NKSV de Batavier - Alpenweek 2025 dag 4

Vandaag begonnen we vanaf de camping. We hoefden dus geen kano’s naar de instap te rijden, alleen auto’s naar het eindpunt. Een aantal mensen waren echter te lui om de kajak naar het water te slepen en deden dat alsnog met de auto. Er werden groepjes gemaakt, wij hadden een vrouwengroepje met Beatrix, Mayke, Marlou en Annelie. Het eerste gedeelte was lekker rustig invaren. Een goede gelegenheid om te oefenen, met knuffelen (van stenen), met door takken heen varen en met het uitvaren van keerwaters zonder peddelen.

“Het eerste gedeelte was lekker rustig invaren”

Uiteindelijk kwamen we bij iets dat de blokkendoos heet. Daar zijn we uitgestapt om te kijken hoe we het beste tussen alle stenen door kunnen varen. Annelie besluit dat de beste route voor haar over de kant is. Ik vaar achter Beatrix aan naar het eerste keerwater. Die bleek wat aan de kleine kant voor twee boten en ik dreig eruit te drijven. Daarom probeert Beatrix m’n voorpunt vast te houden. Maar de rest van de kajak ligt al in de stroming en tegen een steen aan. Doordat m’n punt vastgehouden wordt, lukt het me niet goed om naar de steen toe te leunen. In welke volgorde wat weet ik niet meer precies, maar de stroming gaat tegen de verkeerde kant van m’n boot ongeveer op het moment dat Beatrix deze toch maar loslaat en de boot slaat om. Door de hele chaotische situatie lukt m’n rol ook niet goed en besluit ik om maar eens te kijken of ik het volgende gedeelte ook kan zwemmen. Ik ga het gedeelte van de passage af waar we besloten hadden dat de middelste optie de beste vaaroptie was. Zwemmen blijkt ook prima te gaan. Daarna gooit Gert m’n een werplijn toe zodat ik naar de kant getrokken kan worden. M’n boot heeft de rest van de blokkendoos alleen gedaan met Lucas en Cees erachter aan. Beneden kon ik weer instappen.

Invaart blokkendoos

Blokkendoos

Onder blokkendoos

Nadat de rest de blokkendoos wel gevaren heeft en Beatrix de boot van Annelie ook nog, konden we weer verder. Een eind verder stond Lucas, bij een grote kei in de rivier, druk te gebaren op de kant in een poging de juiste vaarlijn aan te geven. Wij snappen er echter vrij weinig van. Uiteindelijk vaart Beatrix een eind naar Lucas voor uitleg, en komt daarna terug om het ons uit te leggen. Gewoon vlak rechts langs de twee keien, maar niet verder naar rechts, want daar zit een vervelende steen. Dènis gaat hier nog wat meer over schrijven.

Later komt nog de mangelkloof, maar die heb ik niet gevaren maar samen met Annelie de boten (en wij) veilig over de kant naar de onderkant van de kloof. Daar zijn we bij de instap van de eerste dag (Golobar, red.) en besluiten een aantal mensen uit te stappen en de een eind omhoog te lopen met de boot. Wij varen het hele traject van de eerste dag nog leuk door in 20 minuten en stappen weer uit bij Prion.

Laura

De Mangel

Omdat Annelie de Mangel niet voer ben ik in haar Diesel 65 de mangel gaan varen, deze beviel me erg goed in de blokkendoos en het leek me slim mijn kleine speelbootje te laten omdragen. Ik vind het heerlijk en indrukwekkend om tussen stenen wanden in te varen. Deze zijn rond uitgesleten met mooie holle ronde-rotsen waar echter keerwaters in kunnen zitten waar je niet in wil. Door de erosie zijn er veel onderspoelingen en vreemde waterlijnen te vinden juist daar waar je je veilige haven waant. Het invaren in de gekozen lijn levert een heerlijke glijbaan op met kracht en versnelling en wat soppen in water waar druk op staat. Wanneer er meer minder verval is en je denkt, ik neem een keerwater waarin ik even overzicht genereer, kom je in een vlakke vreemde stroming waar je je moe peddelt om er zo snel mogelijk uit te komen. Dat was duidelijk een verkeerde keuze van keerwater.

Mangelkloof

Invaart
Invaart

Gelukkig zaten er ook fijne keerwaters tussen waarvan ik er eentje wist te vinden. Vervolgens ontmoet ik een paddenstoel waar ik voor gewaarschuwd was. Hij ziet er onschuldig laag uit, degelijk rond met veel bubbelbadbelletjes. Ongewild draait mijn kano en zit ik achterwaarts tussen de smalle wanden door te varen. Aangezien ik nu niet in mijn kleine speelbootje was, bleek de kloof te smal om te keren. Gelukkig dat het water mild was en goed achterwaarts bevaarbaar bleek tot het moment dat de kloof zich verbreedde. Aan het einde van deze prachtige glooiende rotswandige spleet in de aarde trof ik Eva en Peter aan die ook beide achteruit gevaren hebben na de paddenstoel.

Beatrix

Na een goede start vanaf de camping en probleemloos bevaren van de blokkendoos staat team “vis” (Lukas, Gert, Peter Cees en Dènis) als safety paraat voor het damesteam. Alle actie die daar plaatsvond is door Laura beschreven. Na afsluiten van de safety actie heeft team "vis" de afvaart richting Prijon vervolgd.

Bij de eerstvolgende passage (“de Neus/ big daddy’s nose”) ben ik de laatste die de passage gaat passeren. Eenmaal gestart met afvaren van de passage besluit ik deze aan de rechterzijde te passeren, zie op het laatst nog een puntige steen en nam niet snel genoeg het besluit “passeer ik deze links of rechts?”. Het resultaat laat zich raden, de boot krijgt een ferme tik en ik erbij, waarna ik ondersteboven lig. In mijn beleving dacht “help” ik moet eruit en krijg aansluitend nog nogmaals een ferme ik op mijn heup. Gelukkig was de hulp van Gert en Cees dichtbij. Waardoor ikzelf en mijn boot snel gered waren. Dit alles resulteerde in enige commotie voor het damesteam “help” watskeburt.

De neus
De neus

Achterkant van de neus? ;)

Nadat zij ook gepasseerd waren is team “vis” doorgevaren naar het strandje voor de ingang van de “mangel”. Na het passeren van de mangel (gewandeld 🙂) in een goed half uur naar de uitstap gevaren zonder verdere bijzonderheden.

Bij aankomst alle spullen uit de auto gehaald en te drogen gehangen. Na het nuttigen van de heerlijke maaltijd, komt Nyke met het praatje voor morgen, wie gaan er naar Kobarid (Abseilstrecke, red.) en wie doet de Koritnica. Hierna besluit ik mijn boot en peddel alvast bij mijn auto te leggen en kom tot de ontdekking dat mijn peddel niet in de auto ligt! Lichte paniek, varen zonder peddel is niet praktisch. Ik zoek hier, daar en in alle auto’s die bij de uitstap stonden. Hmm nu wordt te vervelend geen peddel, leg me erbij neer, denk ga morgen wel kijken bij het uitstappunt of dat deze er nog ligt 🙁. Loop naar m’n tent om mijn hoofdlampje te pakken, breek ik bijna mijn nek over de vermiste peddel. Blijkbaar heb ik deze zonder me ervan bewust te zijn geweest meegenomen samen met m’n natte spullen en deze naast de tent gegooid. Kan nu wel zeggen dit was een duidelijk gevalletje van Alzheimer-light 🤪.

Dènis

Zitten twee houtwormen in de bar. Vraagt de ene aan de ander: “Wat is het verschil tussen twee stenen en twee houten plankjes?” Zegt die andere houtworm: “Die stenen kunnen we missen als kiespijn!”

Gert

Er zit een lelijk gat in de brug. Maar die valt wel op, toch?