Zaterdag: de Gairsun kloof op de Inn
Traject: Giarsun – Ardez, 12 km WW II-IV
Waterstand: 38 m3 licht stijgend op peilschaal Tarasp
Na het enigszins verlaat ontbijt vertrekken we vanaf de camping in Thusis naar de Inn, Maarten en Sven staan al langs de Inn bij de Ardez Gorge om de waterstand te bekijken. Neem nog maar een bakkie koffie jongens, wij zijn er over anderhalf uur. Tijd zat om ook nog even de Brail George te bekijken, tegen de tijd dat de rest er eindelijk is rijden we na een korte kennismaking direct door, de donkere wolken dreigen, snel varen. Het wordt uiteindelijk de Gairsun, eerst lekker invaren, met mijn nieuwe bootje, die volgens Menno veel te groot voor me is.
Het voelt best goed en als we eenmaal de eerste passage in de kloof gevaren hebben is hij het met me eens dat dit beter is gegaan dan als ik met m’n Inazone had gevaren.
Er wordt lekker gespeeld en ik kijk in de inmiddels zonnige keerwaters toe, ik heb nog niet het lef en vertrouwen om met de mannen mee te doen.
In de loop van de middag komen ze nog anders in actie, ik sla om, mijn eskimoteerpoging mislukt, gevolg, zwemmen. Menno wil me aan de kant helpen,pak mijn punt, maar hij slaat zelf om. Op eigen kracht kom ik alsnog aan de kant en ook mijn boot wordt naar de kant gebracht.
Later gaat het nog eens mis, dit keer probeert Maarten mijn bootje te pakken, hij verliest zijn peddel, die gelukkig in de takken blijft hangen. Harry en Sven krijgen de boot en peddel uiteindelijk weer aan de kant.
Een volgende passage draag ik maar over, de walsen rollen zo raar over elkaar. Met het eindpunt in zicht, na nog even een peptalk van Hans gaan we weer, hij slaat zelf om en eskimoteerd, helaas sla ik op dezelfde plek om,en zwem weer.
Mijn boot wordt weer aan de kant getrokken,ze vragen zich inmiddels wel af of er wel luchtzakken in zitten,jawel ,maar in zo’n grote boot met een klein meisje is wel meer plaats!
Wanda
Toevoeging van Harry:
In de Gairsunkloof komen we langs heel mooi wildwater, rijkelijk bezaaid met speelplekken. En hoera, de surfs met de burn beginnen te lukken! We duiken keer op keer in de golf en de moves volgen.
Even later komen we bij een mooi loopgat, waar we frontloops maken met onze dikke boten, geen probleem! Er staat genoeg druk op dit water. Maarten vaart op volle snelheid (en dat gaat best hard bij Maarten) op een rots met kussen en zit minimaal 1.5 meter boven het water uit op het hoogste puntje van de rots. Had mooi geweest voor een vette foto, maar ik kon het toch niet laten en vaar ook tegen de rots, iets meer aan de zijkant, en geef m een goeie beuk. Hij riep nog: niet doen, maar ja … echt wel! Hij dondert er weer af en lachend varen we verder.
In één van de dikste passages ga ik in het midden op mn dak, zie nog net een rots in mn pad en ja hoor, vol door een flipperkast. Mn peddel word uit een hand geslagen, hier hou ik een dik handje aan over, maar ik heb m nog en rol weer rechtop. Wat ben ik blij met mn nieuw aangeschafte sweet rocker helm…..
Harry
