Bekijk ook de film
Na een drogere periode en een geannuleerd wildwater weekend stond er in de week voor 10 en 11 februari toch ineens wat regen in de weerkaarten. De grond was dermate verzadigd na een recordnatte winter zodat de beken bij wat regen al snel volstroomden.
Snel werden er plannen gemaakt en mensen opgetrommeld voor een gevorderden weekend. Erwin ging zich verdiepen in de waterstanden en mogelijke rivieren die we zouden kunnen varen. In de appgroep kwam de keuze: Ardennen/rur of iets nieuws proberen in de Hunsrück??
Het werd de laatste optie, en op vrijdagavond viel de keuze op de Guldenbach. Hier waren nog geen vaarverslagen van, dus het zou een Erstbefahrung worden voor de Batavieren!
Op de website staat te lezen dat het riviertje door een steile en smalle boskloof stroomt. Veel meer informatie hebben we niet, dus we besluiten dat er vooraf gescout moet worden. Wij (ondergetekende, Bram, Hans en Erwin) treffen elkaar rond half 11 bij het instappunt en gaan iets stroomopwaarts verkennen. De beek is inderdaad smal, maar lijkt redelijk vrij van obstakels. Bram en Erwin rijden de auto’s om en scouten onderweg op nog enkele plaatsen, terwijl Hans en ik vanaf het instappunt nog enkele honderden meters stroomafwaarts lopen waar we na een meter of 100 de eerste boom al over de rivier zien liggen.
Ook bij het omrijden wordt het nodige hout gespot. Om 12:00 zitten we in de boot…nog 6 uur daglicht te gaan voor een stukje van 10 km. We rekenen erop dat we veel tijd nodig gaan hebben, maar het lijkt haalbaar, de weg loopt overal vlak langs de rivier dus er is een escape.
Voor we vertrokken had ik Hans beloofd het verslag te schrijven “tenzij er iemand anders iets doms zou doen vandaag”…. Alsof ik aanvoelde wat er ging komen!
Zoals verwacht moesten we al snel de boot uit om een flink stuk door de modder te ploeteren langs de rivier. Vervolgens 2 tunneltjes onder de weg door en nog wat lage stuwtjes langs een dorp, hier was het redelijk vrij. Daarna een iets hogere stuw geblokkeerd door bomen… na de bomen was er nog net wat ruimte om je kajak te water te laten en de stuw af te varen. Het leek mee te vallen met de hoeveelheid hout.
Dit was het beeld nadat we een minuut of 5 onderweg waren…
De eerste stuw..net genoeg ruimte voor Bram om na de boom er vanaf te varen
Al vrij snel kwamen we bij een stuw van een meter of 2 hoog… links lag een boom die half de doorgang versperde wat een prima punt leek om vanaf het water te scouten.
Eventjes ging dit goed… todat ik net even verder wilde kijken dan mogelijk was en ik over het “tipping point” heen ging…. Ruimte om terug te peddelen was er niet echt. Ik lag tussen de boom en de kade. Dus al snel wist ik dat er geen houden meer aan was... onder de boom door ging ik de stuw af en verloor daarbij mijn peddel, die vervolgens halverwege bleef steken in het “wasbord”.
Gelukkig liep dit goed af (had ook anders kunnen zijn….), de stuw was onderaan vrij van obstakels. Met een werplijn en wat kunst en vliegwerk kregen we ook mijn peddel weer op het droge…. We konden weer verder na dit tijdverlies maar ik wist nu wel dat ik zeker zou moeten schrijven!
Hier ging het scouten nog net goed….
Hier is de acceptatie er inmiddels dat ik er vanaf ga…nog net onder de boom door.
Gelukkig heeft mijn peddel dit overleefd….
Wat volgde was een beek met hooguit WW2 en enkele stuwen waar het goed opletten was. Eentje hebben we gescout omdat er onderaan de stuw een boom over de rivier hing… de hoofdstroom duwde je naar rechts maar je moest meteen links het keerwater in om de boom te ontwijken… dit ging bij iedereen goed.
Links moet je hier zitten.
De rivier lag wel redelijk bezaaid met bomen… na 20 keer uitstappen zijn we gestopt met tellen. De rivier en omgeving waren best de moeite waard maar het vele omdragen ging zijn tol eisen en de energie ging omlaag. Tegelijkertijd werd de rivier iets ruiger en de keerwaters smaller, wat toch wel enkele spannende momenten opleverde.
Ondertussen probeerden mijn darmen me ook iets duidelijk te maken… dus tijdens omdragen toch maar een keer de hele zooi uitgetrokken om mijn behoeften te doen, toch weer wat tijdverlies.
Nog meer tijdverlies kwam een tijdje later toen ik me verkeek op een boom die de rivier in stak.. ik ging om en lag meteen met mijn helm tegen de stenen, dus dan maar zwemmen. Ik had duidelijk mijn dag niet en even overwoog ik om te stoppen, maar ik wilde dit avontuur toch afmaken en ben doorgegaan
Onderweg zelfs nog een klein surfgolfje gevonden waar we met zijn allen inpasten!
Inmiddels was het toch wel gaan schemeren, het tempo ging er nog verder uit door het vele omdragen dus overleg… gaan we door of stoppen we ermee? Hoever moeten we nog? 250 meter volgens google maps. Dat moest te doen zijn…echter die 250 meter betekende ook nog 2 keer omdragen. Dus er was toch wel enige opluchting dat we de auto zagen staan, precies op het moment dat het eigenlijk niet meer verantwoord was om door te gaan. We bleken voor 10 kilometer de volledige 6 uur nodig te hebben gehad.
Inmiddels begint het daglicht toch aardig te verdwijnen…
Wat was dan de conclusie van deze Erstbefahrung? De Guldenbach is een beek met maximaal WW2, bij de waterstand op die dag (68 cm op de peilschaal Guldenbach) was er weinig waterdruk, er zitten wat leuke vervalletjes en stuwen/goten in die je allemaal kunt afvaren. Als je er ooit wilt varen neem dan goed de tijd want de beek is smal waardoor deze snel geblokkeerd raakt als er een boom omvalt. Er lag flink wat hout en dat zal waarschijnlijk ook wel zo blijven.
De eerste kilometer en laatste 1 a 2 kilometer zit weinig leuks in, wel veel bomen. Beter overslaan en wat lager instappen en hoger uitstappen (wij zijn ingestapt op N 49 59 42.5, E 7 41 15.1 en uitgestapt op N 49 56 41.5, E 7 46 12.8)
Vond ik het vandaag wel leuk? Mijn conclusie is soms wel en vaak niet. Maar achteraf had ik dit avontuur voor geen goud willen missen!
Moe maar voldaan
Martijn
Peilschaal: Heddesheim/Guldenbach. Was 70cm dalend, net te weinig. Minimum is waarschijnlijk 75 tot 80cm dalend.
