Nu met film.
Dag 3: Vaartraject boven Soca vanaf de camping tot Prijon testcenter in Cezsoca. peilschaal Log Čezsoški - Soča: 48 m3 / 163 cm
Ik wilde een nawoord over deze dag te schrijven. Mijn "dingetje" was tenslotte ook een beetje mosterd na de vaartijd dus een paar afsluitende stichtelijke woorden leken mij gepast.
Op zoek naar het laatste woord raakte ik het spoor bijster, een epilogisch spervuur kwam mij tegemoet en noopt mij tot een voorwoord.
Waar zal ik beginnen? Bij het einde dan maar. Na een lekker dagje boven Soca met heerlijk water, weer, scenery en dito avonturen werd het tijd om mij kleren in het avondzonnetje te drogen te hangen op de camping. Waar heb ik die tas gelaten? $%#$% die ligt op de uitstap waar mij gerief al te voor-drogen heb gehangen. Snel op en neer, alles hangt er nog en is al hartstikke droog. Net als zwemmen is blunderen een reden tot schrijven, dus vandaar.
Vandaag is "voor het echie" dag, met (net boven) midden water op de boven Soca zijn de Blokkendoos, "Big nose Daddy" en de "Mangel" criterium van de dag, toch een graad meer dan de Koritnica van gisteren.
Dus vandaag wordt het wat selectiever, vanalles meer, meer druk, snelheid en verblokking. Hoe dat gaat? dat lees je hieronder. Hoe je het bedwingt? Vashouden aan de princepiepers:
- Vaar sneller dan het water
- Altijd een peddel in het water (en druk op het blad)
- Paddowater vermijden, waar mogelijk, zo niet, dan zo snel mogelijk eroverheen
Vaar sneller dan het water:
Een Batavier begrijpt dit tijdens het spelen. Surfen, S-jes draaien, keer water in en uit, water gaat stroom-af, wij gaan stroom-op, allemaal top. Het inzicht dat de controle die je hier hebt wordt bepaald door de grote snelheidsverschillen tussen water en boot, dat ontbreekt. Wordt het spannend stroom-af, dan wordt er gedreven, peddelen (if any) we met met het water mee, terwijl ook hier het snelheidsverschil ten opzichte van het water (dus sneller) bepaalt of je controle hebt of dat je dat over laat aan het water...
Altijd een peddel in het water (druk op het blad):
Een boot (voorpunt achterpunt) en (minimaal, twee is lastig) een peddelblad in het water, zorgt voor een driehoek op het water , een driehoek is stabiel. Dus zorg in alle situaties dat je een peddelblad in het water hebt en dat je steun hebt aan die peddel, dus dat je er altijd aan trekt.
Paddowater vermijden:
Overal waar het water niet voorwaarts (hoofdstroming) of achterwaarts (keerwater) kan, zoekt het een andere weg. Deze is meestal recht omhoog tussen voorwaarts en achterwaarts stromend water, in de vorm van paddo's. In volgende verslagen komen deze vast terug op 1001 keerwaters waar er zo veel water staond dat deze niet meer via hoofd of keerwaterstroom weg kon komen. De "Mangel" midden in de 3-e kloof van de Soca is typisch zo'n plek, als er hoog water staat, dan past het allemaal niet meer door de uitgang, een groot deel keert, maar moet uiteindelijk toch weer door, dus veel water komt als paddo's naar boven. Veel paddo's tegen een barriere vormen een kussen. Belangrijkste les bij paddo's (zie ook boven): Tempo, peddel met druk op het blad in het water, niet opkanten (paddo's komen van onderen) bij kusens voor een blok, wand, naar het blok, de wand, toe hangen.
Ergo: "peddelen kreng!!!"
Groet, Menno
En het was de derde dag. En ik zag dat 'ie goed was, tenminste het begin. een nieuw begin. Maar of dat nou een verstandige keus was een nieuw begin op de derde dag... op de Soca. vanaf Kamp Soca tot aan Cezscoca. Tja daar schijnt dit verhaal over te gaan....
Maar eerst tijd voor een review:
First impression, de Diesel 75.
first??? hoor ik de welonderlegde lezer denken. die boot is toch al heel lang op de markt. klopt. en dat geldt ook voor het model dat ik vandaag geheel belangeloos tot mijn beschikking gesteld kreeg. nou ja belangeloos; de eigenaar dacht meer aan het gewicht van deze boot; dat is nl. nauwelijks draagbaar te noemen; sjouwable is een betere benadering. Door mij zijn boot aan te bieden dacht hij zijn eigen inspanning te beperken. De Diesel is nl aanzienlijk zwaarder dan een Outlaw, en dat scheelt bij het omdragen van een willekeurige passage.
Over deze passage gesproken; deze herinnerde behalve het bruggetje met keerwater in het midden op geen enkele wijze meer aan het beeld dat ik nog vaag ergens opgeslagen had. De crux zat niet meer in het begin maar bleek nu een afval aan het eind te zijn.
Jacques vindt de uitgang
Ik dwaal af; de Diesel 75 en dan vooral zijn vaareigenschappen. die zijn toch anders dan een Outlaw. Maar dat zegt natuurlijk evenveel over de onrechtmatige bestuurder als over het drijflichaam in kwestie. Laat ik beginnen met de zit. Wat een genot, vooral voor de tenen; zeeën van ruimte om mijn maatje 43 rechtop te zetten, en van die luxe rateltjes om je rugsteun vast te zetten, wat een overbodige luxe. Maar dat terzijde. De hamvraag blijft of het verstandig is een first impression op te doen in een passage als deze.
Voor ik verder over deze passage uitwijdt, dien ik nog te vermelden dat de eigenaar van deze boot niet bepaald zuinig is geweest. Behalve voorzien van alle bovengenoemde luxe, was de Diesel ook voorzien van enige oorlogswonden. Het ruige verhaal daarachter wordt ongetwijfeld later deze week nog door de rechtmatige eigenaar uit de doeken gedaan. Tenminste als t'ie nog langer in mijn groepje durft te varen...
Hoe dan ook, de symetrie van deze Diesel was enigszins gehavend, met name aan de linkervoorzijde, waarvan akte.
Terug naar de vaareigenschappen van de Diesel 75. Bij de invaart van een niet nader te noemen kloof zijn deze best goed te noemen. in ieder geval beter dan die van een Burn M, waarover later ongetwijfeld meer. Anyway, toen die burn M weer zonder zijn bevaarder uit beeld verdwenen was, vond ik het tijd om deze Diesel aan een nader turbulent en walsjes achtige watertest te onderwerpen.
De voornoemde zwemmer was volgens de geleerden op de brug uit het zicht verdwenen en uit hun wilde gebaren maakte ik op dat de weg geheel vrij was voor mijn volgende test. Bij de inspectie, voorafgaand aan deze test, had ik mij voorgenomen dit volgende testdeel zo snel mogelijk uit te voeren. Tempo maken was het devies.
Het op snelheid trekken van een Diesel vergt echter kracht, meer kracht dan waar ik op getraind was. De zwemmer voor mij spookte nog door mijn gedachten; was hij zonder averij in een veilig keerwater beland? waar was zijn boot gebleven? en vooral, waar dreef zijn ego? Dat verneemt u ook verderop.
Afijn, voordat de invaartwals goed en wel genaderd was kwam er al een niet verwacht golfje van de wand rechts terug. Een diesel 75 kan daar ongetwijfeld mee omgaan, echter niet in combinatie met een first impression door ondergetekende.
Het resultaat was een onverwachte kentering nog voordat de wals geslecht was. Maar nu de, zeker in dit geval, belangrijkste, vaareigenschap van de Diesel 75: het rollen. Daar kan ik kort over zijn; gewoon *ut! Of je nu kalm op rustiger water wacht, of je peddel tussen de rots en deze boot steekt, het helpt allemaal geen reet. Rollen is een kunst in deze boot. Respect voor de eigenaar; die dat deze week overigens nog niet in mijn bijzijn heeft aangetoond, maar zijn rolkunst mag ik vast nog aanschouwen.
Het resultaat van bovengenoemde eigenschap was dat ik op de kop naar de cruciale S-bocht in deze kloof toe dreef. Toen ik ook nog opgetild werd door de naderende wand realiseerde ik mij dat verder testen mijn gezondheid mogelijk niet ten goede kwam. Ik moest de test, zij het met tegenzin, noodgedwonden afbreken.
Alhoewel, we kunnen het wel nog even over het drijfvermogen van de Diesel 75 zonder bevaarder hebben. Uiterst matig. in een kloof doe je sowieso niet zoveel, maar daarna kostte het toch aanzienlijke inspanning om 'm aan de kant te krijgen.
Kortom: ik kan hem niet aanbevelen; zeker niet als je first impression in de Mangelklooft plaatsvindt.
Overigens was een Outlaw, in ieder geval met mij als kapitein, ook op z'n dak gegaan, de vraag blijft echter waar...
Gelukkig voor mijn ego ben ik vandaag in goed gezelschap; ronddolende boten, waterdichte zakjes met essentiële ingrediënten, en andere zwemliefhebbers. Maar daarover hieronder meer.
Twee niet zwemmers
Gert
Zoals mijn voorganger al schreef heb ik nog niet laten zien dat ik kan rollen in een Diesel 75. Maar ik heb ook het zwemmen nog(!) steeds niet laten zien. Dat poloën kan ik iedereen aanraden! Daar leer je van steunen, echt niet normaal. Komen jullie eens meedoen, woensdag om 19:30? ;)
Ok, wellicht hielp het dat ik de kloof bekeek en precies kon zien waar m'n steun niet genoeg zou zijn. Met poloën kom je vanalles tegen, maar zeker geen schuine walsen. Met daarachter een enorm keerwater met stuwende paddo's. Goed, na eea bekeken te hebben besloten dat dat hem niet werd. Gert ging wel, maar vroeg zich niet af /of/, maar /wanneer/ hij om ging. Wie was ik dan om niet mijn (nou ja, Koens) loeizware Diesel 75 aan te bieden.
Afijn, zeurpiet Gert was niet alleen ondankbaar genoeg om bovenstaand stuk te schrijven, maar ook te mieterig om het met z'n eigen boot nog eens te proberen. Die lag namelijk nog vrijwel helemaal aan het begin, dus dat was nauwelijks moeite. Scheiterd.
Very well, schrijf ik nu alleen om weerwoord te bieden aan Gerts schrijven? Nee. Stiekem heb ik voor korte tijd afscheid genomen van m'n peddel om die ook een stukje vrijheid te bieden. In tegenstelling tot Hans laat ik namelijk m'n peddel los als ik hem ergens tussen steek. Oh, en dan haal ik hem nog zelf op ook.
Oh ja, over dit stukje water. Mooi feestje met de blokkendoos! En die Soca is zo prachtig. Geen idee waarom we al jaren naar de Durance gaan. Het is hier ook heerlijk weer! (Ok, dat moet ik even afkloppen.)
Bram
ik ga het niet zo heel erg lang maken als mijn voorganger qua schrijven. Vol goede moed stapte ik vanochtend in mn boot met mn nieuw aangeschafte stappers. Of het daar nu aan gelegen heeft zal morgen moeten blijken.
Lekker warmvaren bij de eerste blokjes na de camping
Easy water voor de blokkendoos
Ik voer met Menno, Frank, Anke, Marjolein en Hans. Best lekker eigenlijk maar ergens voelde het toch niet helemaal goed. Een natte krant in een boot heb ik wel eens horen zeggen. De fut zat er niet in..... het was 'm niet. Maar toch.... bij de blokkendoos aangekomen zouden we eerst verkennen. Boven op het bruggetje werden de lijnen uitgelegd en dat leek me allemaal prima in orde. Ginne bang.
Aanvaart op de blokkendoos
Laatste trapje van de blokkendoos
Ik keek nog even verder stroomafwaarts en ook daar zag ik eigenlijk geen dingen waar ik me niet comfortabel bij voelde. Ik zag wat vaarders voorbij komen, op de lijn die ik in gedachten had.....zoals gezegd, ginne bang. Ik zag dat Hans, Frank en Menno al op het traject lagen en met lijnen afgezekerd hadden. Ginne bang, ik ga dit gewoon doen nam ik me voor.
Maar.... zo makkelijk als het van bovenaf gezien eruit zag, zo heftig vond ik het onderweg.... meer druk, golven waar ik niet op gerekend had...... gewoon blijven peddelen dacht ik.... ginne bang...... Helaas heb ik toch mijn waterloo gevonden..... ik kwam niet in het keerwater waar ik terecht wilde komen en dus miste ik de uitgedachte lijn. Tussen de stenen in het midden door en daar ergens kiepte ik om.
Misschien is er beeldmateriaal van (red: ja dat is er!) en kan ik het zelf nog eens terug kijken. Eerste hulplijn gemist, de volgende had ik te pakken. Boot gered maar peddel ging nog even verder, mooi dat Cees vlak achter me zat. Boot aan de kant, peddel opgehaald bij Cees en bij Menno gaan zitten.
Nog wat hulp verricht en daarna gewoon weer ingestapt. Maar het batterijleveltje had toch wel wat verbruikt merkte ik. Ik kwam nog vrij aardig aan varen toe maar bij de mangel besloot ik helemaal uit te stappen. Moe, niet voldaan, maar dat kon me even niet schelen heb ik met Marije boodschappen gedaan, nog wat hand en span diensten verleend en na een warme douche eventjes gaan liggen. Hopelijk gaat het morgen beter.......
Patrick
tja, schrijven heeft een reden zullen we maar zeggen.
hele dag lekker gevaren, dus aan zelfvertrouwen ontbrak het niet, dus als derde koppel vaar ik samen met Anke de mangelkloof in, ik voorop, bij het invaren van de kloof ging het best wel snel.
Na wat geaai in het water, komop, wat meer kracht op de bladen, das beter. Man wat gaat dit snel, ineens verschijnt er bij het een na laatste walsje iets groens, de al eerder genoemde burn M blijkt later. De kleine schrik reactie is het begin van mijn waterloo, ik zit ineens achterste voren in de stroom en dreig het tollende keerwater ingetrokken te worden, waar nog wat rest materiaal van voorgangers ligt te tollen.
Ik schijn me toch nog gekeerd te hebben, en me naar het randje van het laatste dropje geworsteld te hebben, slecht opkanten en geen vaart werkte dus niet, een halfslachtige rolpoging ergens onderwater werke ook niet,dus het laatste stukje kloof mocht ik zwemmen, eerst met boot en peddel, maar de boot vast houden werd wat zwaar, en volgens de boot redders Anke en Menno is een burn L VOL WATER ERG ZWAAR.
HANS
Ik ga het stukje zeker niet veel langer maken, Na eerst het stukje van afgelopen maandag te hebben geschreven doe ik ook nog maar even kort verslag van mijn korte zwem. De aanvaart en eerste deel van de blokken doos ging eigenlijk best wel goed. Alle keerwaters die ik wilde halen gehaald. Na het uitvaren van het eerste deel van de passage merk ik dat ik niet uitkom op de plek die ik voor ogen had, netjes tussen twee steentjes door. Het werd echter vol over een steen heen om daarna in het keerwater er achter te landen.
Van hieruit naar het volgende deel waar Menno met een lijn gereed ligt om de passage te zekeren. Hier ging het mis, voor mijn gevoel stopte ik met peddelen als gevolg van -oei het gaat toch iets harder dan verwacht- en ook hier wel proberen te rollen maar lag helaas op mijn verkeerde zijde waardoor het rollen niet lukt en ook ik mijn waterloo vond.
Denis
Welnu, hier dan het relaas van de opwerper van het groene obstakel.... Ik begin bij het begin. Wij kwamen met ons groepje als laatste aan bij de lunch plek. Het eerste wat wij aantreffen is veel meer boten dan mensen op de kant. Wat daarna opviel is de ingang van een kloof, hiervoor een niet-nader-te-noemen-kloof genoemd, en mensen op een brug.
Invaart 3-e kloof van de Soca (de "Mangel"-kloof), de brug is al bemand
Invaart van de "Mangel" kamer in zicht, links op de rots de "wal tribune"
Uit de boot gestapt, lunch uit de tas gepakt en gelijk naar de brug. Hoog van boven ziet het eruit alsof het te doen is. De eerste walsen gewoon rechtdoor en vervolgens puntje links houden en daarna naar rechts draaien. Na de kloof goed bekeken te hebben en een uitvoerige discussie over de ideale lijn, begeef ik mij weer naar de uitstapplek in de veronderstelling dan bijna iedereen, zoniet iedereen, de kloof zal gaan varen.
Niets bleek minder waar... Het groepje mensen dat de kloof wilde varen was behoorlijk kleiner dan het aantal mensen waar wij vanochtend mee waren vertrokken. Enigszins vertwijfeld vroeg ik: "Het ergste dat kan gebeuren is toch dat je gaat zwemmen?" Dat is waar, maar zwemmen in de kloof zou niet erg leuk zijn. Dit bracht mij aan het twijfelen. Dat niet alleen, het groepje mensen dat wilde gaan varen, wilde ook nog eens snel vertrekken. Als ik mee wilde moest ik instappen en anders moest ik overdragen.
Na lang twijfelen hoorde ik stemmen in mijn hoofd die verdacht veel op de stemmen van Jacques en Bram leken. En die stemmen zeiden dingen als "Hoe gaaf zou het zijn, als je er nu invaart en de hele kloof overeind blijft?" en "Als je het niet doet krijg je hier zeker spijt van!" Een opmerking die hier op dit moment gemaakt zou kunnen worden is dat Jacques de kloof in is gevaren en overeind is gebleven en Bram heeft met een kano op zijn schouder langs de kloof opgelopen. Ik zou me ook kunnen afvragen of Jacques het gaaf vindt dat hij overeind de kloof door is gekomen en of Bram nu spijt heeft.
Na de opmerkingen van de stemmen in mijn hoofd overwogen te hebben heb ik besloten in te stappen en te gaan varen. Met de woorden van de bekende Amsterdamse filosoof J. Cruijff in mijn hoofd "Hun die gaan sterven groeten u!", stap ik in mijn boot.
Ik vaar achter Menno aan. De eerste walsen was gewoon rechtdoor. Makkelijk genoeg, als je niet, al dan niet bewust of onbewust, de boot voor de eerste wals achterstevoren legt. Nog op tijd gedraaid en voorwaarts de wals af, echter zonder snelheid gaat dat natuurlijk niet goed. Dus na de eerste wals lag ik al op de kop.
Hier lag Stephan al op de kop, net buiten beeld, "zwemmer" riepen ze nog, vanaf de kant :)
Na drie rolpogingen dacht ik: "Dit gaat niet lukken... Zwemmen dan maar!" Spatzeil los en uitstappen. Het eerst volgende dat ik mij herinner is dat ik de kamer in drijf met links en rechts paddestoelen dan wel plakkende keerwaters. "Hier recht doorheen!" dacht ik. Maar weer een stem in mijn hoofd die riep: "Naar links zwemmen!" Veilig spoelde ik door dit gedeelte van de kloof.
Ik werd daarna nog twee keer tegen de wand aangezet. Hier had ik dus met mijn puntje eerst naar links en daarna naar rechts moeten sturen. De walsen zagen er van bovenaf toch een stuk vriendelijker uit. Vervolgens verdween ik nog een paar keer helemaal onder water. Dat duurde elke keer net iets langer dan ik gewend ben. Tollend door de kloof was het enige waar ik aan kon denken de lessen voor de beginnende wildwatervaarder: "Als je gaat zwemmen, altijd met voeten stroomafwaarts en altijd peddel vasthouden." Dat laatste is wel gelukt. Na een helpende hand van Menno stond ik op de kant. Mijn boot, hoorde ik later, heeft als hinderlijk obstakel voor de vaarders en zwemmers na mij gediend.
Ik kan niet zeggen dat ik de mangelkloof gevaren heb... Ik kan wel zeggen dat ik de mangelkloof gezwommen heb en dat ik in goed gezelschap ben.
Stephan
*** TODO ***
Marije
Na alle verhalen over de mangelkloof sluit ik me nog even aan bij Patrick om wat over de blokkendoos te schrijven. Vanaf de camping is het dobberen tot we daar aankomen.
We gaan even kijken want het tweede verval schijnt gemeen te kunnen zijn. Boven op de brug horen we van Menno dat we daarin een "siphon-achtig-onderspoeling-ding" kunnen vinden. Na mijn ervaringen van vorig jaar heb ik nog wat last van onderspoelings-angst; dus na dit code-woord treed een kleine *error* op in mijn brein.
Maar ja, als je van het spreekwoordelijke drijvende paard valt moet je er weer opstappen zegt men.. Dus toch maar in de boot gestapt. Eerste stuk gaat prima volgens plan. Dan het tweede verval. Ik had rechts eerder een prima tong gescout om te varen, maar had anderen verder links zien gaan. Vanuit een keerwater boven het "ding" vraag ik nog advies aan Hans: sommigen gingen te ver links en sommingen te ver rechts..jaja ..
Mijn contra-productief brein besluit dan maar dwars door het midden te gaan, ook al weet ik dat daar een wasje zit... Aldus precies omgegaan waar dat het meest ontactisch is... op die plek maar niet gerold. Gelukkig wel makkelijk in een keerwatertje boven het "ding" gekomen en ook mijn peddel en boot daarin kunnen trekken.
Een briljante toeschouwer (ja Bram) weet nog op te merken dat het niet zozeer de lijn was die niet goed was maar dat je dan dus wel moet peddelen.. Nou ja, rest van de dag heb ik dus alleen maar balend in de boot gezeten. (Eerlijkheidshalve zitten er -objectief bekeken- toch wel een hoop leuke slalomstukjes tussen blokkendoos en mangel en stiekem was de rest van de blokkendoos ook best leuk).
De "rest van de blokkendoos"
Leuke "open" verblokking tussen blokkendoos en Mangel
Marjolein
In het goede gezelschap waar Stephan over schrijft bevind ik mij ook en ondermeer. Na al wat andere acties in de blokkendoos om peddels te redden en daarvoor wat keerwaters over te slaan, kwamen we bij de lunchplek aka de uitstap voor de verkenning van de mangelkloof.
Eerst bekijken vanaf de brug, en nog van dichterbij om een vaarlijn te bepalen, en dan weer terug naar de bootjes; inmiddels is ook een afvaardiging van de Mkv aangekomen om als toeschouwer bij te dragen aan een leuk kwartiertje carnage.
Bram zou klaar gaan staan met een werplijn om extra zekerheid te kunnen geven aan de diehards die zouden gaan varen. Het wachten tot alles en iedereen klaar was om te varen duurde lang, Menno had ondertussen bedacht om in koppels te gaan varen, hij voorop met Gert en Stephan, daarna sloot ik aan met Jacques achter mij.
Bij de invaart, het eerste deel van de mangelkloof, maakte ik al een ongeplande pirouette, waardoor Jacques ineens heel dicht achter mij voer. Om hem niet dwars te zitten heb ik het keerwater halverwege overgeslagen en zag Jaques het halen. Ik kwam hierdoor anders bij de eerste wals dan van te voren bedacht was. Daar zag ik nog net een grote rode boot verticaal door de tweede wals verdwijnen, en daarna een omhoogstekende groene punt van een andere kayak, ook zonder vaarder.
Hierdoor wat afgeleid sopte ik door de eerste wals en met te weinig snelheid en idee om door te varen landde ik aan de verkeerde kant van het kussen aan de rechste kant aan het einde van het zuigende keerwater waar nog steeds die groene kayak dreef. Daar werd ik omgedraaid, en wilde doordraaien om uit te kunnen varen, en werd plots op mn dak gegooid.
Mijn eskimoteerpoging lukte niet, en voordat ik mn peddel aan de goede kant had werd ik alweer omgedraaid onderwater en lag dus weer verkeerd. Wat tikken aan het hoofd brengen dan niet de nodige rust om dat nog vaker te proberen. Daarop dus maar onder water de boot verlaten, en toen lagen er twee boten en ik te dobberen in dat kolkende keerwater - waarin ik met boot langzaam de verkeerde kant uit gezogen werd. Toen ik omhoog keek of ik een lijn kon vragen was Bram bijna blij om zijn nieuwe werplijn te kunnen gebruiken, en gooide hem netjes langs mij en trok mij vervolgens voorbij het kussen zodat ik door kon zwemdobberen door de laatste wals.
Met de werplijn in de ene hand en de boot in de andere heb ik de keuze gemaakt mijn bootje los te laten, en daarmee voor langere tijd achter te laten. Inmiddels is duidelijk dat elke voorbijkomende vaarder in staat is een in het keerwater dobberende boot door de waterverplaatsing zo te bewegen dat die uit dat keerwater drijft.
Hein laat zich niet afleiden door de groene dwarsligger
De mensen die nog na mij door de kloof zijn gevaren of gezwommen hebben zo Stephans boot er uit laten spoelen, mijn boot bleef daar nog een paar rondjes meer. Er waren al meerdere mensen aan het bedenken wat ze konden doen, mijn peddel is bijv. door het gooien van een werplijn verzwaard met stenen in beweging gekomen. De uiteindelijke oplossing bleken onze collegae van Mkv, die ook met een deel van de groep door de kloof voeren. Zij hadden lang genoeg kunnen toelijken wat ze niet moesten doen, en waren in de kloof daarom nog overeind in de boot, en wederom door de veranderde waterverplaatsing spoelde mijn boot nu wel uit het keerwater. En daar zaten alle waterdichte tassen nog steeds in en waren droog gebleven. De rest van de tocht was ik in elk geval weer lekker opgefrist en alerter dan daarvoor.
Cees
***
Nawoord van de redactie:
Het bovenstaande is zoals gewoonlijk met een flink korreltje zout te nemen; altijd goed voor de vertering. Want tenslotte is de Batavier gewoon een bourgondische vreet en zuip club die onder het mom van kayakvaren deze hobby beoefend!
Dat neemt niet weg dat bepaalde passages het zoutgehalte van de dode zee ver overstijgen en dus vragen om een kleine, edoch zoutloze reactie. Het vermelden dat een Outlaw halverwege een passage gereed lag om nog een keer bevaren te worden, werd niet ingegeven door een charitatieve instelling tov van de potentiële vaarder, maar puur uit eigenbelang: dat scheelt namelijk NOG een boot omdragen; het watje!!! ;o)
***
Nawoord van de supervisor van de redactie:
Korrel zout? Neem maar gewoon een kilozak! Neen, de redactie kan nog zulke mooie woorden gebruiken, maar het was gewoon de angst in de ogen die de echte reden weggaf. De angst om ook in de Outlaw om te gaan, en dan ook daarin niet te kunnen eskimoteren en daarmee dus volledig af te gaan.
***
Nawoord van de eindredactie:
Natuurlijk bestaat een goed redactioneel stuk uit hoor en wederhoor. Daar is echter tenminste één opkanttekening bij te plaatsen, namelijk dat beide partijen ook iets horen. Of beter gezegd: verstaan. Al of niet met Socawater in je oren. Een goed verstaander heeft aan een half gehoor meer dan genoeg en weet dus ook bovenstaande op zijn waterige waarde te schatten ;).
John op weg naar het bubbelwater tussen Soca en Koritnica
