caravan, rond middernacht is zijn tent ondergelopen. Kleren, matje en slaapzak nat. Robert vaart sowieso niet.
Gert last een rustdag in om zijn hand te laten herstellen, Stef heeft op de Egua zijn schouder of triceps verrekt (diagnose door arts thuis: spier gescheurd) en besluit vandaag met Bert, die sowieso terug moet, mee naar huis te rijden. Pieter, die onstoken spieren lijkt te hebben vertrekt ook met Bert, jammer want hij ging zo goed op de Egua.
Maar Bert wil uiteraard eerst nog mee naar de Landwasser, ook voor hem de eerste keer. De Landwasser (of Bise Rosso) is een zijrivier van de Mastallone. Staat te boek als WW IV en V met een waterval van 7 meter (het toetje voor Bert).
Jo blijft ook op de camping en uiteindelijk gaan we met een kleine ploeg omhoog. Het regent nog steeds en het is koud. Voor mij een goed excuus om vandaag maar eens "de bunny" te spelen. Gert en ik rijden dus, de rest vaart.
Intermezzo Bruno:
Monday, the rain had finally pushed up levels significantly (also in the tents of Beyr and Peter...). Assuming that levels on the standard upper sections like Sermenzina and Sorba would be quite beefy we opted to go check the Landwasser also known as Bisse Rosse, finding a nice medium level. This river is somewhat different from the other sections in the area, featuring quite continuous steep boulder gardens with lots of undercuts to negotiate, best to do some inspection now and then. One rapid with a particularly messy line had me scouting and my indications were sufficiently vaque to cause some swims and a broken paddle, cheers guys! Highlight of the Landwasser is definitely a 7-8m drop, clean line but impressive all the same. Only Birdy and Pedro fired it up, good lines and big balls! For Birdy, it was time to head home. A big red cross was put on the Espace and we stuffed in Stef and Pieter, the first 2 casualties of the trip.
Bruno
geen read and run passages meer, van de verte ziet het er klein uit, maar is het niet
De Landwasser ziet er stevig uit, in de verte zien we de mannen de passages varen en er moet regelmatig verkend worden.
opener dan de Sermenza maar veel meer water en dus druk
Steeds rijden we een stukje verder waar we de auto's kwijt kunnen en het water kunnen zien. Bij een van de volgende stops zit weer een stevige passage die overgaat in een paar lastige drops met walzen. Uiteindelijk komt iedereen er heelhuids doorheen maar moet Jan door Jorg uit een wals getrokken worden, Jorg sjort Jan gewoon een meter hoger de kant op, die mag bij Jan waarschijnlijk wel een boulder course gaan volgen.
Jan in een van de mooie combi drops
Perfect inzicht van Jorg, even later ligt Jan een meter hoger en droog
Weer een paar stops later komt Gert terug lopen, Bert en Peter hebben gezwommen en Peter ook zijn peddel gebroken. We halen de reserve peddel (zijn reserve peddel want dit is er eentje uit een archais tijdperk, links draaiend, die maken ze niet meer tegenwoordig, zuinig zijn! Peter) uit de remorque en Peter kan weer verder.
de zwem
Dan wordt de Landwasser duidelijk steiler, de drops groter en de kloof met waterval dient zich aan.
Vlak voor de val zit nog een wals maar Bert en Peter tonen aan dat die geen probleem is. Beiden komen netjes de 7 meter waterval af. Bert en Jan stoppen hier en worden door Gert naar de camping gebracht, ik doe de verdere begeleiding.
Bert, perfecte aanvaart, boof, 45 graden induiken en landt mooi op het kussen
Peter, minder perfecte aanvaart, geen boof, diepe duik maar soepel overeind gebleven
Het team vaart nog een paar kilometer verder, een bocht naar rechts met 3 serieuze drops wordt moeizaam omgedragen, een van de drops was net wat te tricky.
Lastige combinatie met tricky aanvaart, zuigende drop en stevige uitvaart
Bij de lunch stopt Jorg en gaat met vrouw en kinderen wat anders doen, ik blijf over met auto en nog 4 man op het water. Na 2.5 kilomter is het mooie stuk dan echt voorbij en wordt de Mastallone 6 kilometer vlak.
Intermezzo Bruno:
A small team continued further on the Mastallone that was running at a very nice level. Mainly grade III rapids, not always with the boulders where you expect them. The big final rapid at Grassura caused me quite some stress, having to launch from a pulsating eddy in nothing but whiteness but in the end this looked much worse than it was... In the evening, we were invited for dinner by the campsite owner together with a Swiss kayaking team, good food and fun atmosphere.
Bruno
Aanvaart laatste mooie passage op Mastallone
Peter midden in de laatste mooie passage
Schitterende uitvaart door een massieve rotsband met twee kanalen, Erik doet hier nog een trophy roll
Na deze laatste lange verblokking dirigeer ik ze naar de kant.
Koffie in een warme kroeg in Varallo en vanavond hert eten bij de camping baas. Ik heb geen spijt van de rustdag, het zag er allemaal knap koud uit (maar nu, uit de warme huiskamer, het was toch een mooie sloot;)
Menno
De campingbaas slooft zich uit, heerlijke antipasti en polenta met gems ragout, inclusief drank 15 euro pp.
Lees ook:
dag 3 op de boven Sesia tot Piode
dag 4 op de benenden Sesia en Egua
dag 6 op de Gronda, Sorba en Sermenzina
dag 7 op de stura di Val Grande
dag 9 op de midden en beneden Chiusella
