Ken je die mop van de kanoërs die naar Corsica gingen?

.

.

.

.

.

Die gingen niet.

 

Wat vooraf ging.

Ergens in de afgelopen winter vertelt Guido aan de bar dat hij van plan is om, met een paar vrienden van zijn tijdperk bij de Drienerlose kanovereniging Euro’s, naar Corsica te gaan. Begin april is het plan. Dat is interessant. Dit staat al jaren bij mij op mijn bucketlist. Ik wil graag mee als dat kan. Na wat heen en weer gevraag kan ik mee.

Zoals (oud)leden van een studentenvereniging betaamd is de groep over alle windstreken verspreid. Guido zit in het Nijmeegse, Lucas woont tegenwoordig in Trondheim en Jan en Jeroen in het Leidse. Jan en Jeroen zijn ook lid van Levitas, waar ik ook lid van ben geweest. En in een nog langer verleden bij Okawa, de derde studentenkanovereniging. Een verzameling oud-studenten bij elkaar. Ahh, zal wel goed gaan.

In de voorbereiding is het dus een boel heen en weer gemail en overleg in de app. Bij Europagaai wordt een instructeur-begeleider geboekt voor 10 vaardagen in de eerste twee weken van April.

Dan blijkt dat de eerste instructeur niet kan en wordt vanuit Europagaai een vervanger gezocht. Helaas kan deze pas de laatste week van april, eerste week van mei. Dit is wel een risico of er dan nog water is op Corsica. Als groep besluiten we het risico toch te nemen en we zetten door. De ferry wordt geboekt en we beginnen met de voorpret. Dit is een beetje een rollercoaster blijkt wel.

Precies op het juiste moment voor begin april is er een grote regenperiode met sneeuw smelt op Corsica. Jeeuy! 🙂

Midden April. Alle peilschalen op Corsica vallen als een steen naar beneden en er ligt geen sneeuw meer op de bergen. Bummer! ☹️

Spoedoverleg via een video-oproep met de groep, samen met Rolf de nieuwe instructeur van Europagaai en als hulpinstructeur onze eigen Kasper! 🙂 We besluiten om niet naar Corsica te gaan en meteen de Ferry te annuleren. Als we dat later doen zouden we al ons geld voor de overtocht kwijt zijn. Na wat heen en weer gepraat besluiten we als eerste gebied de Ardèche te kiezen. Hier zijn diverse rivieren die veel op het Corsicaanse drop-pool lijken. De weersverwachtingen zijn er ook gunstig voor een goed vakantiegevoel. Alternatieve gebieden zijn er genoeg in de regio. Om de drukte van goede vrijdag te vermijden besluiten Guido en ik om stille zaterdag te gaan rijden. Jeeuy! 🙂

Blijkt dat we net zo goed de vrijdag al hadden kunnen rijden want op de stille zaterdag is de weg tussen Nijmegen en Maastricht zo druk door alle fietsers die de Amstel Gold Race toertocht willen doen dat we door Google via Trier naar Luxemburg worden geleid. ☹️ Blijkt bovendien dat precies de dag ervoor weer een enorm regengebied boven Corsica hangt en alle peilschalen als een raket omhoog schieten. ☹️ (achteraf maar goed dat we niet naar Corsica zijn gegaan. Alle hoogwater golven in deze periode hebben niet meer dan een week volgehouden. De 2e helft van de vakantie zou dan wandelen zijn geworden)

 

Na meer dan 12h onderweg zijn we dan toch op de camping in Aubenas. Le Verger des Jastres waar we met de Batavier in 2018 ook hebben gestaan. 🙂

De toppen van het centraal massief zijn nog besneeuwd, maar de camping ligt op 200m hoogte en het is overdag heerlijk warm. 🙂

Waterstanden in de buurt zijn goed. 🙂

Ondertussen blijkt dat Nienke en Jaivy ook hier in de buurt rondzwerven met het Paasweekeinde. Zij willen aansluiten voor een paar dagen. Ook gezellig en leuk varen. 🙂

Met Nienke en Jaivy erbij zijn we dus voor een paar dagen met vier Batavieren in een groep van zeven. En na het paasweekeinde vervangt Kasper Nienke en Jaivy. Bata-rules dus en vandaar deze verslagenreeks.

 

Enjoy!

Bart

 

Oh ja, omdat er nu, naar het schijnt, binnen de Batavier interesse is voor vogelherkenning. Het karakteristieke geluid in de avondschemering bij deze eerstecamping peuw….(3sec)....peuw is de Dwergooruil (Otus Scops) 😛

Zie ook: