Bram en Hans waren naar huis en met de overgeblevenen (Anke, John, Mark en Boy) was de keuze al snel gemaakt, het werd de Boven-Lesse. Daar had ik echt zin in, sinds het derogatietijdperk had ik hem niet meer gevaren en de laatste twee keren waren ook geen succes. De ene keer kreeg, de toen nog jonge en doorlopend eskimoterende Harrie een dwarslesie over zijn voorhoofd omdat een steen niet wilde wijken. We zijn toen “im abfahrt” naar het eindpunt gevaren. De andere keer was het zo koud dat Saskia hevig stond te klappertanden, zoooo hevig dat ik even dacht “daar kan haar paard niet tegenop”.
Dit keer aangename temperaturen en dik water. Bij aankomst was het druk en vele al dan niet bekenden (w.o. Nirjharanen) stonden in de startblokken.
Bij ons sloot Jeroen aan, een bekende van Mark. Mooi water en flinke druk bij een waterstand van meer dan een meter, het stond net een beetje buiten de bedding. Met deze waterstand is het toch wel een maatje meer dan de Eau Rouge, dus het was wel goed de aandacht erbij houden. Vooral het eerste deel met de vele bochten en lichte verblokkingen was weer prachting. John en ik peddelen wat “relaxt”.
Anke en Mark vermaakten zich volop in de vele mooie speelplaatsen.
Jeroen
Die Jeroen peddelde ook wel lekker, beter dan ik of in ieder geval meer lef, daar kan ik mooi achteraan dacht ik. Achteraf zei Mark dat ik hem had ik hem moeten volgen. In het verblokte stuk heb ik de verkeerde route gekozen en daar was een boom die niet wilde wijken. Helaas na een decennium droogte nu toch vochtigheid.
Vochtige boot
Vanaf het dorpje Lesse is er wat minder variatie en volgen er stukken met wat afsoppen.
Maar met deze hoeveelheden water, zeker als daar de Our nog bijkomt is het bij de drie nog volgende verblokkingen een hele dikke sloot water die daar overheen komt.
We keren weer voldaan huiswaarts, wat is dit een mooi wildwaterweekend geweest, wat hebben we geluk gehad dat we konden.
Boy
Waterstand: Peilschaal Maissin 105 cm
