De Teufelschlucht op de Saalach
We trekken met Nirjhara door Oostenrijk, op weg naar de Verfechtertage aan de Isel hebben we gisteren eerst de eerste kloof van de Lech gevaren en zijn nu in Kramsach aan de Brandenberger Ache waar te weinig water op staat.
De bedoeling is om maar weer eens wat rij-kilometers te gaan maken, de teufelslucht van de Saalach bij Lofer staat op het progamma. Ter plaatse zien we weer een lage waterstand, maar we stappen toch in, boven het slalomparcours.
Het zal blijken dat we toch nog genoeg water onder de kont hebben. De Saalach ligt vol met grote blokken en is een flink doolhof.
De Hubertuswalze, ooit een begrip in de eerste rodeojaren is door de lage waterstand onherkenbaar
De enige vaarfoto van d'n Krieker Kris
Voor een slalomparcours hangen de poortjes wat hoog
Na een paar “eenvoudige” passages komen we bij de eerste onoverzichtelijke passage, een enorm doolhof van grote blokken. Met hoger water zal het stukken beter zijn, maar nu is het voor sommigen soms een flipperkast.
Robert kiest hier de verkeerde route en gaat rechtsaf voor een groot blok langs. Daar loopt het water door een smal gangetje weg , en gelukkig besluit Robert hier niet in te varen, de gang zit helemaal vol met hout. Hij klimt omhoog en kan hierna veilig weer instappen en naar de overkant traverseren. Om vandaar de passage met enig kunst en butswerk te bedwingen.
Robert op weg naar de flipperkast op het einde van de eerste verblokte passage
Dan stappen we uit om de “dreierkombi” te verkennen. Het eerste stuk hiervan is door de midden veels te stenig, links ook niet te doen, en de meesten dragen deze dan maar om. Kris besluit, nu hij toch al is uitgestapt, maar niet meer in te stappen, zijn nachtelijke escapade breekt hem op.
Robert, ook niet helemaal onaangedaan door de sambabuca, houdt dapper vol. Dan blijkt als iedereen boven staat de rechterkant wel bevaarbaar, en Menno en Birdy zitten nog in de boot en varen hier naar beneden.
Harry in de tweede drop
Menno op de tweede drop
Het 2 e deel van de kombi is een drop, waarbij je flink moet boofen en dan gelijk links het keerwater in. Dan nog een laatste bochtstroming met links een onderspoeling cq syphon, waar je wel makkelijk omheen kan varen. Iedereen vaart de drop en bocht prima.
Harry voorlangs het vieze gaatje
Bruno in de laatste bocht van de "dreier kombi"
Dan komen we bij een mega de pega blok midden in de rivier. Rechts kan, maar is van bovenaf toch wat onoverzichtelijk maar Birdy komt er goed af.
Birdy aan de rechterkant langs het blok
Links kan je er echter makkelijker langs, met een soort wokkel in een smal gangetje. Iedereen komt hier goed door, al gaat het wel op alle mogelijke manier, en meestal vlak langs het blok. Alleen Bruno vaart ‘m echt “clean”.
Bruno clean door de wokkel
Thomas "ik heb echt niets geraakt" door de wokkel
Thomas doet nog zijn best om onder het blok te verdwijnen, maar zelf zegt hij totaal het blok niet geraakt te hebben. Vlak boven de wokkel zit Harry nog eens vast, zoals meestal, in een gat. Maar deze keer prikt hij voluit z’n voorpunt in het gat en loopt zichzelf er mooi uit en vaart dan ook de wokkel.
Harry in het zoveelste doolhof
Zwaar verblok over rechts bevaarbaar, moet iets meer water hebben
De laatste passage
En de uitvaart
We rijden naar de Isel door de felbentauerntunnel. We kijken bij het Iselkatarakt, waar het aardig tekeer gaat, het was hoogwater.
Uitloop van het Isel Katarakt
Mr. Guide en Birdy stappen kort na de tunnel in
de rest een kilometertje lager
Thomas en Kris stappen niet in en rijden de bus met aanhanger. De Isel is vandaag een snelstromende bak water, met enorme hoge golventreinen, en doorspoelende walzen. Een soort van achtbaan dus, en iedereen zit duidelijk te genieten.
Helaas vlakt dit ook snel weer af, maar kunnen we nog wel wat spelen in supergolven en walzen.
We varen door naar het doel van deze trip, de tijdelijk camping bij een raftbedrijf in Ainet, alwaar de Verfechtertagen gehouden worden. Nog een laatste surfje in de golf onder de brug, dan stappen we uit en lopen de camping op met de boot op de nek. We werpen weer, en daarna schudden we wat handen van andere kayakkers.
Dan wordt in de clubtent van Nirjhara de spagetti klaargemaakt en kunnen we aanschuiven. S’avonds gaat Kris weer op vrouwenjacht, helaas is het deze keer een vruchteloze onderneming, alleen de vriendjes van de babes schijnen aandacht voor hem te hebben.
Morgen gaan we de Virgenschlucht in de Isel varen zegt Mr Guide
Harry & Menno
