Zo, de week is al bijna ten einde, dus tijd voor een korte introductie, en een tussenverslagje.
Ook dit jaar zijn er een aantal Batavieren op pad gegaan om ergens in een vaargebied de rivieren onveilig te maken. Zoals eerder vermeld gaat het meestal niet om het kayakken, maar is het meer een vlucht van vrouw, werk, kinderen of andere verplichtingen. (Bijna) Niemand die zo stom is om mee te gaan, kayakken is ten slotte helemaal niet fijn, dus gegarandeerd vrij van de normale rompslomp. Daarvoor in de plaats krijg je dan een kijkje in het gekkenhuis wat zichzelf de Batavier noemt…
Dit jaar viel de keuze op de Durance/Guillestre. Eenmaal ter plaatse werden we echter na 1 vaardag al belaagd door een vreselijke sneeuwstorm. Ter nauwernood overleefden wij dit natuurgeweld, voornamelijk door het innemen van grote hoeveelheden eten en/of drank. Om ons vege lijf te redden zijn we toen maar uitgeweken naar het Vargebied, alwaar het zonnetje al op ons lag te wachten. De waterstanden waren Laag en Lager, maar ach, kayakken is bijzaak.
Dit jaar zijn de vaarders in te delen op: Oudgedienden (niet te verwarren met bejaarden), Herintreders (na kortere of langere periodes van afwezigheid) en Nieuwe Generatie Batavieren (U raad het al, de bejaarden van de toekomst) Voor het geval van vroege dementie, hier nog even een opsomming van de deelnemers:
Oudgedienden:
Frank: Rotsvast (in ieder geval op het eerste oog), zelfredzaam, nog niet verroest, terwijl hij toch al wel wat jaartjes meegaat…
Hans: Dit jaar eens een keer niet de chefkok, maar toch blijft hij zich maar met het eten bemoeien…
Denis: Nieuwe boot, Nieuwe Denis. Tot het moment van dit schrijven heeft hij zich uitstekend vermaakt op het water, komt dat door zijn nieuwe schip?
Anke: Naar bed, naar bed zei duimelot! Vroeg naar t mandje, want ja, het lichaam heeft rust en heel veel thee nodig…
Cees: Niet naar bed, zei Duimelot, want het lichaam heeft enorme hoeveelheden eten en (sterke) drank nodig (wat er uiteraard ook weer uit moet)…
Bart: Doet s’avonds samen met Anke meestal een wedstrijd wie het eerst ligt te pitten, en overdag op de rivier maakt hij er ook vaak een wedstrijd van met zichzelf van…
Jaques: Nogal n perfectionist. Is bij de Batavier in therapie om dit los te leren laten en dat gaat steeds beter…
Herintreders:
Saskia: 1 jaartje afwezig geweest na 20 jaar trouwe dienst , en gelijk al gedegradeerd tot herintreder. Eigen schuld, behaalde lintjes en medailles zullen terug gevorderd worden…
Menno: Vroeger onze club ww-goeroe, maar laat nu toch (te) vaak steekjes vallen. Verder zie beschrijving Saskia…
John: Gevorderd spletoloog. Na enige tijd van afwezigheid toch weer op t water. Soms gaat dat goed, soms gaat het wat minder. Toch weer z’n kilometertjes gemaakt dit jaar…
Harry: Herintredend drijfvermogen. Varen gaat nog wat rommelig en stram, dus ook daar is niets veranderd. Dit wordt gecompenseerd door grote hoeveelheden bier…
Martijn: Harde werker, maar niet op het water. Begint meer en meer op z’n pa te lijken, dezelfde vaarstijl, overtuigd bourgondiër en is hard op weg naar hetzelfde loopje…
NGB:
Sanne: Ook dit jaar de onbetwiste koningin van het stel, die met ijzeren vuist over haar onderdanen regeert. Wel te beïnvloeden. Helaas was haar boot haar soms nog de baas…
Marije: Ons prinsesje. Of je nu wil of niet, waar je ook staat op de camping, Marije heeft gewoon een beetje aandacht nodig, en dat hebben we gemerkt. Nieuwe hoofd van keuken…
Hein: Onze holbewoner. Met kracht kom je er ook wel, techniek kan altijd nog als hij eenmaal bij de bejaarde Batavieren hoort. Knuffelt graag met Gert…
Gert: Knuffelt graag met Hein, Drinkt het liefst slappe thee, en heeft in z’n eentje het niveau van slap ouwehoeren binnen de Batavier naar het “next level”getild. Proficiat Gert!!
Marjolein: Eigenlijk de vrouw van Hein, maar doet wel opvallend veel voor andere mannen. Soort van vakantie liefde dus…
Erwin: Nog een tikkie nerveus, maar dat is te begrijpen als je als beginnend batavier mee gaat met deze groep van brulapen. Houdt zich (nu) nog low level, perfecte overlevingsstrategie…
Bram: Heeft z’n voorwas al gehad bij BASF, nu zijn eerste echte alpenweek. Gelijk sneeuw voor de kiezen. Ja jongen, dit is de Major League, niet meer varen op lauwe pis maar op smeltwater…
Met deze groep van verschillend pluimage is het toch weer tot een vloeiende samenloop gekomen, het kamp loopt zoals vanouds en als vanzelf, taken worden uitgevoerd en/of ontvlucht, maar op het water is hiervan vaak niet veel van te merken. Dan komt het oude, onverbeterlijke gedrag binnen een Echte Batavier naar boven, wordt elke therapie van tafel geveegd, traumas opgebouwd ipv verwerkt, tot aan het einde van de week, als een ieder zich als een verwilderde barbaar weer bij het thuisfront meld…
Harry
