27 oktober 2024
Helaas heeft de groep mij onder druk gezet om mij het verhaal te laten schrijven. Blijkbaar is het lek varen van een kajak een goede reden om te schrijven. Als organisatie sta ik hier helemaal niet achter. Maar ik heb morgen toch wel de extra boot van Hein nodig om nog te kunnen varen. Misschien moet ik ze morgen toch maar een moeilijk traject af sturen…
Het is dag één, en als dat soepel zou lopen zou dat bijzonder zijn. Toen ik in de ochtend naar de wc ging begon het al. Ik zie Hein alleen op de bank slapen. Met veel vragen over wat daar gebeurd is kom ik er al snel achter wanneer ik naar beneden ga, iets met bedwantsen. En daar ging dus de planning. We moesten vroeg opstaan omdat het bijna overal ver rijden is en snel donker kan zijn. Maar nu eerst dit probleem oplossen na het ontbijt waren we er uit over hoe k*t dit is en dat er echt problemen gaan opleveren. Dit voor nu de beheerder bellen en de kleren van Hein en Marjolein schoon krijgen en ook een nieuwe slaapplek regelen.
Johns voorpunt is altijd onderwerp van discussie
Ondertussen zitten Hans en Menno te praten over een rivier waar Hans langs was gereden tijdens het brood halen, deze zou niet heel hoog staan. Langzaam komt de naam Ligne naar mij toe, een rivier die ik gister gemist heb bij het uitzoeken. Dus terwijl de rest bezig is met de bedwantsen gaan wij de rivier verkennen, een uitstap zoeken is nog even tricky met de steile randen en huizen aan de rand van de rivier. Maar de rivier is heel mooi om in te varen en heeft dat ook mooi bewezen.
Noot van de anonieme redactie: rivier verkennen is voor watjes; de echte punaise-zoekers zorgden voor een prikkelende beddendans, tot ver onder het (diep)vriespunt aan toe.
Nadat alles in het huisje geregeld is gaan wij met zijn allen naar de instap. Dit is nog geen 2km rijden, bij de lokale kanovereniging. Dit stelde iedereen gerust met een rustig stukje water. Volgens de omschrijving zijn er meerdere stuwen en komt de Lande erbij en eindigen we in de Ardeche. De eerste stuw was makkelijk en geleidelijk maar de rest is steil, en met steil bedoel ik recht naar beneden. De 2de stuw konden we varen, 3de niet en 4de hebben alleen Hans en Bram gevaren. En nadat de Lande er bij kwam zit er nog een kleintje die een soort glijgootje heeft. Tussen de stuwen zitten leuke stukken tussen WWII en soms een beetje WWIII. De rivier geeft hetzelfde gevoel als de Liesser(eifel). Het is een mooi stukje met bochten en veel speelplekjes en walsen door de gelaagdheid van het gesteente.
Wij sloten het varen af op de Ardeche waar wij naar het eindpunt waren soppen. Nog even zoeken naar de uitstap en naar boven banjeren. Waarbij Menno door de bramen ging (rechts) en de rest het pad langs de tuin (links).
Na het omkleden ging wij nog even met zijn 3 het traject hoger op verkennen waar bij Menno op een gegeven moment uit het raam van de auto hing en liep te schreeuwen ‘wow wat mooi’ en ‘leuk spelen’. Dit thema veranderde snel naar een strak stukje WWIV en krappe lijnen en wordt zelf moeilijk en misschien niet bevaarbaar met deze waterstand. En dus ook geen traject voor morgen. Of misschien wel…
Waterstand: stuw vanaf de brug stond goed en was niet uitgespoeld/vlakgespoeld.
Erg lekker… maar Gert moest de dag erop wel erg hard naar het toilet lopen…
Vaardagen:
