Nu met filmpje van Walibi op de Egua.
De voor- en nadelen van kort neopreen in een step-up-week.
Vanmorgen werd ik wakker van geroep naast mijn tent, en bleken Bart en Jenita zowaar op tijd voor het ontbijt aangekomen op de camping. Ze hadden wat moeite om beweging te krijgen bij de andere zes die al een leuk dagje varen achter de rug hebben.
Cees vlak voor Scopello.
Voor het ontbijt hebben twee mensen de bakker(die later gewoon een winkeltje bleek) al erg vroeg belaagd om daar brood te scoren. Pas na een half uur wachten voor de deur werd open gedaan, om er het resterende wittebrood van gisteren aan ons te verpatsen. Nutella doet wonderen.
Na de Gronda en de Sorba van gisteren, stond vandaag de Egua op de verlanglijst. Boven bij de uitstap alvast even gecheckt, en bij de instap aangekomen bleek de waterstand toch wel erg minimaal te zijn, wat zou betekenen dat er tussen een paar leuke passages vooral harken en keienrijen zou zijn. Met kans op krassen in materiaal of mens, en we willen nog een paar dagen andere leuke dingen beleven.
(red: Cylinder drop op het einde was nog steeds goed te doen maar de 3 passages daarvoor waren niet meer clean te varen, te veel risico op verklemming en andere beschadigingen).
We kozen voor de optie om de ingangspassage wel even af te varen, een leuk kanaaltje dat naar een slide met drop van samen ca. zeven meter stroomde. Met autoboof en landen in een grote poel, waar je met een boogje weer boven water opdook.
Kanaaltje voor de slide-drop
Even wachten... vliegen... plons
Dat hebben we allemaal een keer gedaan, sommige twee keer en voor een paar was het ook zwemmend een mooie duik - al gingen ze wel ff diep en een paar seconden weg...
Genieten op Walibi
Hierna zijn we verkast naar de Sesia, en zijn onder Piode ingestapt. Dat is toch ineens heel ander water, dat zag je al vanaf hoogte vanaf de brug.
Gisteren op de Gronda en Sorba was ik al een paar keer helemaal stuk gegaan van het mooie weer - voor het extremer varen betekent het dat je extreme spullen aantrekt en bij je hebt - toch?! Daarom heb ik een erg dik 7mm duipak om het koude water te weerstaan, maar als je meer verkent en zekert dan zelf afkoelt in koud stromend water, leg je het dan uiteindelijk gewoon af. Af en toe een helm vol koud rivierwater over je hoofd scheppen helpt voor drie minuten, en daarna stoom je weer rustig verder tot je gaar bent.
Afijn, bij de Egua dacht ik, voor die honderd meter kan ik dan beter kort neopreen aan doen dat weer dat dikke ding. En dat was ook zo.
Bij de Sesia dacht ik hetzelfde, het zag er niet al te woest uit en zo breed dat er altijd wel een snake-route te vinden zou zijn ...
Want met mn korte boks zat ik beduidend minder vast in mijn boot dan met aan beide benen rondom 7mm neopreen. Daar kwam ik steeds meer achter; omdat alles nat werd zat ik steeds losser in mn boot, en moest mij voor elke passage die wat serieuzer was eerst even schrap zetten op mijn voetsteun.
Dat ging best aardig, niet alle surfgolven en -walsen heb ik vol overtuiging gepakt, maar op zich best wat aardige lijnen gevaren.
Er zaten op het traject wel een paar dikke stroomversnellingen, die vooral veel golven en gaten hadden, en wat stenen die soms dwars lagen. Zelfs Menno was ergens een keer verrast door een vergeten passage waar we toch maar eerst gezamelijk even verkend hebben, en netjes een voor een gevaren en/of gedragen hebben. Dat laatste kan natuurlijk ook ;-)
Lost passage, Hugo's drop ( Red: De Nieuwzeelander noemde dit Hugo's drop, maar Claudio is de vaarder die hier is verdronken bij hoog water, dan kom je er niet meer uit. Voor mij de reden om deze pricipieel te dragen).
Guido op Hugo's drop
Rolf in de uitvaart van Hugo's drop
Passage na Hugo's drop
En altijd ligt dat ventje in de weg!
Mooie rundown voor Scopello
Jenita
Een paar versnellingen voor het einde zat er een mooie bochtstroming met een goed verval tegen een linkerwand aan te drukken, en werd dat door de meesten vanuit een keerwater links aangevaren.
Jaivi
Dat had ik vanaf een afstandje wel gezien, maar verder niet echt opgelet. Vanuit dat keerwater voer ik naar beneden en zag wat schuim en grote golven en walsen, en omdat de eerdere passages vooral een grote speeltuin waren zag ik hier een gat waarvan ik dacht oh leuk, en kwam onderin op een rots terecht die in de helft van de golf stak, en schoof er zijwaarts af. Ergens ben ik daarna in een volgende wals op mn dak gegaan, en heb twee vergeefse rolpogingen op links gedaan. Doorrollen dus, maar dat rollen schoot niet op voordat ik aan de andere kant van mn boot was en mn peddel uit kon brengen. Daar ergens voelde ik ook mn rechterbeen onder de dijbeensteun vandaan glijden, en twijfelde nog om mn peddel los te laten om die terug te duwen en alsnog te eskimoteren. Het werd een halfslachtige poging met een los been en zonder overtuiging, en uitendelijk wilde ik uit de boot. Het koste nog ff moeite om de lus te vinden, gelukkig is dat geen routine.
In de verte zijn finest hour..
Na een fijn stukje zwemmen bleek kort neopreen wel weer lekker. Oorzaak van de zwempartij kan ik beweren, maar voor de rest van de dag een goede keuze geweest.
Een na laatste voor Scopello, Rechts vette trog waar je gewassen wordt.
Links van de trog
Nog een paar passages verder kwamen we bij de laatste, die we (de chaufeurs) al vanaf de brug hadden gezien, best impressive. Daarom had Menno deze even vanaf de kant gescout, en Jaivi die hem al vaker had gevaren deed het even voor. Eigenlijk een no-brainer die je gewoon recht door het midden afdendert, met een jumpgolf op het einde die je ff flink opzij gooit. En dan ben je bij de uitstap na alweer een leuke dag met goed water en vaarplezier.
Laatste rapido bij Scopello
Morgen willen we de Sermenza doen, waar we vandaag al even bij hebben staan te kijken. Bij de bij sommigen bekende putjes waar meerdere wasprogramma's te kiezen zijn. We hadden verwacht en gehoopt dat Hein en Lein dan al mee zouden kunnen varen, maar zij zijn aan de Zwitserse grens blijven steken met motorpech. Dat betekent dat we al drie dagen ingevaren zijn (sommige pas twee) als zij aankomen. Dat wordt een spannende aanpassing voor beide zijden - maar daar kunnen we vast over praten...
Cees
