vaarders: Batabulldog Sven, Zwik-zwak Rien, groentje Thomas, veelvraat Cees en Vieze Harry

We rijden eerst naar Kötssach (kotszak). Bij de uitstapplek bij de houtzagerij laden we de boten over in Rien z'n bus en laten de Golf achter. Zo hoeven we straks niet om te rijden, want Hans P. bied zich aan als shuttlebunny.

Dan rijden we verder omhoog tot we bij het kleine slingerweggetje komen dat ons naar de brug tussen Birnbaum en Sondra brengt. Aan deze brug is de instap. De Gail heb ik al 2 keer gevaren en lijkt me een mooie beek om de capaciteiten van Thomas eens te aanschouwen.

Na het omkleedritueel gaan we te water. Thomas vaart netjes richting het eerste keerwater, en net als ik denk "dat ziet r al aardig uit", schiet hij het allereerste keerwater in. Hierbij kant hij op aan de verkeerde kant en zo komt het dat hij al binnen een minuut op z'n dak ligt. Hij weet zichzelf echter met zijn lange armen via de bodem omhoog te drukken, en gaat op z'n handjes achter z'n peddel aan. Oeps, lekker begin! Dat belooft wat....

Ikzelf zit op pillen, gekregen van Hans P. M'n arm deed 't niet meer. Nu, onder invloed van 'n onstekingsremmer gaat t wel, maar ik laat het begeleiden van Thomas en Rien aan Sven en Cees over.

De waterstand is niet hoog, maar verder zat om niets te raken. We zakken rustig de rivier af en Sven neemt Thomas onder zijn hoede, en brengt hem de kunst van het keerwateren en uitvaren bij. Dit gaat steeds iets beter.

Lichte passages wisselen zich af met leuke bochtstromingen, er staat weinig druk op het water en er zijn regelmatig leuke golfjes om een beetje te spelen. Het is echter niet diep, dus je kan ook weer niet te gek doen met t spelen want je raakt al snel de bodem.

Beetje bij beetje wordt Thomas wat rustiger, en begint zijn varen er wat netter uit te zien. We sturen hem steeds kleinere keerwaters in, die meestal wel gehaald worden. Als ik hem een mooi klein keerwatertje wijs, duikt hij erin, en de bedoeling is om er gelijk weer uit te knallen. Hij heeft echter geen snelheid, vaart verkeerd uit en floept om. De rol kan hij nog niet, en deze keer kan de bodem ook geen uitkomst bieden dus zwemt hij. Ik breng Thomas naar de kant en Sven de boot. Na de hereniging varen we verder, en blijven keerwaters oefenen.

Rien pakt zowaar een paar mooie surfjes en Sven moet af en toe zijn verkrampte pootjes even stretchen. Bij de volgende verkramping van Sven stuur ik de hele bubs naar de kant om te lunchen, en een peukie voor de rokers. Tijdens de pauze vallen er n paar regendruppels, maar verder blijft 't droog, ondanks wat dreigende wolken. Wel is 't wat kouder dan verwacht, Sven vindt t wel meevallen maar de rest heeft t frisjes. We krijgen nog wat kleine versnellingkjes en bochtjes, en de Gail vlakt langzaam meer en meer uit.

Dan komen we bij het eindpunt bij de zagerij. De stuw, waar normaal geen water overheen gaat (dat wordt hier afgeleid naar de zagerij) heeft nu zowaar een beetje water en ik laat me deze kans niet ontglippen. Het onderwater is ondiep, dus een goede boof is hier gewenst. Zo gezegt zo gedaan, en ik land netjes beneden onder de blikken van een x-aantal toeschouwers. Ook Cees booft er netjes vanaf, de rest draagt. We stappen weer in voor de laatste 100 meter en daar staat Hans ons op te wachten met een lekker lauw pilsje.

Harry

Traject update juni 2020: De Stuw Kotschach-Mouthen is bij hoogwater weggespeold en vernieuwd. De vroegere uitstapplek is sterk veranderd en gevaarlijk. Advies is om in Aigen uit te stappen. Lees ook het rivier informatie bij de Gail op rivermap.ch.