Verslagen Wildwater

Tessin mei 2010, beneden Ribo

Vorige dag op de CAnnobino en San Giovanni

Op deze derde dag van ons avontuur staat voor ons toch wel een hoogtepunt op het programma. Na een relaxed ontbijt en een grote plons koffie in de auto op weg naar de Ribo. Op weg het dal in komen we langs het het punt waar je ook naar de Isorno kunt. Op deze plek kunnen we mooi de Ribo inkijken. Harry denkt even dat we toch de Isorno gaan varen en is meteen van slag "Denk maar niet dat ik dan mee ga! Kreunt hij".

Nadat we hem gerust gesteld hebben en we alvast een blik in de Ribo hebben kunnen werpen vervolgen wij onze reis Valle Vergeletto in. De eerste aanblikken van de Ribo staan ons erg aan en de vlinders beginnen weer te kriebelen.

uitloop van de laatste slide van de boven Ribo, te laag

We rijden het dorp Vergeletto door op zoek naar het instappunt van de bovenloop. Helemaal bovenin het dal vinden we de laatste slide van de bovenloop. Die is nasty en heeft daarbij ook nog eens te weinig water. We gaan dus de benedenloop varen.

stroomop gezien, zeker te laag

We vinden een mooie plek een stukje boven Vergeltto om te parkeren en spreiden onze gear uit over de kajaks. Zo ff chillen en dan omkleden maar. Cees en Menno rijden de auto's om. Op de reis naar boven verkennen de het stuk boven de Ribo waterval. In dit stuk zou een dikke passage zitten die alleen met laag water door echte goden bevaarbaar is. Na een blik in deze passage besluiten ze dat we dit niet gaan varen.

De rest van de bovenloop is niet echt heel interessant en met deze passage in het vooruitzicht, dus een enorm stuk omdragen besluiten we bij terugkomst toch maar bij de waterval in te stappen.

Spullen opnieuw op de auto en terug naar de waterval dan maar. In het dorp is het een drukte van belang, ze hebben er een straatfeest.

Het is lekker weer en het stikt er ook van de kajakkers. Snel de spullen aan en sjouwen maar.

Aangekomen bij de waterval ziet dit 15 meter hoge beest er toch wel erg spannend uit. Ik heb deze waterval al een keer eerder gevaren. Precies 10 jaar geleden met een veel lagere waterstand. De gehele poel is wit van het schuim. Mmmm de wenkbrouwen gaan bij ons allen omhoog. Toch wel spannend. Menno besluit direct dat hij dit vandaag niet gaat doen en positioneert zich beneden als filmer, fotograaf en reddende engel. Zo ook Harry…

Cees en ik besluiten de val te varen. We maken ons klaar om de val van 15 meter te nailen. Cees gaat eerst. Ik helpt hem in de boot op het wankele randje en met na een kleien Himalaya-starts ligt Cees in het keerwater. Nu is er geen weg meer terug. Hij oefent nog even de duck en geeft signaal dat hij gaat.

Camera's gereed en actie! Cees vaart uit en duikt de val naar beneden.

Net voor het neerkomen duckt hij in en schiet als een kogel onderwater. Hij gaat om maar zit na een solid roll weer overeind. De smile van Cees kan ik van bovenaf zien. Super!

Nu is het mijn beurt, Ik leg mijn boot op het randje en maak mijn spatzeil dicht. Na een deskundige zet van Harry lig ook ik in het keerwater en klaar voor de start. Even het gezicht nat maken en een paar oefen ducks.

Nu is het moment daar. Ik geef het signaal en ik vertrek. Ik zit aan de goede kant van de val geef gas en duik de diepte in. Ik raak het water en mijn lichaam wordt achterover gedrukt. Ik probeer te positioneren maar de stroming en de wand maken het rollen niet makkelijk. Ik sla tegen de wand en doe nog een paar pogingen om te rollen. Helaas! Ik trek aan de lus en wordt heel even door de licht onderspoelde wand onder water gedrukt en daarna, licht en lucht. Er wordt een werplijn gegooid en ik zwem aan de kant.

S*** ik ben gaan zwemmen. Als dit maar geen voorbode is. Ik trek mijn kajak aan de wal terwijl menno met een grote grijns aan de kant staat. Ja, hij heeft weer  Carnage footage!

Harry heeft het geheel aangekeken en blijft bij zijn eerdere besluit niet te gaan vallen...

We maken ons klaar om de Rest van de Ribo te gaan varen. Het weer is prachtig en het kloofje ligt al op ons te wachten. Het is een waar paradijs qua landschap maar ook qua water.

De eerste paar drops laten goed het technische karakter van de beek zien. Na de eerste dikke 5 welke we omdragen begint de echte smalle kloof. Technische passages, drops en slides wisselen elkaar in hoog tempo af. Meer dan eens moet ik rollen omdat ik toch wat kleine foutjes maak. De rivier is duidelijk… If you mess it up you're scewed.

Ik zit echt als een krant in mijn boot. Een aantal jaren niet meer varen op dit niveau eist toch zijn tol. Gelukkig ben ik niet de enige die lekker aan het klooien is. Ook Harry zit voor zijn gevoel als een oude man (red: zak hooi) in zijn boot, al zie ik daar niet van!

Nadat ik onder een onderspoelde steen ben doorgerold besluit ik dat het niet te lang meer moet gaan duren. Gelukkig bereiken we na een kleine lunch en nog wat passages het uitstappunt. We klauteren naar boven en hijsen de boten links van de brug omhoog.

Ondanks dat ik niet lekker ik mijn boot zat heb ik toch heel erg genoten van deze bijzonder mooie beek. Snel de spullen op de auto en op naar de camping voor een grote pils met een pizza picanto en calamari alla romana.

Rick

Waterstand: circa 6 kuub

Volgende dag aan de Verzasca en de op Ribo