Chili, rio Achibueno

2009-12-21

Lees ook de vorige dag op de rio Claro

Nog helemaal high van de 22 Salto's lopen we allemaal een beetje verdwaasd rond op de camping, gaan we de "entre Saltos" nog doen, een maatje meer nog met daarin ook de beruchte Caracol? Eerst een kurketrekker in en dan, eenmaal door de flessenhals heen, op zoek naar de bodem van de wijnfles deep below.

Thomas wil misschien wel, niet, ik twijfel, nee, durf niet. En by the way, Gert en Pepe zijn wandelen en als die nu op tijd terug komen kunnen we bijtijds op pad naar het volgende vaargebied. Ha, gelukkig, het excuus om in het zonnetje op de camping te blijven ronddarren is gevonden.

Pepe en Gert komen uiteindelijk pas ver na zessen terug van hun wandeltocht en veel te laat gaan we uiteindelijk op weg naar het volgende gebied.

Diep in de nacht rijden we ergens op een dirtroad de zijkant in waar we een paar vierkante meter vlak terrein kunnen onderscheiden. Het gevecht om de paar vlakste meters vind plaats en al gauw ligt iedereen te meuren.

Die ochtend worden we wakker met uitzich op de Hatsjie Bueno, een brede sloot met al enige verblokking. Het is heerlijk weer en ik pak de shampoo en ga me douchen in de rivier, heerlijk, wat een leven.

Na wat oud brood met palta-tomaat en instantkoffie vertrekken we naar de boven loop van de Hatsjie Bueno, daar zit circa 5 km "clean Californian style rivebed with big rounded bouldergardens and continuous rapids" klasse IV-V en dat lijkt ons wel wat. Het totale stuk zal iets van 10 km zijn.

Het laatste stuk naar boven is echter al extreem zwaar voor de bus en bij de laatste huisjes staat een bord 4x4 only, dan moeten we eigenlijk nog 4 km omhoog. We moeten kiezen tussen inlopen of hier starten.

De rvier ziet er echter al leuk genoeg uit en na de 22 Salto's hebben we wel wat rust verdiend, relaxen dus op klasse III met grotere boulder passages tegen de klasse IV aan, maar nooit helemaal een echte IV. Het is heerlijk varen.

En natuurlijk permanent een schitterend landschap om je heen.

De mooie bouldergardens volgen elkaar op, af en toe minder overzichtelijk, maar nooit zo erg dat je eruit moet om te verkennen.

Het water is hier niet meer echt koud, komt uit een meer bovenin en is helder als op de Soca. Alleen veel groter...

 

even reinigen op het einde

Ook intern...

 

Het boeren leven zit hier toch anders in elkaar dan bij ons...

Lees ook de volgende dag op de rio Nuble

 

Menno