Vandaag de laatste dag. Vroeg opbreken en op naar de Sanna, even verderop bij Landeck. Een kort traject zodat Erwin en Jenita vroeg in de middag al richting Nederland kunnen gaan rijden. Wij rijden ook al een eindje noordwaarts maar gaan dan 'smiddags nog de Loisach varen, Wessel en Lucas hebben die tenslotte gemist en bij de lagere waterstand van vandaag is het weer een andere rivier.
Vannacht is het begonnen met regenen en het is ook flink afgekoeld. Iets na zevenen maak ik iedereen wakker om op te breken. De bakker is pas om 8 uur open dus ontbijten doen we na het opbreken. De gemeente Prutz heeft voor een prachtig afdak met stenen banken en tafels gezorgd bij de "zuur-water" bron net naast de camping.
Daar ontbijten we lekker droog en rond kwart over negen zijn we al klaar voor vertrek.
Ik heb geen zin om in die kou om te kleden, dat koude water te trotseren en dan ook weer nat en koud om te kleden. Ik pas voor deze ochtend en houd mijn kruit droog voor vanmiddag op de Loisach. Da's lekker voor de rest, we brengen de auto's naar het eindpunt en ik rijd de chauffeurs terug omhoog.
Ik wens ze succes en vertrek naar de foto spots van de Sanna, eerst bij Schiefes Eck, de brug in Pians en daarna de "lange gerade" in Pians. Ik ben iedere keer ruim op tijd om foto's te maken en te filmen. Schiefes Eck stelt niet veel meer voor. Vroeger was dat best een vette passage. Voor de raftbedrijven echter een beetje te spannend met touristen. Jaren geleden hebben ze de rotspartij opgeblazen waardoor er nu een open lijn gevaren kan worden. Het gaat nog steeds snel maar er zit geen enkele wals meer in.
Vanaf het bruggetje in Pians zijn het mooie beelden, iedereen goed beneden zij het dat de een of ander wel een hele diepe steun nodig heeft.
Het "katarakt van Pians", de "lange gerade" door het dorp, wordt soepel genomen, het ziet er schitterend uit, al die gekleurde bootjes laverend tussen de golven en walzen.
Dan zijn ze om de bocht verdwenen. Er zit nog een flinke wals in het volgende deel, maar daar kan ik van de kant zo snel niet bij komen dus rijd ik door naar het eindpunt. Gezien het lage tempo waarmee ze varen kan ik nog wel even een Coffee to go in het tentje vooraan de weg halen. Teruglopen komt een kanobusje voorbij rijden met een bekend gezicht achter de ruit: Wessel.
Ik had hem onderweg helemaal niet gemist, maar inderdaad, het blauwe bootje was er niet bij. Na de eerste wankele meters vanaf de instap voelde Wessel al dat het niet goed zat en trok aan de noodrem. Hij stapt uit en krijgt na een tijdje een lift van de Oostenrijkse kano/skischool Arlberg.
Dan komen ze eraan en kan ik nog een paar foto's maken van de laatste meters.
Laatste glijertje vlak voor de uitstap
Dan zit het erop voor Erwin en Jenita. Wij rijden door naar de Loisach.
Menno
Traject: Samenvloeiing Rosanna en Trisanna (47.122899, 10.496794) tot monding in de Inn (47.143350, 10.563286), 6 km WW III-IV. De originele instap ligt aan de Silvrettastrasse. Links is een parkeerplaats en aan de overkant van de weg loop een klein paadje naar de rivier. De Oostenrijkers zagen we instappen aan de andere kan van de rivier. Daar loopt een landweggetje welke je net voordat de Silvrettastrasse de Sanna kruist moet kunnen bereiken, dat is vlak na het "Schiefes Eck".
Peilschaal Landeck Bruggen: 236 cm (net boven midden water).
