DWD zondag 3 maart 2009
Vaarders: Harry, Rick
Dat Batavieren niet alleen maar barbaren waren wisten we ondertussen al. Alleen al bijvoorbeeld de grote hoeveelheden electronische gadgets binnen onze club verklappen al een beetje dat er toch ook wel een flink aantal luxe paardjes tussendoor huppelen.
Het “ruige” karakter van de gemiddelde Batavier komt dan ook pas boven drijven tijdens de wildwater-weekeindes, meestal onder invloed van grote hoeveelheden weizenbier. Tja, dan lukt het allemaal best, zo’n weekeind… Het probleem zit m dan ook meer in het op gang krijgen van zo’n weekend. Want dan zijn ze allemaal nog nuchter…..
Zo was er ook nu een weekeind geprikt in de agenda. Helaas… De uitnodigingen hiervoor kwamen (bij mij in ieder geval) pas op dinsdag binnen, en een dag later werd het weekend alweer geschrapt wegens te weinig water. Dit terwijl er genoeg leuke slootjes te varen waren! Blijkbaar worden we alsmaar verwender, en willen we er alleen nog maar met vloedregime op uit. En dan is t natuurlijk weer net ff teveel water……….. :D
Het bloed kruipt waar t niet gaan kan, er MOET gevaren worden, anders krijg ik afkickverschijnselen, dus bel ik Rick, die vaak wel voor een middagje te porren is. Rick wil wel, en we spreken af naar DWD te gaan, en zo staan we dus zondag in Zoetermeer.
ndergetekende is inmiddels de 40 ook gepasseerd en heb daarom het onvermijdelijke droogpak ook maar aangeschaft. Ook heb ik mijn nieuwe Fluid Solo (verder Fluit te noemen) bij me, om beide items eens aan een grondige test te onderwerpen. Rick helpt me in mijn pak, en we gaan te water. Heel even de Fluit aanvoelen in de uitstroom van de baan, en dan naar boven.
Ik zal de Fluid vergelijken met mn Burn, dit omdat ik verder geen referentie materiaal heb, en omdat een groot deel van de Batavloot uit deze boten bestaat.
De snelheid van Fluitje is niet hoog, hij vaart bijna net zo sloom als mn speelboot. Waar de Burn de te varen lijnen zo scherp als een scheermes neemt, heeft Fluit eerder de neiging de stroming te volgen, en drijf je meer gewoon mee. Maar dan….. Ik maar denken dat de Burn scherp in keerwatertjes kan vliegen…. Nee, dan de Fluit. Ik schiet het eerste keerwater in, draai zo snel dat ik nog op het randje van de wals zit en achteruit moet peddelen om mezelf veilig te stellen. Dat ding draait op een dubbeltje!!
Hier helpt ook aan mee dat waar een Burn nog grotendeels door een wals heen snijdt, Fluitje er gewoon ‘overheen’ knalt, dus de bult water draait je nog sneller het keerwater in, waar je per direct stil in ligt.
Nergens op de baan ga ik diep, ik blijf hoog en droog op de golven. Voor het varen van je lijnen is de Burn duidelijk beter, maar dit is ook te gek! DWD wordt alleen bijna een vlak baantje met deze boot, dus na een kleine 20 minuten pak ik nog ff lekker mn speelbootje.
De Fluit mag mee op nog dikker water, ik wil nou nog ff alle kanten zien van mn Kingpin. Rick zit (natuurlijk) al de tijd al in zijn speelboot, en samen doen we nog een aantal runs, waarbij we zoveel mogelijk golfjes pakken. Rick’s vriendin is ook mee, en filmt ons vanaf de kant.
Ik schuif nog wat met de billen van mn droogpak op mn zitje, en zit daardoor iets minder vast in de boot, en Rick moet ook nog een beetje wennen, maar we gaan verder wel lekker en hebben een heerlijke dag. Continue een lekker zonnetje erbij gehad, het was alleen wel weer een beetje druk op de baan. Maar dat kon de pret niet drukken……..
Happy Boatin’ & Be Safe, Harry
