Om een goede traditie in ere te houden, hierbij de introductie of her-introductie van de BASF-deelnemers van 2019.
Hierbij wordt het varen meegenomen, zinnige en onzinnige dingen, dingen die zijn gebeurd, dingen die zijn opgevallen en meer van dat soort ongein.
=> Nieuwkomers
Dit jaar mochten we 7 BASF nieuwkomers verwelkomen, waarvan sommige net lid waren of vrijwel geen stromend of wild water gevaren hebben.
Marlou - “Koningin van de Salsa”
Na een weekendje in de Eifel de smaak goed te pakken gekregen en mee naar Sort. Daar kon je merken dat Marlou door het slalommen een goede basis heeft gekregen. Daardoor, samen met een goed bootgevoel en de heupbewegingen van een volleerd salsadanseres was Marlou niet om te krijgen op de wildste golven…..nou ja, bijna niet dan ;)
Marius - “Chef”
Na al vele jaren kano-polo was dit de eerste kennismaking met wild water. De beginnersstukken heeft hij gevaren, hier en daar wat onwennig nog met in en uitvaren van de keerwaters maar hij is wel altijd rechtop blijven zitten. Met de keuken in zijn achterbak heeft hij menig gerecht culinair klaargemaakt. Er werd op een gegeven moment op Spaanse tijden gegeten en daar bleken niet alle batavieren even goed tegen te kunnen. Maar ja, wat wil je, een hoeveelheid sauzen, salades, vega, dipjes (scherp en minder scherp) waar je U tegen zegt.
Paul - “Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen”
Paul paste gelukkig ook nog in de bus bij Marius en ook voor hem was dit de vuurdoop van wildwater varen. Op het water wil Paul alles graag leren en varen, en dat resulteerde regelmatig in zwemmen, maar dan nog heeft hij een lach op zijn gezicht. Paul heeft zichzelf in de kajak zeker uitgedaagd en enorm genoten.
Roos - “Fietsert?”
Euhm, jah deze BASF rookie wou graag mee, maar dan voor de fratsen en niet het kajakken. Wel heeft ze voor de sportieve activiteiten nog een mountainbike meegenomen, waarvoor het helaas vaak te warm was. De laatste hele BASF dag in een raft gezeten, dus nu hopen dat het wildwatervirus blijft hangen. Vaste maatje van Marjolein op de camping, en een gezellige niet-kajakker in het kamp.
Roy - “Aspirant Batavier”
In een kano “geboren” en nu pas de BASF ontdekt. Gewapend met een vol dak (wildwaterkajak, slalomkajak, Canadees en vier-persoons Canadees), was hij klaar voor een weekje varen. Op dag twee al gebombardeerd tot vaarleider van een groepje, dat was even wennen maar dat ging hem goed af. De week is hem zo goed bevallen dat we hem bij de batavieren zeker vaker gaan zien.. iets met Canadezen, en meer wildwater...
Sigi - “Chef de salade”
Na vorig jaar een kort avontuur in de alpenweek dan nu de eerste BASF. Erg gedreven om veel te varen, te leren en anderen hierin aan te moedigen. Net zoals bij de andere beginners ligt de uitdaging in het netjes (hoog en over de keerlijn) in- en uitvaren van keerwaters. Mede doordat ze vegetariër is, was Sigi vaak verantwoordelijk voor het maken van de heerlijke salades en dressing bij het avondeten.
Tijmen - “Doorzetter”
Ook voor Tijmen geldt dat hij na een jaar kanopolo enthousiast is gemaakt voor de BASF-week. Na een dagje erft ging hij al mee naar Sort. Dit bleek wennen in het begin, vooral aan de druk van het water. Maar Tijmen heeft zich hier moedig doorheen geslagen en was voor de instructeurs de meest dankbare beginner. Wij hopen dat we hem veel vaker op wildwater gaan zien.
=> Terugkomers
Mensen die de smaak te pakken hebben gekregen bij vorige BASF(-en) waren ook van de partij.
Ineke - “Koningin van het rollen”
Na een geslaagde start vorig jaar was Ineke er weer om haar steile groeicurve door te zetten. Hierdoor kon ze mee op alle trajecten, ging ze weleens om, maar met een enorme rust onder water rolde ze steeds razendsnel weer overeind. Om toch solidair te zijn met haar vriend, heeft ze besloten bij de tweede maal Konningestuk ook een keer te gaan zwemmen.
Laura - “Smoothie”
Vorig jaar was Laura net lid en meteen mee met de BASF, het was goed te zien dat ze sindsdien een jaar aan het slalommen is geweest. Ook de overstap van de Bazooka naar de Diesel beviel goed. Elke ochtend was Laura steevast bezig met het maken van een heerlijke smoothie vol superfoods en verantwoorde ingrediënten. Dit leverde ook meer variantie op op het boodschappenlijstje, wat een uitdaging bleek in de kleine Spaanse supermarkten.
Lucas - “Clubkampioen werplijn gooien”
Na het raft-avontuur van vorig jaar wist Lucas het: dit wil ik kunnen kajakken. Hij is begonnen met kano-polo wat zijn bootgevoel en zelfvertrouwen enorm heeft verbeterd. Dit was duidelijk te merken tijdens het varen waardoor Lucas dit jaar leuke trajecten van de rivier heeft kunnen varen. Dit jaar was er geen clubkampioenschap werplijn gooien, waardoor Lucas de titelhouder blijft.
Stephan - “Broodversierder”
Ook dit jaar was de taak van het brood halen weer ver voor de BASF vergeven. Elke ochtend ging Stephan met veel plezier brood halen bij de bakker, waarbij hij goed contact had met de dames achter de balie. Hierdoor kon hij ook voor openingstijd al brood halen. Op het water is Stephan een stabiele vaarder, maar bij de stuw werd hij schuw…?
=> Herintreders
Gelukkig zagen we ook wat vertrouwde gezichten terug, die er vorig jaar (en soms veel verder terug) niet waren. Hopelijk is het BASF-virus er weer :)
Erik - “Mr. nice guy”
Na een jaar afwezigheid was Erik er weer gezellig bij. Na jaren Cees al te vragen of hij de Habitat mocht proberen, is het dit jaar eindelijk gelukt. De liefde voor de kajak groeide snel, en met een ingewikkelde driehoeksruil was hij van zijn Mamba af en heeft hij de Habitat mee naar huis kunnen nemen. Nou ja….. hij ging verder op vakantie met zijn vriendin en Wessel was zo lief de kajak mee te nemen.
Meteen na de BASF week ging Erik eerst nog een dagje wandelen met een klein groepje, de werknemers en andere wandelaars in de hut trokken verrassende conclusies over zijn rol in deze Batavierse groep wandelaars…...
Nienke - “Student becomes master”
Vijf jaar na de eerste BASF week van Nienke, waar de oud-gedienden haar instructie mochten geven, vaart ze alle aanwezige kajakkers met 2 vingers in haar neus voorbij. Ze dacht een rustig weekje vakantie te kunnen houden tussen de instructieweken bij EP. Helaas voor haar, maar gelukkig voor ons mocht ze de hele week haar vaarleiders- (of lijder), vissers- en instructiekunsten tonen. Gelukkig waren er ook momenten waarop Nienke zelf lekker kon spelen.
Nonja - “Raft-drill-sergeant”
Nonja en Pauline waren in Nederland iets vertraagd waardoor ze donderdag aansloten bij de BASF. Eerste dag meteen een hele dag, het hele traject raften. Hierbij had Nonja haar vloot dusdanig goed geïnstrueerd, dat bij mooie uitzichten de “aaaaah” ook op commando kwam. Maar er was ook genoeg tijd voor een grapje en lach hoor!. Het kajakken was even wennen, Nonja heeft veel meer rust gekregen op het water en vaart ook steeds beter haar eigen lijnen.
Pauline - “Geen spatje roest”
Volgens Pauline was het al tien jaar geleden dat ze voor het laatst gekajakt heeft, dit betwijfelen wij toch ten zeerste. Op de eerste dag van Nonja en Pauline mochten ze hun vaardige kunsten als rafters inzetten, waarna de dag erna toch het kajakken begon. De eerste meters waren wennen maar daarna zag het eruit alsof Pauline al die tijd stiekem toch heeft gekajakt: geen spatje roest.
Sophie - “Koekie”
De trouwe metgezel van Pauline, heeft heerlijk meegevaren op het konningenstuk mee in het raft. Wil altijd mee varen en was het er dan ook helemaal niet mee eens toen Pauline zonder haar in de vier-persoons Canadees stapte. De hele camping moet dit geblaf hebben gehoord, maar gelukkig werd ze snel rustig. Feestjes met ballonnen zijn niet haar ding, maar het spelen en knuffelen met de Batavieren des te meer.
Wessel - “Stuiterbal”
Na een jaartje overslaan, gewapend met een nieuwe boot was Wessel ook weer van de partij. Altijd zin om te varen, in elke golf te duiken, maar vaart ondertussen ook mooie lijnen op de rivier. Bij uitproberen hoort alleen soms ook een zwempartij, maar daarvoor zijn de vaarverslagen. Het varen in de Jackson Fun beviel goed, al waren de ‘happy feet’ niet altijd even happy.
=> Oudgedienden
Jah, wanneer ben je nou onderdeel van deze laatste categorie… Laten we het erop houden dat je minimaal 4 jaar BASF achter de rug moet hebben. Hier hoort dan meestal automatisch een verantwoordelijkheid op het water bij.
Bram - “Mr. selfie”
Ondanks dat hij ondertussen een plekje heeft verdiend bij de oud-gedienden vaart hij nog steeds in de Diesel van Koen. Door meerdere opstartproblemen (missend spatzeil en helm) verdient hij dit jaar de titel van meest geschreven zonder zwemmen. Al is dat zwemmen hem ook een keer gelukt. Zoals gebruikelijk altijd in de buurt van zijn telefoon die veelvuldig is gebruikt om mooie foto’s mee te schieten.
Cees - “Pootje”
Een aantal weken voor de BASF heeft Cees een auto proberen te vangen met zijn motor. Dit resulteerde in een mooi zwemgips om zijn pols waarmee hij helaas niet kon varen. Gelukkig is de BASF meer dan alleen varen en ging Cees mee voor de gezelligheid en heeft zich goed vermaakt. Op het raft kon hij mee als “dood gewicht” waardoor hij toch de hele rivier heeft kunnen “varen”. Verder was er een mooie rol weggelegd als observator bij de veiligheidsinstructie, en heeft hij de kinderen goed kunnen vermaken met zijn hangmat met schommeltouw. Volgend jaar gewoon weer varend mee..
Hein - “ Mr. Mamba”
De laatste persoon van de ingewikkelde driehoeksruil: die resulteerde ook in een nieuwe boot voor Hein, die hij kocht van Erik, maar waarvoor hij Cees moest betalen. Nu alleen nog zijn eigen Diesel kwijtraken… Op het water laat hij de “Hein-stijl” steeds meer achter zich. Deze week heeft hij laten zien dat hij ook goede vaarleider en instructeur is. In het kamp de persoonlijke assistent van Lein, een rol die liefdevol vervuld werd.
Hester - “Back on the water”
Na een jaar weer lekker veel gevaren te hebben is Hester weer helemaal terug op de rivier qua vaarkwaliteiten en zelfvertrouwen. Super trotse mama als de kinderen aan het varen zijn, en geniet zichtbaar van de vooruitgang van Nora en Pepijn op het water. Op de heenreis via een omweg een eigen Zen opgehaald, maar de voorliefde voor een speelboot bleek duidelijk toen ze hierin een traject ging varen.
Jacques - “Eierbakker”
Elke ochtend stond Jacques weer klaar voor de groep met koffie, gebakken eitje en een gedekte en opgeruimde ontbijttafel. Oh wee degene die ook eieren wil bakken, die taak is van Jacques! Het staat iedereen vrij om mee op te ruimen, dat dan weer wel. Op het water een stabiele factor en heeft laten zien dat hij in zijn kleine kajak ook alles relaxt kan varen. De vraag blijft, waarom een Batavier overvaren naar de overkant niet werd gedaan door een van de dikkere boten...
John - “Mr. Garlic”
Vaart naar eigen zeggen nu veel beter dan vroeger. De schrijvers van dit stukje voeren toen nog niet, maar dat John lekker kan varen heeft hij laten zien. Zwemmen doet hij het liefste op de raarste momenten, want de echte passages komt hij meestal door. Steevaste prik is de kookavond van John waarbij hij ons deze keer verwende met een zelfgemaakte curry en knoflookkip.
Marcel - “Regelaar”
Door Marcel zijn goede relatie met de campingbaas hadden we ook dit jaar het mooiste plekje van de camping, inclusief een gratis enorme koelkast. Daar hielden zijn contacten niet op, want na vergeefse poging van de campingbaas, kwam Marcel bij de instap van het koninginnestuk een stel Nederlandse raftinstructeurs tegen die hij kende. Van hen konden we twee rafts huren. Op het water tevreden met zijn Zen, het uitproberen van de Rockstar werd helaas verstoord door een stenengooiende toeschouwer...
Marije - “Opperbevelhebber”
Zonder Marije in de organisatie gewoon geen BASF, punt uit! Eet graag bijtijds want anders gaat het zonnetje de volgende dag niet voluit branden. Maar zodra dat wel het geval is komt er een brede glimlach op haar gezicht. Van nature ietwat lui aangelegd mbt het peddelen prefereert ze het dobberen. Helaas gaat die vlieger niet altijd op want in een Kingpin moet je op de vlakke stukken echt wel scheppen. Strak in de beoordelingen op vaargebied kunnen we niet zonder deze kanjer. Motto: “Dit is mijn oordeel, hier zul je het mee moeten doen”.
Marjolein - “Ziekenboeg”
Ondanks een zware hernia wou Lein graag mee, omdat de batavieren en de Spaanse zon leuker zijn van thuis zitten. Hield samen met Cees graag de Batavieren met een vaar-rustdag gezelschap. Gelukkig had de camping goede blokhutten waardoor Lein kon slapen en ‘s avonds graag onderdeel was van de gezelligheid. We hopen dat ze snel weer in een boot kan zitten.
Nora - “Miss Surf”
In haar kajak kan ze zelfstandig bijna de hele slalombaan van Sort varen. Bij een golfje dacht ze ik ga ook eens surfen, waarbij er ook meteen een 360 werd gemaakt (tot verbazing en trots van haar ouders). Elke dag zwembad was vaste prik, duwde graag batavieren in het zwembad en heeft lang gedacht dat als ze een handdoek vasthield ze zelf veilig was, helaas voor haar is het tegendeel bewezen.
Patrick - “Kamp-Papa”
Dit jaar waren er twee mannen met werkbussen, maar niet gevreesd Patrick: je blijft de Batavier die de meest handige en praktische spullen bij zich heeft als je gaat kamperen op een BASF. Daardoor mag hij de titel als kamp-papa prolongeren. Voor zijn opleiding heeft hij de veiligheidsoefening verzorgd, waarbij de nieuwelingen kennis mochten maken met basis veiligheid, zwemmen in stromend water met en zonder lijn, en het zelf werpen van een lijn. Erg tevreden met zijn Zen en dit is zichtbaar op het water: bij de start van het Konningestuk nog achter Hester aan, maar vrij snel daarna was hij al de voorvaarder van het groepje.
Pepijn - “Damesknuffelaar”
Het varen gaat bij Pepijn steeds beter, en de eerste zelfstandig traverseer op de slalombaan is gemaakt. Op het kamp had hij een duidelijke voorkeur voor een aantal vrouwelijke batavieren waarmee hij graag ging zwemmen, bij op schoot ging zitten of mee knuffelen. Al deden Bram als vriend van zijn favo-girl en Cees met zijn hangmat-schommel het ook goed. Genoten heeft hij zeker van een kamp met zoveel speelmaatjes, papa’s & mama’s, en een hond.
Rien - “Kampoudste”
Steevast de kampoudste van de Batavieren, die iedere keer weer laat zien dat je niet jong hoeft te zijn om elke dag goed te varen. De heupen blijven nog even soepel als altijd, al hoorde daar op de eerste dag een keer zwemmen bij (nog steeds onduidelijk waarom dit gebeurde op WW1), maar wel zelfreddend. Rien blijft voorspelbaar door zijn onvoorspelbaarheid en creatieve routes op het water en vaart altijd met een lach op zijn gezicht.
Sanne - “Medisch raadsvrouw”
Met een eerder opgelopen hersenschudding was het voor Sanne een rustigere week dan normaal. Hierdoor het vaarmaatje van Nora en Pepijn op de slalombaan. Maar eenmaal in haar boot is zij ook zeer tevreden met de Zen. Ze heeft zeker laten zien dat ze nog lekker kan varen en spelen in de Kingpin. Dit jaar waren de dokter-skills gelukkig niet nodig, op een paar adviezen na, waardoor de EHBO doos de hele week ongebruikt voor de tent heeft gelegen.
Groetjes BASF-cie en/of wildwater-Cie:
Sanne, Patrick & Marije
