VAREN MET STERREN
(Zeekayakcursus juli 2001)
In het weekend van 6 - 8 juli is het ervan gekomen. Karin en Vronique mogen eindelijk op groot water, want we doen de cursus zeevaren van de TKBN. Ook aanwezig zijn Martin-Paul, Jolien, Marie-Louise, Jan en Jolanda. Na een tropische week zijn we blij dat het precies op vrijdagavond begint te regenen en gelukkig is dat het hele weekend zo gebleven. Want bij zeevaren stellen we ons stormen voor, hoge schuimkoppen, stinkende vissen, mannen met baarden.
Vrijdag komen we aan in Ouddorp en schuiven aan bij een gezelschap dat elkaar duidelijk meer dan eens ontmoette. Jooo, Joohooh! Na een rondje wie, waarom en hoe lang, kennen ze ons ook en geleidelijk aan wordt het ons duidelijk dat zeevaren een serieuze aangelegenheid is. Iedereen ontvangt een 'VorderingenStatusFormulier' waarop 20 handelingen/manoeuvres kort beschreven staan en waarvoor je 1 , 2, 3of 4 kan halen. Want en zijn belangrijk zo begrijpen wij. De groepen worden samengesteld, wij zitten in de beginnersgroep (met ook Jan) onder de bezielende leiding van Wim van Mulken samen met Edwin Arts en onze eigen Bata4(sterren) Martin Paul Neys.
Zaterdagochtend na een relaxed ontbijt rijden we naar het Grevelingenmeer. Het is vrijwel windstil en we beginnen meteen met het afwerken van het VorderingenStatusFormulier. Een voor een worden we beoordeeld op ons kunnen. Het instappen en wegvaren, het voorwaarts peddelen en het stoppen gaat redelijk (=2), bij het achterwaarts peddelen kunnen we de druk even niet meer aan. We maken prachtige bogen naar links en naar rechts maar sterren verdienen we er vooralsnog niet mee. We oefenen draaien, boogslagen, achterstevenroeren, T-reddingen etc.'s Middags maakten we nog een tochtje met daarin een heus rollenspel met Martin Paul en Edwin als recalcitrante 'nix-nutters' die door de rest van de groep weliswaar niet serieus genomen, maar toch gered willen worden met sleeplijnen, allerhande reddingen en troostende woorden. (T'is maar de vraag of we die de volgende keer nog wel mee nemen.)
Op de camping laten we zien wie, waarom en hoe lekker en steken de IJselsteiners de ogen uit met onze Mexicaanse tortillagerechten. De workshops voor daarna klinken allen even interessant maar de dag was uitputtend, we buiken uit en laten het zo zijn.
Zondag regent het zo mogelijk nog harder en is het ongeveer windkracht 4. De -en staan vandaag wat op de achtergrond en omdat we toch al nat zijn oefenen we vooral technieken als lage steun, hoge steun, X-redding, en de eskimo-redding. En 's middags maken we een tocht -in formatie- over het meer. Geweldig leuk! We houden elkaar allemaal in de gaten en laten anderen niet passeren en de voorsten zijn de baas.of zo..
Als alles gedaan is, mogen we twee sterren na onze naam voeren. We zijn blij en tevreden.
Er is geen foto- of videomateriaal van onze vorderingen. En dat is jammer want anders hadden jullie kunnen zien hoe Karin nog net haar evenwicht wist te redden door een scul uit te voeren omdat ze in haar duffekslag slipte. En dat Vronique op gevoel probeerde uit te vinden hoe schuin zij kon gaan (m.a.w. probeerde de juiste insteekhoek te vinden ten opzichte van de golven om afdrijven te voorkomen). En voordat Vronique ging traverseren compenseerde zij verzet door van tevoren eerst een stuk stroomopwaarts langs de kant te varen. Omdat Karin haar boot niet goed stroomafwaarts geleund hield (vooral ook omdat de snelheid en de hoek ten opzicht van de stroming groot waren) sloeg zij door de druk van het stromende water tegen de zijkant van haar boot om...goed, nu draven we door.
Karin & Vronique
