Stromende regen. Schijnbaar is dat iets waar wildwatervaarders blij van worden, maar in de stromende regen boten opbinden, doorweekt in de auto stappen en in de regen omkleden voordat je het water op gaat, vind ik toch nog niet heel wauw.
Zodra we bij de Erft het water op gingen voelde alles weer goed. Mijn bootje voelde stabieler onder m’n kont dan de vorige keer, we zijn lekker aan de slag gegaan. Naast oefenen met techniek, zoals traverseren en keerwaters in- en uitvaren hebben we veel gesproken over en gekeken naar water. Hoe de stroming steviger is op het midden en in de buitenbocht van een rivier. En hoe het stroomopwaarts dus relaxter varen is langs de kant en in binnenbochten. Wat aansluit bij een voor mij belangrijk motto “liever lui dan moe!” Opkanten blijkt deze dag nog steeds niet m’n beste kwaliteit, Hans weet mijn kanoskills goed te verwoorden met “je doet het niet mooi, maar je doet OK.”
Na in de ochtend rustig geoefend te hebben rondom het slalom-parkour, zijn we met z’n allen nog een keer onder de brug door gevaren voordat we richting de lunch gingen. Pepijn vond het zo fantastisch dat hij nog een tweede keer ging 😊
Na de lunch zijn we de Erft afgevaren. Met onderweg veel keerwaters en enkele mooie surfgolfjes waarin Pepijn en Nora hun kunsten hebben laten zien. En op magische wijze toverde iemand ook opeens een bal tevoorschijn, waarmee de polo-instincten van de vaarders aangewakkerd werden. Eindpunt was de haven bij Neuss, waar nog geoefend is met het eskimoteren.
Hans en Martijn hebben hier afscheid genomen van de groep. Hester, Marcel en de kids, en Anke en ik zijn doorgereden naar de camping richting Holibo. Marcel toverde hier een fantastische maaltijd tevoorschijn: een lekkere stamppot met stoofvlees. Na het eten, huiswerk en een potje Skipbo is iedereen moe maar voldaan gaan slapen.
Zondag kwamen we in het zonnetje aan bij Holibo. Deze ochtend heeft Anke mij op sleeptouw genomen en zich telkens verwonderd over hoe ‘minder goed’ ik in opkanten ben. Na vele keerwaters, aan het einde van het parkour, lijken we eindelijk een manier gevonden te hebben hoe ik opgekant een bocht in kan gaan. Nu hopen dat m’n lichaam dit ook nog snapt als ik ook stromend water zit…
Op de terugweg kwamen we Hester en de kids tegen. Anke is gezellig met ze mee het water op gegaan. En waar ik nog voldoende puf had om een stukje te varen, vertikte ik het om die boot nog een tweede keer omhoog te tillen. Na een half uurtje spelen en varen was iedereen gelukkig wel toe aan de lunch.
Na de lunch hebben Hester en Anke me nog geleerd hoe ik kan surfen in de eerste golf. Dat was stiekem toch wel heel leuk! Na een tijdje spelen zijn we rustig de baan afgevaren. En na deze leuke middag, terwijl we aan het inpakken waren, besefte ik me: dit is de eerste keer wildwatervaren dat ik niet ben gaan zwemmen. Een kleine overwinning.
Al met al was het een leuk, lekker en leerzaam weekend met goed gezelschap. Dit smaakt naar meer! Dank iedereen en tot ziens op het water 😊
Rhea
4 en 5 oktober 2025
Waterstand: 85 cm bij Pegel Neubrueck / Erft
Vaarders: Zaterdag: Hester, Nora, Pepijn, Rhea, Anke, Martijn, Hans, Zondag: Hester, Nora, Pepijn, Rhea, Anke,
Instap: Zaterdag Erft: parkeerplaats Wiesenwehr, omhoog gevaren tot slalombaan.
Uitstap: Zaterdag Erft: jachthaven aan de Rijn.
