Zondag ochtend kwart voor tien, afslag Francorchamps en dan richting Hockai. Ik passeer de kerk en de langlauf pistes en voel nattigheid. Normaliter voel je hier juist nattigheid als je geen nattigheid voelt of ziet. Je bent hier of om te skieen of om te varen en in beide gevallen is een overdaad aan vloeibaar en/of vast water gewenst. Nu is het 11 graden en het begint te regenen, Brrrrrrrrr.
In dit geval ben ik hier namelijk om een beekske te kuisen. Een paar mede N'hanen hebben het plan opgevat om de Tros Marets, de snelste en steilste bevaarbare goot van de hoge Venen, van belemmerend hout te ontdoen.
Ik heb al een keer van deze beek kunnen genieten en een verkenning te voet plus reiniging en de daaruit voortkomende kennis dat er geen bomen meer inzitten lijkt me een prima plan. De beide keerwaters (-;) van deze beek zijn al wat krap en een stevige boom op de verkeerde plek levert levensgevaarlijke situaties op.
Om 10 uur sta ik aan de instap, alleen. Ik twijfel, was het hier? Ik rijdt nog een eindje door maar kruis dan al de grote weg richting Malmedy. Dus rechtsomkeert naar de instap. Een klein bruggetje bewijst inderdaad de aanwezigheid van een smal 3 meter breed gootje met wat bruin veenwater. Ben ik hier ooit ingestapt, is dit bevaarbaar?
een Vlaams kwartiertje later zijn ook MrGuide, Moniek en Pepe van de partij en even later gaan de mannen in neopreen de bedding in. Moniek begeleidt vanaf de kant ;)
In het begin zijn het vooral de overhangende takken die we weg zagen maar in de buurt van het kloofje worden het serieuze boomstammen.
Grimpeur en de Spleet zijn ondertussen aangesloten. Grimpeur heeft een accu kettingzaag mee. Dat is leuk spul voor wat plankjes thuis. Na twee boomstammen is de accu leeg en doen we het weer gewoon met de bomen zaag. Dat gaat eigenlijk ook best goed.
De Grimpeur doet nog een oefening takelbouw. Een enkelvoudige takel met 3 man en de zwaartekracht leverde mooi plaatjes, maar geen beweging. Snel bouwt Grimpy een extra flaschenzug en daar hangen we met z'n tweeën aan het touw. Dan liggen we opeens heel snel beneden als de Spleet de boom ook nog eens doormidden heeft gezaagd en optilt. Hilariteit alom en mooie foto's.
Dan zitten we in de kloof met de 3 watervallen. Het hout dat hier vast zit wordt geruimd en zo hoog mogelijk in de wanden geparkeerd. Dat in de hoop dat het water nooit twee meter hoog komt.
Hier dus rechts springen, links in de wand hebben we boom maar laten zitten, die zit goed vast
Wat is zo'n kloofje dan toch schitterend en wat ben je bevoorrecht als je hier na een hoosbui doorheen mag varen!
Na de kloof "kappen" we ermee want het is al laat en uiterlijk 2 uur willen we toch op de mountainbike zitten voor een tochtje langs de andere beken.
Met MrGuide voorop verkennen we nog wat andere rivieren per fiets, vooral bij de Pouhon en de Bayehon kruisen we tig keren de beek en al snel verdenken we onze gids ervan vaker dan normaal terug te draaien naar de rivier, diverse doorspattingen hadden een hoog Deja Vu gevoel :)
Als afsluiting gaan we vanaf de Warche weer omhoog langs de Tros Marets en moeten helaas constateren dat de laatste 2 kilometer na het kloofje nog berstens vol met hout zit. Of we herhalen de hele exercitie dit najaar nog een keer voor de tweede helft of het is oppassen geblazen na de kloof.
flubber
