Disclaimer op de AVG disclaimer: Enige gelijkenis met bestaande personen berust volledig op toeval en alle aanspraak valt toe aan de in deze week verwekte kinderen.
Door omstandigheden zijn Lein en ik iets later begonnen, aan de week die in het teken staat van ons een niveautje hoger te leren varen. De reden daarvoor was een reparatie aan onze kersverse camper. De rest van de groep kon zich daardoor nog een extra dagje uitleven, en dat hebben ze dan ook gedaan, op de Sermenza. (Ik had Mollia aangeraden, maar dat was schijnbaar toch iets te hoog gegrepen).
Wat ook iets te hoog gegrepen was, wellicht, was het invaren op een ww IV stuk (instap bij Campertogno). Plan A was super: Lein en Hein leren dropjes varen op de Gronda en Sorba. Echter de Gronda stond toch wel te laag om goed in te kunnen varen. Plan B was dus instappen bij de Camping (waar we een uur geleden nog extra boten op gelegd hebben, spullen uitgezocht, chauffeurs omrijden, je kent het wel). Nou goed, na een zeer toeristische route (Rassa is ook wel echt een mooi dorpje!) zijn we dus toch weer bij de camping uitgekomen. Even loungen in het gras tot de chauffeurs weer terug zijn, en dan vol goede moed instappen.
Tsjah..... en dan toch echt weer even terugmoeten grijpen op het begrip "invaren". Schijnbaar heb ik het toch nodig om eerst weer even te wennen aan mijn bootje, het zitje, de golven, een nieuwe peddel, en nou ja, je krijgt het idee wel..... Invaren bij ww IV is dus nog even een nogo voor mij. De opmerking: "Invaren kun je toch ook al voorvaarder?" heb ik dan ook maar naast me neergelegd.
Het navaren van Menno was dan ook wel een goed idee geweest, die bleek achteraf juist door het midden te varen om mij een OK lijn aan te bieden. Bart daarentegen, wilde zich nog even uitleven, en pakte zo'n beetje elk keerwater 2x. Dat nadoen had voor mij drastische gevolgen. Dan blijkt een ww IV toch wel echt vervelend zwemmen is met al die walsjes. Na ongeveer 300m, een geslaagde rolpoging, en daarna nog een wals (zonder tegendruk, en adem), was het toch echt spatzeiltje trekken. Wat een mooi en stevig verblokt stukje moest zijn, werd helaas een fiasco om te zwemmen, met te weinig zuurstof, iets te veel water, en iets te veel stenen.
Daarna heb ik mezelf nog even kunnen hervatten, en toch een leuke ww IV passage wel mooi mee kunnen pakken, om vervolgens als een dweil uit mijn boot te vallen bij een golfje van 20cm. Voor een invaardag dus iets te veel. Ik besloot de afgelegde 1,5 km maar terug te lopen, wat stiekum nog best een eind bleek.
Nou ja, tot zover dus het vaarverhaal. Waar ik nog wel over uit kan weiden..... is Rolf (de man met de slippers). Een interessante last-minute toevoeging op de vaargroep, met absoluut geen blad voor de mond. Zo blijkt. Tijdens het avondeten kregen we nog een uitgebreide beschrijving, waarom poepen fijner is als je 1 broekspijp oprolt, wie er om 12 uur in een tent lopen te krikken, en waar Cees schijnbaar (eerder in zijn leven) allemaal gekotst heeft. Dat dus.
Toch nog maar even bespreken wat het volgende vaarplan is (om Marjolein en mij ook nog wel echt iets te laten varen ipv zwemmen). Sermenza is een goed plan. De dag erop staat nog ter discussie (afhankelijk van logistiek, en vaar-overwicht). Het zou voor ons wellicht ook mooi zijn om het Balsamico stuk te varen (red: ... ?), als afsluiter van de week, hoewel de spanning er voor de anderen dan vanaf zou zijn. (Uitvaren noemt Nienke dat). Uiteindelijk gaat het lot bepalen, en horen we het morgen wel. Wie weet....
waterstand: 86 cm campertogno {just for the record}
Iedere ochtend praten we met een schotse nieuwzeelander die 3 maanden lang in Europa bivakkeert, hij vaart iedere ochtend hetzelde stuk, camping naar scopello. 'sochtends zet hij zijn auto in Scopello, loopt 90 minuten terug naar de camping en gaat dan opnieuw ontbijten, schuift dan even bij ons aan voor een mellow chat "i don't do drops" en even later is hij weg van af de camping, een circa 70 jarige C1 vaarder en het ziet er top uit. Moet een eitje zijn dat stuk naar beneden.
We are off, even het kloofje boven de camping in om warm te varen. Oeps, dit gaat best snel! We zijn met zeven, plan was tien maar Jaivi, Nienke en Lein haken af. Misschien wel goed ;) was best stevig. Eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat Nienke en Jaivi andere belangen hadden, Lein haar hoofd was echter te vol voor dit dender stukje.
Stevige golven, walzen, ik zit als een zak hooi in de boot, het oversurfen bovenin laat ik lopen, gaat me te hard, uiteindelijk toch maar een paar esjes meepakken, het bubbelt, gaat hard, gelukkig zijn de keerwaterst groot. Bart heeft een natte broek en knalt met zijn Axiom als een dolle heen en weer, maar ja, voor hem is het de laatste vaardag...
Dan zijn we weg, stevig wildwater, golven en walzen.
Ik besluit om in een rechte lijn naar beneden te varen zodat de rest een heldere lijn heeft, Bart heeft echter een ander idee en knalt een paar keerwaters in. Dat is mooi, maar Hein gaat achter Bart aan. En dat is geen goed idee. Een flink aantal keerwaters later stop ik en na een tijdje komt de boot van Hein voorbij.
Het blauwe doppie van Hein volgt in een mooit bove-onder cadans, lucht-geen-lucht. Hein is niet blij maar komt via een rotsblok in de buurt van de kant, ik roep een aanwijing en besluit me dan op boot en peddel te concentreren. Peddel spoelt al snel richting keerwater maar de boot heeft echt haast. Op het eerste deel is er niets mee te beginnen en ik besluit mijn inspanningen tot meedobberen te beperken tot het wat rustiger wordt, dan heb ik hem snel aan de kant. Bart houdt de boot op de plaats, ik stap uit en hoos het loeder.
We verzamelen, de rest van het team vaart safe and sound naar beneden, en gaa verder. Hein wordt overvallen door een "springrots" en eil eruit. Rechts loopt het fietspad terug naar de camping en even later is hij op de terugweg.
De Quare falls onder de brug naar Rassa dragen we om waarna het karakter van continu veranderd in grotere passages met rustigere stukken er tussenin.
Wij komen op weg naar Piode een viertal stevige passages tegen die Rolf keurig voorvaart. Piode dragen we om en we gaan lunchen op de rotsen in het dorp.
Vanaf daar is het, hetzelfde traject als 2 dagen geleden, Cees (zwem) en Jenita (omdrager) hebben echter nog wat te vereffenen en doen dat uitstekend. Mooit traject met, met dit midden water, mooie stevige stroomversnellingen.
Menno
Speelplekje voor Guido
Slangetje
Menno
Waterstand: Peilschaal Campertogno 88-92 cm. Midden water.
