Boven Verzasca, juni 2008
Eerste impressies:
- Blije dag voor Rick en Harry
- Lekker geslapen dag, eindelijk wakker-dag voor Harry
- Buts en draagdag voor Erik
- Hier stap ik niet in-dag voor Erik
- Heb nou vertrouwen in mij, het is genoeg water-dag voor Menno
- Kleine steentjesdag voor Erik
- Ik wil wel maar ik zie ze niet, die klote steentjes-dag, voor Erik
- Dit kun je bijna nooit varen dag, dus dit is ook wel uniek ondanks al dat gezeur van mij-dag, voor Erik
- Wat een lekkere beek-dag voor Menno
- Pokke veel dragen-dag voor Erik
- Wij hebben maar één ding gedragen-dag voor Rick, Harry en Menno
- ik zie daar nog een keerwatertje dus doorvaren-dag voor Menno
- Wat een prachtig dal-dag voor Erik
- Dag van de tien watervallen-dag (langs de zijkanten)
Tegen achten ben ik bereid om uit te stappen. Uit mijn tent dan wel! Na een nachtje geruis van de Maggia en de stromende regen die gisteravond al is begonnen wordt ik wakker op Camping Piccolo Paradiso. Paradijselijk is het ook, Bar, Kroeg, Restaurant, winkel, alles binnen 100 meter loopafstand, wat wil je nog meer?
Wildwater? Ja hoor, dat loopt er ook, direct naast de camping heb je circa 400 meter WW III-IV en een kilometer lager dendert de Maggia bij Ponte Brolla door een super grillige kloof, WW X - XIIIVXZ. Wat wil je nog meer?
De invaart van de kloof bij Ponte Brolla. Het heeft de hele nacht geregend en de Maggia achter de camping staat hoog en dendert een kilometer lager via een aanloop van 400 meter WW IV en daarna V (alleen bij hoogwater) de kloof in (8 tot 10 meter hoogteverschil), bij deze waterstand WW X.
De kloof is schitterend, alleen het afdalen via de wat natte zijkanten richting kloofrand is spannend, niet uitglijden! In de zomer zitten er 2 watervallen in die je kunt varen (bij hooguit een paar kuub) en de rest doe je met het luchtbed.
We besluiten tegen een uur of elf, half twaalf, twaalf uur, op weg te gaan naar de Verzasca, terug omhoog naar Locarno en dan het dal van de Verzasca in. Na een paar haarspelden komt de enorme stuwwand vol in beeld, vet 100 meter hoog is het beton opgemetseld en heeft daar een, volgens ons, fantastische kloof verdronken.
Uitzicht vanaf de bungee jump plek, leuk voor de springers, heel erg jammer voor ons, wat een kloof onder mijn voeten en, gezien de hoogte van de dam, wat een verdronken kloof hierboven...
Gelukkig hebben we ook nog een “boven-het-stuwmeer” Verzasca. De eerste die we rechts uit het raampje spotten is de onder Verzasca WW V-VI, dat zien we ook heel af en toe, daarna de midden Verzasca (V.), WW V.
Bij de Romeinse brug van Lavertezzo (links de start van de beneden V., rechts het einde van de boven V.)bekijken we de waterstand van ons gewenste traject. Onder de brug moet er ergens rechts een gootje zijn waar wel of geen water loopt. Loopt er water, maar kun je het niet varen, dan is het OK. Kun je het wel varen, dan is het te hoog voor een ‘eerste’ keer.
Rick vaart "droog"
Harry denkt er het zijne van
Rick heeft het al twee keer gevaren maar zegt bij de eerste hernieuwde kennismaking al direct; “wauw, dat is echt veel meer water dan toen wij hier met Fokiwa gevaren hebben”.
Mr. "Dutch-Guide", het broertje van "Mr-Guide" Bruno, heeft ook een verhaal: "Ik heb het stuk heel veel jaren (>15!) terug achter een paar zwitsers aan gevaren, we hadden ze ergens op de snelweg gehijacked, "waar gaan jullie varen? wij gaan mee!". Dat was dus de midden-Verzasca. Enige flarden van passages zijn me bij gebleven. Super verblokt, stijl naar beneden,heftige individuele passages, schitterend graniet. En kristal helder water, waarom hebben wij überhaupt waterzuiveringings installaties, hier gebeurt het "automatic".
De zwitsers deden het goed, en wij hopten er achteraan. Met als gevolg dat ik überhaupt niet weet hoe deze rivier er in detail uit ziet. Dus ook voor mij deze keer een ‘eerste’ keer.
Dus daar kunnen we ook niet rekenen. Gelukkig heeft hij wel het referentiepunt helder, het gootje rechts moet amper te varen zijn, nu kan er een raft door.... (35 kuub, blijkt achteraf, da's redelijk stevig water, ook voor de midden Verzasca).
Te hoog dus voor ons. We besluiten om de boven-Verzasca te varen, negen kilometer wildwater IV. Met een stuk(je) V, tussen Sonogno en Brione.
net voor Sonogno rechts de parkeerplaats op
We kruipen tussen de struiken door naar de waterkant (achtung bienen!). Hier bij de instap is het water laag. (Erik: pokke laag, alleen maar stenen, zie de eerste impressies). Maar we kunnen nog steeds ‘echt’ varen, het is geen krabben, al moet je soms wel om de stenen heen varen (Erik!).
Weinig water, direct na het instappunt
Redelijk verblokt, met peddel en handen was er goed doorheen te komen
Erik vind dit teveel energie kosten, zodoende loopt hij dus te klagen over het butsen…. Al snel wordt het water meer, door een zijbeek van rechts, en met een redelijk afvaart tempo denderen we naar de eerste brug.
helemaal bovenin, net als, na 300 meter, de twee beken bij elkaar komen
(ja Erik, nu hebben we genoeg water)
Tot hier is alles nog goed te doen, leuke passages, niet te dik, niet te slap. Dit is een betere opbouw dan gisteren.
Erik, net na de samenkomst van de twee bovenlopen onder Sonogno
(ook hier was hij nog aan het zeuren!)
Vanaf de brug hebben we al gezien dat het na de brug zwaarder zou worden (500 meter ww V volgens de boekjes).
We vermoeden dat er een zware passage aan komt, en nemen het laatst mogelijke keerwater. We verkennen en het wordt inderdaad omdragen. Erik klaagt, de rest loopt... We varen nog een klein stukje naar een laatste keerwater, net voor de echte relevante passage met de zwaar onderspoelde rots .
Vanuit het keerwater dragen we de boten naar het midden van de rivier, door de stroming heen. Eigenlijk is het meer strompelen en kruipen, vind Menno nu zelfs. Bovenop de verblokking stappen we in en ketsen naar beneden in de hoofdstroom onder de passage. Van daar uit gaat het weer vol tempo door.
De boven Verzasca gaat nu een 500 meter met leuke passages door, die we niet hoeven te verkennen. Op zicht varen we alles af, totdat de rivier in een enorme blokkenpassage rechts naar beneden duikt.
Menno op weg naar het laatste keerwater
Menno ziet links een gaatje, Erik twijfelt …. Zou rechts toch ook gaan … We verkennen links en besluiten tot een ‘chicken-run’ links om de grootste passage heen, die toch wel dicht in de buurt komt van WW V, een bocht over rechts met veel verval, een wals halverwege en dan 4 meter verder een 2 meter drop met heftige afsluitende wals. De chickenrun is toch nog een serieuze klasse III+ tot IV, afhankelijk of je Erik of Harry heet.
De boof links over de rand is de crux van de chickenrun
We varen hem allemaal perfect, behalve Rick, die daarvoor al twee keer op zijn plaat gegaan is en nu toch echt zoiets heeft van … "laat dit maar aan mij voorbij gaan".
Erik in de afsluitende passage van de chickenrun
Even later herpakt hij zich en geeft zichzelf een paar Russische stoempen voor zijn kop, en stapt weer fris in. Daarna vaart hij als een jonge god alles vrolijk en scherp met ons mee.
De Verzasca biedt ons nog wat stevige passages, enkele worden nog verkend, maar de meeste worden vanaf het water bekeken en gevaren.
rivier deelt zich, de rechter doorgang eindig is een zwaar verblokte stenentuin
Menno, Harry en Rick komen erdoor, Erik pakt de linker aftakking en komt duidelijk minder blokken tegen
Harry brengt nog een bezoekje aan zijn dagelijkse walsje en maakt een 360 midden in een passage, ondanks dat Rick nog had gezegd dat hij rechts moest houden en er verder niets spannends in zat. Snel achteruit peddelend komt hij er toch nog uit. Half zeven stappen uit, moe maar voldoen.
Uiteindelijk besluiten we geen aansluitend stukje van de midden-Verzasca te varen, misschien morgen.
Harry
Zijrivier van de boven Verzasca, iets voor volgend jaar...
Harry
Rivier informatie Boven Verzasca
Traject: Sonogno-Brione, 7 km WW IV (V)(na de wegbrug, over 500 meter 2 serieuze V passages), daarna IV-III naar het einde
Peilschaal: Lavertezzo, 35 kuub = net onder bevaarbaar (40 kuub) maar goed te doen. Eerste 500 meter butsen maar daarna heerlijk WW.Aan het einde weer een brede rivier en daardoor te ondiep. Bij lager water evt. aan de wegbrug, net boven het moeilijke stuk instappen.
Beschrijving:
Vanaf parkeerplaats tot 200 meter na de wegbrug op zicht te varen. Dan passage WW V (hele vette onderspoelde wand op rechts), daarna weer 100 meter op zicht en dan de volgende passage V (bocht over rechts, veel verval 2 walzen, minder gevaarlijk dat de eerste V). Alles over links "makkelijk" te passeren, zie verslag.
Daarna 3 km heerlijk WW IV met 3-5 passages die je moet bekijken, maar omdragen is niet meer nodig. Uitloop is 2 -3 km WW III.
uitstappen bij parkeerplaats bij de zijrivier (osura) of helemaal aan het einde voor de "steilzone" (rechter arm nemen).
Morgen komen we terug voor de midden Verzasca
Menno
