Harry: Harry schreef vorig jaar een mooi stuk over de deelnemers. Bram, Hein en Lein vonden dat supertof en hebben dat voor de BASF nog eens herhaald, enigszins bedwelmd door alcohol. Dit keer de beurt aan Bram & Anke, zekers niet bedwelmd door alcohol, want onderweg naar huis. Ook nog even Hein en Lein gebeld voor een stukje input over Bram en Anke. ps. Harry wilde wel maar was er door droeve omstandighden niet bij.
Hans: kampvader. Dit keer zonder clubspullen maar zeker met genoeg eetbare en drinkbare inbreng. Had voor 500 euro de sligro leeggekocht. En kilo's eigen molenmeel waarmee hij de lekkerste pannenkoeken bakt, om wat vezels binnen te krijgen op de witbrooddagen. "Goed voor de stoelgang." Hij heeft het varen nog altijd in zich... Hij moet wel afleren z'n boot vast te houden en daarmee z'n schouder stuk te maken. Vaar je volgend jaar gewoon weer alle dagen mee?
Sigi: eigenwijsje. Haar werd afgeraden te komen en ze kwam. Onder Menno's bezielende leiding wist ze de eerste 2 dagen zich prima te redden en dingen snel op te pakken. Zoals Menno zei: een beginner die *luistert* en dat dan ook nog eens daadwerkelijk deed. Aan het eind van de Koritnica ontsnapte ze helaas aan Menno's sturing en deelde ze een kopstoot uit. De steen won. Sigi stelde plan B in werking (wandelen) maar de laatste dag zat ze toch maar weer mooi op het water, om kennis te maken met paddo's. Spannend!
Gert: buitenpretje. Wat moet je hierover zeggen. Saai dat we nu weer moeten schrijven dat hij de grootste clown van het kamp is. Mooiste uitspraak van de week: "het is niet de vraag of ik om ga, maar wanneer". Dat klopte, zelfs ondanks de dikke boot (of doordat? ;)).
Erwin: schaterlach. Schijnt nu de schaaksport geen sport meer mag heten op zoek te zijn naar een nieuwe sport om z'n conditie voor deze kanoweken wat op te krikken. Wat dacht je van kanoën? Gaat in de loop van de week duidelijk steeds beter in z'n boot zitten en leuker varen. Moet nog even leren niet meer /bang/ te zijn om moe te worden, dan wordt het varen een nog groter feestje.
Jacques, vroege vogel. Bleef lang spannend of 'ie kwam, maar leuk dat 'ie er weer bij was! Onze vroege-ochtend-afwasser. Heel fijn, speciaal voor de langslapers die misschien niet eens weten dat er 's morgens ook wordt afgewassen... Gedegen vaarder, fijne visser, en ook niet te beroerd om wat mensen uit te dagen de wat spannendere lijnen te varen.
Jorn: herintreder. Miste de Alpenweken zo dat hij gewoon weer is teruggekomen uit het verre Drenthe. Dit keer geen stress over bootkeuze per traject, want maar 1 boot mee, die Jorn uitstekend onder controle heeft. Als 'ie net zoveel vertrouwen krijgt als bootgevoel dan vaart 'ie alles lekker en gedegen mee.
Rien: volhouder. Ondanks een herstellende liesbreuk en een zere rug stapte Rien als vanouds in zijn slagschip. Dit slagschip werd voor Opa Rien gedragen door zijn lieftallige dochter Nyke of door Marije. Zijn droogpak is niet op de krimp, maar op de groei gekocht en de speurtocht naar de shag door de plasrits is interessant om te aanschouwen. Het was zo lastig dat Menno ging helpen.
Nyke: herintreder II. Nu Myrna wat ouder is gaat Nyke gewoon weer mee! Eerst weer even wennen aan wildwater, maar daarna gewoon weer inzetbaar als voorvaarder. Let goed op opa Rien.
Denis: natpak. Voor het tweede jaar in z'n nieuwe grote vriend: Ace of Spades, waarmee hij het goed droog houdt, maar ja, dan moet je na een snelle plaspauze niet vergeten je droogpak dicht te ritsen.
Cees: stipt. Heeft behalve de boot van Denis ook wat gewoontes van hem overgenomen, zoals op tijd komen en wat zwempartijen. Altijd de laatste bij het kampvuur, maar 's avonds een vent, 's morgens een vent, dus hij stapt in tegenstelling tot velen iedere ochtend gewoon weer in z'n boot.
John: bedachtzaam. John heeft bewezen dat rustig in je boot zitten niet helpt om in een golventrein op 1001 keerwaters overeind te blijven. Wellicht dat peddelen op het water meer effect heeft. Daar staat tegenover dat dit allemaal gebeurde na zijn geplande laatste vaardag, en dat hij bijna twee keer zoveel dagen gevaren heeft als vorig jaar.
Hein en Lein: vakantiegangers. Ze vonden deze alpenweek zo belangrijk dat ze hun vakantie eromheen gepland hebben. Zaten nog in hun jetlag en hadden daardoor een stuk minder moeite met het alpenweek ritme dan normaal. Menno holp ze nog een handje door zijn relaxedheid. De dagelijkse vertrektijd was verlegd naar 10.30. Samen brengen ze techniek en brute kracht in. Hein kan goed lachen, maar Lein zit helemaal met een big smile van oor tot oor op het water.
Menno en Marije: organisatie. De verdeling was duidelijk: een vaaropperhoofd en een kampopperhoofd. Het vaaropperhoofd communiceerde de gebiedskeuze dit jaar uitzonderlijk vroeg en geheel niet des bataviers bleef deze nog ongewijzigd ook. Het weer was uitstekend, maar toen Menno plotseling een dag eerder vertrok had hij het mooie weer ook ingepak. Het kampopperhoofd regelde niet alleen het kamp, maar zette zich ook voor 100% in als kok? Was het voor haar eigenlijk wel een vakantie, of kunnen we straks allemaal nog een gepeperde rekening verwachten van de register-accountant in spe?
Saskia: onafscheidelijk. Daarom hebben we haar maar even niet samen met Menno in een verhaaltje verwerkt. Wil altijd bij Menno in het groepje, maar Menno past dan vaak juist op andere mensen. Saskia blijkt dan ook prima zelfstandig een rivier te beheersen.
Nonja: vuurmeisterin. Bracht muziek en vuur en een hele saaie grijze Toyota Yaris. Waar is het Renautje?! Ze was de onbetwiste vuurmeisterin. Vooral omdat niemand anders het goed kon doen. Toen ze halverwege de week vertrok om met familie naar de Efteling te gaan (waarom!?) legde ze het bijltje erbij neer, en liet ze de vertrektune achter (African Beat van Bert Kaempfert).
Stephan: de nu-even-niet-penningmeester. Had het de afgelopen weken nogal druk met het o.a. bestuurswerk tot laat in de avond. Deze week lekker op tijd naar bed. Even bijtanken van de bestuursdrukte. Vond van zichzelf dat hij elke dag iets nieuws moest (kleiner bootje, nieuw traject, hoger water), en als dat niet kon, dan hoefde hij niet te varen. Bij het zien van het filmpje van de Mangelkloof was hij zelf verbaasd dat hij erdoorheen had gedurfd... Vaart veel beter en, zeker in z'n Outlaw, mooier dan hij zelf denkt. Moet 'ie wel z'n helm meenemen.
Patrick: Alpenweeknewby. Stampt met grote ogen in z'n grote boot door de grootste golven. Eigenlijk die grijze massa tussen z'n oren onder controle! Wil het graag op het kamp iedereen naar z'n zin maken. Koelkastjes, stroom, lampje, stoelen, tafeltje. Mocht van Menno z'n camper niet meenemen... die zou het echt afgemaakt hebben.
Franc: oudgediende. Een Alpenweekvaarder van het eerste uur. Een van de weinige niet-zwemmers. Nou ja, hij deed een Francje: bij het uitstappen verkeerd inschatten hoe diep het is en stiekem toch heel kort gaan zwemmen. Gedegen achtervaarder. Gezellige babbelaar. Conclusie: altijd goed om bij je te hebben!
Sven: lampje. Sven deed mee in de groepsapp, twijfelde lang of hij zou komen, kwam toch, en toen kwam er een lampje. Auto kapot. We hebben hem helaas niet meer gezien :( Jaja. Het was gewoon een smoes omdat hij thuis moest zijn voor de verjaardag van Olaf, die tijdens de vorige Alpenweek is geboren. Dit gaat toch geen terugkerend fenomeen worden hè?
- Bram en Anke
Bram: de Penning-Meister. Onze nieuwe geld-gestapo heeft geprobeerd een nieuw systeem te introduceren....of dat gelukt is??? Het is hem in ieder geval wel gelukt om zijn ik-zwem-altijd-op-de-laatste-dag-traditie te doorbreken. Dat kan natuurlijk niet, dus vlak voor de laatste uitstap mooi op zijn puntje gezet.
Anke: surfkoningin. Met een big smile heeft ze Cees van de speel-troon gestoten door zo'n beetje elke golf te pakken. Als een van de weinigen niet gezwommen, en zelfs niet elke dag als eerste naar bed. Heeft ze vast een top week gehad!
- Hein en Lein
