Zondag 21 juli 2024.
Ongeveer 54 cm, 9.7m3/s op de Guil.
Beneden Guil
Middaggroepje: Cees, Sigi, Lilly, Marlou
Bij de lunch werd er overlegd hoe en wat. De groep die 's ochtends boodschappen hadden gedaan zou al snel vertrekken om de Beneden Guil te gaan varen. Maar wij zaten net aan een boterham en hadden nog niet echt zin om te haasten. Gelukkig Cees ook niet, dus "groepje Cees" zou wat later vertrekken. Wat later werd 16:00 uur, want we zaten te kletsen en de tijd vloog. Eenmaal bij de instap aangekomen werden we verrast door Patrick, die opeens met zijn motor naast ons stond. Maar het begon ook enorm te regen en waaien. We zagen rondom donkere wolken. Bij het water waaiden we zowat weg. Lilly ontdekte dat haar voetsteun los zat. Al met en al vroeg ik me af waar we in hemelsnaam aan begonnen. Cees zei: "kom we gaan eerst even om de pilaar heen varen".
Onderweg zagen we donkere wolken en op een gegeven moment ook een flits - "zagen jullie dat, die flits??", aldus Sigi, Lilly en Marlou - maar Cees leek zich niet druk te maken en gelukkig volgde de donder volgde pas veel later. Nog maar een keertje traverseren dan. Gelukkig trok het later open. Het was een leuke tocht, waar we hier en daar toch wel even goed op moesten letten (ging even mis toen twee stromen na een eiland samenkwamen, wat paddenstoelen en floep, ik lag zo om, maar kwam gelukkig bij de tweede rolpoging weer boven). Bij het baantje op de Durance aangekomen gingen Lilly en Sigi nog wat oefenen rechts op de baan. Cees en ik gingen nog even de golven bovenaan in. De eerste ging goed, maar bij de tweede wilde ik vanaf links (stroomopwaarts) gezien invaren, waar ik in een rommelige wals terechtkwam en bleef hangen. Na wat verwoede pogingen eruit te komen ging ik helaas toch om.. al zwemmend sloot ik de mooie dag af.
Marlou De eerste dag na 2 jaar niet varen. Na iets meer dan 36 jaar wildwaterkajakken en naar mijn vermoeden iets meer dan 25 jaar batavier zijn, vergeet ik zowaar mijn peddel naar de beneden Guil. Afijn, ik realiseer me dat dit schrijven betekent. Nog even snel op en neer gereden en bij de groep aangesloten. Lekker ingevaren. Met een bizar slotakkoord wat ik nog nooit had meegemaakt; een bijna horizontale slagregen met enorme harde wind in het gezicht op het laatste stukje op de Durance naar de camping. Blij met mijn klepje op mijn helm en af en toe even achteruit om de slagregen in het gezicht tegen te gaan. Gelukkig zal het de komende dagen alleen maar mooi weer worden. En dan moet ik toch iets zeggen over het imago dat ik zelden of slechts af en toe naar de BASF kom. Als ik me niet vergis ben ik alle BASF'n mee geweest vanaf tenminste 2009, behalve afgelopen jaar. Dus mooi deze gelegenheid kunnen gebruiken om dit recht te trekken. Genieten in de natuur en met no-nonsense relaxte mensen. Heerlijk. Erik
St Clement
Als zero beginner werd ik 'het baantje ingestuurd’ bij de camping, zonder enig idee wat ik moest doen behalve 'ga maar achter Cees aan'. Met als gevolg dat ik bij de eerste fontein in mijn gezicht (hoog water) ging zwemmen (ik noemde dat nog omgaan) zonder dat mijn redders met hun ogen konden knipperen. Met als gevolg dat ik de hele baan gezwommen heb, mijn kano tegen een rots smakte en mijn redders heel hard hebben moeten werken om alles weer aan de kant te krijgen. Mijn zelfvertrouwen bleef ergens op de bodem achter. Gelukkig gevolgd door dag 2 waarop alles anders verliep…
Lydia
Je kunt vanaf de camping gewoon lopen naar de baan, ideaal…
Sommige mensen vinden kanoën sport, maar lopen niet. En Bas is bijna té lief!
Vaardagen:
