DWD zondag 22 maart 2009
Vaarders: Maud, Stefan, Harry
Traject: van beginbassin naar eindbassin (-;) Waterstand: ja
Ik lig nog lekker in m’n mandje, met een bakkie leut erbij. Ff rustig wakker worden, en misschien straks nog varen? Ik bel een klein rondje, en hoor dat Stefan met Maud op Dwd wil gaan varen. Lekker dichtbij, dus ik ben mee.
Het ongeduld van Harry part 2
Mooi op tijd zit ik in de auto, maar net als ik de ring van Amsterdam op wil draaien, belt Stefan me of ik een extra spatzeil heb. Een klein kwartiertje later draai ik dan echt de ring op. Nog steeds mooi op schema om op tijd in de boot te zitten en zo de volle 2 uur op de baan te benutten.
Bij Dwd is Stefan echter nog nergens te bekennen. Ik bel nog maar s, en hij zit nog bij Zeist! Stefan verzekert me dat we om 2 uur op t water zullen zitten, maar dat gaat dus nooit! Ik wacht en wacht en wordt ongeduldig… Ik leg alvast mn bootje op de steiger en dan arriveren (eindelijk) Stefan en Maud. Ik kan niet meer wachten en terwijl Stefan in de rij gaat staan kleed ik me vast om.
We gaan t water op en gelijk omhoog. Eerst maar s via de keerwaters de baan afsoppen. Het is heerlijk weer, de zon laat zich weer s goed zien na de lange, lange winter.
Het water is nog wat fris, maar niet echt koud. Halverwege mijn tweede run zie ik een bekende boot drijven in een keerwater. Maud is gaan zwemmen. Stefan komt net achter me aan, en hij twijfelt of hij de boot gelijk zal bergen. Lekker laten drijven, zeg ik, die komt vanzelf beneden. Beneden aangekomen staat inderdaad Maud op de kant de boot al leeg te laten lopen, dat komt wel goed, en we gaan gelijk de lopende band weer op. Stefan en ik hebben geen problemen en zitten goed in de boot. Maud ook wel, maar door een oude schouderblessure heeft ze dus wat moeite met rollen.
We varen aan één stuk door, lekker veel surfen en spelen, de hele baan wordt benut. Er varen wel genoeg rafts, maar met een dubbel uur heb je tijd zat. Maud gaat nog s uit de boot en ik probeer wat fotos te maken van Stefan en Maud vanuit de turbulente keerwaters, maar telkens als ik eindelijk een leuk plaatje kan afdrukken, vaart er iemand net voor de lens. Pech.
Tegen het einde stapt Stefan daarom even uit om wat fotos te maken. Als we onderaan de baan zijn is het net 4 uur en zijn de pompen uit. Stefan rent omhoog en kan nog net op de leeglopende baan naar beneden varen. Heerlijk gevaren, Topdag!!
Happy Boatin’ & Be Safe, Harry
