Chili, rio Claro, Veinte-Dos Saltos
2009-12-20
Lees ook de vorige dag op de rio Claro
effu chillu
De volgende dag gaan we nog 's de Rio Claro doen, maar nu een flink stuk hogerop, alwaar de 22 saltos zitten (22 watervallen dus!!!). Dit stuk belooft nog wat dikker en met hogere drops te zijn. Ook de inloop is een flinke catagorie zwaarder. Met de boot op de nek lopen we door het woud langs de rivier omhoog. Een uur inlopen zeggen ze...
Bovenin de rio Claro is ook nog veel moois te vinden (foto Wim en Pepe)
Bliksem heeft hier regelmatig huis gehouden
Het is bloedjeheet en al na 5 minuten druip ik van het zweet. Onderweg ga ik een stuk of wat keren dood, worstel me door 4 zijbeken heen, stijl omlaag en aan de andere kant steunend, rochelend en reutelend weer omhoog.
op de weg naar totale instorting
Maar na een ruim uur zijn we bij de instap midden in de kloof afgedaald. Ik heb nog een vol uur nodig om weer wat lucht te verzamelen, en dan kunnen we vertrekken.
De instap, bij hoog water een stukkie moelijker, denk ik
De eerste drop lijkt veel op de eerste van gister, ook een boof schuin naar links over het gat onderin. No problemo, en licht schuddend van vermoeidheid en opwinding zitten we nu echt in de kloof. En wat een kloof!
Dit is verreweg de mooiste kloof die ik in mijn (korte) kayak-carierre heb gezien, maar Menno, die toch al wat langer vaart, heeft ook nog nooit zoiets moois gezien.
We zullen de rest van de tocht door kleine "kamertjes" van rots varen, soms een paar meter breed en een enkele keer maar een metertje breed.
De 2e drop is er gelijk één van 9 meter en na wat huck&tuck oefeningetjes duik ik over de rand. Mijn ballen zitten direct in m'n buik, wat een hoogte! M'n valhouding is perfect en ik klets beneden in het schuim. Alle anderen komen er ook mooi vanaf.
Wim staat hoog boven ons te filmen, hij vaart niet mee vandaag uit angst voor z'n rug die een verschoven wervel heeft. Voenkel heeft gister zijn arm pijn gedaan na een val van de stenen trap bij de uitloop en Pepe durft het niet aan. Zij zijn dan ook op de camping gebleven.
De ene drop na de andere volgen elkaar in vlot tempo op, variërend van 1 tot 6 meter. Sommigen hebben een kleine slide in het eerste stuk, sommigen te boofen en anderen te duiken. En de scenery is dus gewoonweg ongeloofelijk!
Een stukje voorbij het midden van de kloof zit de hoogste drop van vandaag (helaas geen foto's hiervan, hij is niet te verkennen en van onderaf in die donkere mistige poel is er geen enkel beeld van een vallend stuk platic op te vangen). Eerst een drop van 2 meter in alweer een klein kamertje van ongeveer 4 bij 4 meter met wat licht turbulent water, en dan 10 meter naar beneden. Senór Guida fluit 2 keer als de volgende komen mag, want veel ruimte is er niet in de "wachtkamer".
Dan mag ik. Eerst de kleine drop het onbekende in, boofend naar rechts. Gespannen ga ik over de rand, maar het gaat prima en ik lig met nog 2 anderen in de wacht. Het water van de 2e drop lijkt vol in de rechter kloofwand te vallen, en instructies worden doorgegeven. Neus naar links, Tuck&Duck! Geen weg terug, geen zicht op wat er komen gaat, dus verstand op nul (moet geen probleem zijn) en gaan.
Met een enorme klap kom ik beneden in de poel. Whaaaa! wat een kick! De rest ligt al beneden of komen ook met een klap naar beneden. Hierna volgt er nog o.a. een smal wormkanaaltje met een gaatje halverwege, en nog 1 serieuze drop.
dan vlakt het af en varen we de laatste paar kilometer naar de camping. Everybody Happy and Home Safe!
Harry
Lees ook de volgende dag op de rio Achibueno
Menno
