Cursus zeekanovaren op Texel
Om de fijne kneepjes van het zeekanovaren wat beter onder de knie te krijgen, hebben Frans, Hidde en ik van 6 juli tot en met 11 juli een cursus zeekanovaren bij Bureau Zandbank op Texel gedaan. Zondagavond 6 juli ging de cursus van start met een zwembadtraining op de camping. Wij waren behoorlijk verbaasd dat Zandbank alleen sit-on kanos bij zich had. Het bleek dat de 18 zeekanos net de week ervoor verkocht waren omdat een groot aantal klanten afhaakte wanneer ze omgingen met het spatzeil dicht. Gelukkig waren 4 zeekanos behouden gebleven zodat Frans, Hidde en ik in ieder geval in een dichte kano konden varen, zoals ook vooraf telefonisch afgesproken was. De vierde cursist had geen bezwaar tegen een tweepersoons sit-on bakbeest. Ruud is onze instructeur van deze week.
De eerste echte vaardag was bedoeld om er in te komen. Naast de vier vaste cursisten ging een vader en dochter mee op een tweepersoons kano. Omdat de wind west was met windkracht vier, werd besloten over de waddenzee te varen. We vaarden vanaf het Horntje waar de veerboot ligt over de waddenzee naar het noorden lang Oostkaap naar Krasse Keet en vervolgens weer terug naar Oude Schild. Een mooie tocht van zon 30 km. Op een surfstrandje hebben we met behulp van een peddelfloat wat geoefend met steunen. Na veel gespetter begon het er steeds meer op te lijken en konden we steeds meer lucht uit de floats laten ontsnappen.
De tweede vaardag gingen we brandingvaren op het Noordzeestrand bij Ecomare. Ik was eigenlijk bang dat ik hier niks aan zou vinden, maar dat viel ontzettend mee. Er waren zeekanos, sit-on kanos en wildwaterbootjes beschikbaar. In eerste instantie probeerde ik het met een wildwaterbootje. Tjonge wat tollen die dingen als er een golf onderdoor komt zeg. Geef mij maar een zeekano. In de middag trok de wind aan en werden de golven steeds mooier. We hebben dan ook aardig wat mooie surfs kunnen maken. Twee nieuwsgierige zeehondjes hielden ons daarbij goed in de gaten. s Avonds was er weer een zwembadtraining. De hoge steun lukte nu ook redelijk zonder peddelfloat of andere hulp. Zelfs eskimoteren met een zeekano lukte af en toe.
Met zware armen van het brandingvaren en de zwembadtraining vertrokken we de volgende dag voor onze eerste tocht over de Noordzee. We gingen van paal 17 naar paal 15 en bij de kentering weer terug naar paal 28. Jan-Roel ging deze dag ook mee. Hij is instructeur geweest bij een kanoclub in Groningen. Er stond niet veel wind (west, 2 tot 3) en er waren dan ook weinig golven. Alleen wat deining. Daar werd ik natuurlijk wel weer misselijk van. Als iemand iets weet dat tegen zeeziekte helpt zonder dat je er sloom van wordt, dan houd ik me aanbevolen... s Middags zijn we de slufter ingevaren. Daar hebben we verder geoefend met steunen, eskimoteren en reddingen. Een hele mooie dag met schitterend weer. We hebben heel veel zeehondjes van heel dichtbij gezien. Helaas is het niet gelukt ze op de foto te zetten.
Nog steeds met zware armen vertrokken we donderdag naar de zandplaat tussen Texel en Den Helder, voorbij de Razende Bol. Dat stuk water deed zijn naam eer aan. Ondanks de matige wind (3 uit het zuiden), waren er behoorlijke golven die van alle kanten leken te komen. Voor ons drien was dit de eerste keer dat we op zee waren met behoorlijke golven met kleine witte kopjes. Omdat deze dag de warmste dag van de week zou zijn, besloten we te gaan barbecuen op de zandplaat. Door de toch wel straffe wind, ging het barbecuen heel snel. Dat was maar goed ook, want aan het water stond op het laatst tegen de wegwerp-barbecuetjes aan. Door het mooie weer was het een ideale dag om te oefenen. Op het redelijk gladde water hebben we geprobeerd te eskimoteren (wat ook n keer is gelukt) en hebben we onze x-redding in 3 minuten uit weten te voeren. De boot draaien in 8 slagen is echter nog steeds heel lastig. De vraag is dan ook om welke as je eigenlijk moet draaien... s Avonds is er weer een zwembadtraining. Het publiek tijdens deze oefeningen neemt steeds meer toe. In het zwembad lijken alle oefeningen veel gemakkelijker dan op zee.
Als afsluiting van de week varen we vanaf het uiterste Noordwesten van Texel naar Vlieland.Omdat ik tot nu toe iedere dag mijn lenzen ben verloren en met onscherp zicht terug heb moeten varen, zet ik vandaag mijn bril maar op. De wind is aangewakkerd naar windkracht vier uit het westen. In de middag wordt het kracht 5. De golven zijn dan ook beduidend hoger. Vandaag vaart Cita, de vrouw van Jan-Roel mee. Ook zij heeft al veel op zee gevaren. Vanaf Vlieland varen we terug naar Texel. Ons einddoel is paal 28. Dat halen we helaas niet omdat we iets te laat vanaf Vlieland vertrekken. De verwachte stroom tegen wordt bovendien versterkt door de wind. Voor de strekdam moeten we naar het strand varen. De golven zijn op dit stuk en met deze windkracht beduidend heftiger dan de rest van de week. Dit is wat ik me voorstel bij zeekanon. Ontzettend leuk. Bij het strand aangekomen gaan we nog wat brandingvaren. De stroming is echter zeer sterk en het wordt steeds moeilijker om weer op het goede stuk strand terug te komen. Bij de strekdam zijn de golven enorm hoog. Het lukt mij niet om de boot met de voorkant richting het strand te krijgen (laat staan dat rondje van 360 graden in 8 slagen...). Ik ga dan ook maar achteruit terug. Ruud besluit dat het mooi is geweest. Door de sterke stroming wordt het erg moeilijk om elkaar te bereiken voor een redding wanneer iemand omgaat. We varen door naar een strandtent en genieten van een warme chocomel met extra veel slagroom. Daarna zijn we in 10 minuten terug bij ons beginpunt.
Hoewel we wat teleurgesteld waren over het aantal boten dat we konden uitproberen (VKN, Sirius, Selky zonder scheg en Sea Lion zonder scheg) was de week zeker de moeite waard. Het is echter wel aan te raden vooraf goed te overleggen welke boten beschikbaar zijn. We zijn er achter gekomen dat een week voor ons lang niet genoeg is om klaar te zijn voor het zeevaardigheidsexamen. Ten eerste hebben we nog niet genoeg tochten gevaren met behoorlijke golven. Verder zijn we nog lang niet bedreven genoeg in de bijzondere verrichtingen. We hebben een syllabus mee naar huis gekregen en moeten nu dus maar zelf aan de slag. Hopelijk hebben we volgend jaar een eigen boot zodat we mee kunnen doen aan een cursus van de NKB of de TKBN.
Ella
