Preview Dutchwaterdreams
zaterdag 7 oktober 2006
De dames trainen vandaag op de nieuwe slalombaan in Zoetermeer (www.dutchwaterdreams.com). Tijdens de opening moet Mag7 als damesraftteam demonstraties geven. Vooraf moet er dus getrained worden op de baan. De coaches gaan mee en mogen met hun kano ook een keer de baan af om gevoel te krijgen voor het specifieke van zo'n slalombaan.
Aangekomen in Zoetermeer is het terrein van DWD snel gevonden maar de ingang is tussen bouwmateriaal verstopt. Via een omweggetje denken we de juiste opening gevonden te hebben, een toegesnelde bewaker weet ons snel van het tegendeel te overtuigen. Behulpzaam wijst hij ons de weg door de catacomben van DWD.
Daar vinden we Pauline die nog druk aan het werk is. Ze wijst ons de koffie en brengt ons op de hoogte van de plannen van die dag. Die zijn gewijzigd. Tot 11 uur traint de Nederlandse slalomploeg, daarna gaan de pompen uit en wordt de baan wat veranderd zodat deze beter geschikt is voor rafters. Van 11 tot 3 trainen de raftinstructeurs in opleiding, zondag moeten ze examen doen. Om drie uur wordt de baan weer teruggebouwd naar slalombaan. En weg is Pauline, weer druk aan haar werk...
We drinken koffie en bekijken de slalomtraining op de baan. De baan ziet er pittig uit en zo te zien zijn er maar een paar stukken waar echt lekker getrained kan worden omdat je daar ook weer een paar keerwaters omhoog kunt varen. De Nederlandse ploeg heeft zo wel een perfecte voorbereiding op het NK over twee weken. Helemaal eerlijk voor de rest van slalomvarend Nederland vind ik het niet maar begrijpen doe ik het wel.
Dan is het elf uur en beginnen de raftinstructeurs in opleiding (Rob, die altijd met de wildwater canadees weekeinden van de Batavier meegaat zit er ook bij), onder leiding van Pieter Beckers en Gerben, aan het bverbouwen van de baan.
De baanobstakels zijn oranje pilaren met een as die in speciale platen met gaten kunnen worden geplaatst. Tussen twee pilaren wordt een speciale afdichtingsplaat aangebracht die daarmee verband aanbrengt in het gehele obstakel. Deze platen zitten toch niet helemaal vast want tijdens onze runs zien we er eentje de baan af spoelen.
Ik heb niet alle werkzaamheden van de verbouwing bekeken maar voor mijn gevoel zijn er vooral wat pilaren weggehaald waardoor de baan vooral wat sneller en rechttoe rechtaan wordt. De keerwaters worden duidelijk minder groot en spoelen meer door.
nder de eerste brug zit een stevig verval met een iets schuine wals. Het is leerzaam om te zien hoe die gecreeerd wordt. Je kunt je bijna niet voorstellen dat die paar tonnetjes en een klein plaatje op de vloer zo'n wals kunnen veroorzaken.
Dan gaan een voor een de pompen aan. De eerste pomp veroorzaakt slechts een zwak stroompje door het midden van de baan. Met twee pompen zou je middendoor net de baan af kunnen varen, de keerwaters zijn dan op veel plaatsen veel te ondiep. Met drie pompen aan vormt zich een hele volwassen en continue wildwater III (misschien een klein plusje) slalom annex raftbaan. Voor mijn gevoel is het nog geen wildwater IV baan maar het kan zijn dat ik last heb van een vervagend referentiekader. Met de vierde pomp aan lijkt de baan me wildwatertechnisch helemaal super. Enig probleem is dat met de huidige obstakels op de baan het water, bij drie pompen aan, op een aantal plekken al bijna over de rand van de baan heen gaat. Om vier pompen aan te kunnen zetten zal de baan heel anders afgesteld moeten worden en voor veel vaarders helemaal niet meer leuk zijn.
Tijdens het vullen van het startbassin ketst het water al bijna de baan uit. Hier komen waarschijnlijk de sterke verhalen vandaan dat rafts helemaal tegen het hek geplakt werden en bang waren erover heen te vallen.
In de praktijk blijkt dat onzin te zijn. Als het startbassin eenmaal gevuld is er voldoende ruimte om over te traverseren naar de baaningang. Als je tegen het hek aankomt kun je, je rustig langs de kant voorttrekken totdat je het hoekje om kunt bij de baaningang.
Marie-louise is uitgegleden op een bejaardenvlonder (whatever that may be), heeft haar schouder geblesseerd en laat dus verstek gaan. Gezien moest tijdens de military van Boekeloo een hindernis bewaken (samen met Arne, ja, ja...) en Lotte heeft al eerder aangegeven het schema van Mag7 niet meer te kunnen combineren met al haar andere activiteiten. De dames zijn dus wat ondervertegenwoordigd vandaag en hebben Hester Langbein gevraagd om mee te trainen en Janneke, een van de medewerkers van DWD zal ook het raft bemannen.
Pauline en Jenneke zijn om 11 uur echter nog druk aan het werk zodat Coen en ik als magnums aan het werk gezet worden. We maken diverse runs in het raft en amuseren ons kostelijk, raften op deze kwaliteit wildwater is hartstikke leuk, intensief en vraagt flink wat inzicht en techniek op met z'n zessen het raft in de keerwaters van keuze te doen belanden.
Dan hebben Pauline en Janneke eindelijk tijd gevonden om mee te doen en kunnen Coen en ik met onze bootjes de baan uitproberen. Vanaf de baan traverseren we soepel over de pomp uitstroom en varen naar het begin van de baan. Dat "soepel" is wel een relatief begrip want ik voel al direct dat dit geen "soepel" water is, alles pulseert en bubbelt, de keerwaters doen veel meer dan keren alleen. Het effect van de loodrechte wanden is direct merkbaar, golven dempen niet uit maar worden gekaatst en veroorzaken effecten die je op natuurlijk wildwater hoofdzakelijk in kloofachtige trajecten tegenkomt. De keerwaters zijn erg onrustig en vormen amper een rustpunt.
Direct na het startbassin volgt 50 meter eenvoudig wildwater met een aantal relatief makkelijk keerwaters om te wennen aan de kracht van het water. In de ingang zit zelfs een kleine surfgolf waar we even blijven spelen.
Dan volgt de wals onder de brug. Ik speel de eerste keer op safe, met een flink tempo recht er doorheen, voorpuntje iets optrekkend. Soepel schiet ik er overheen. Enig nadeel van deze techniek is dat je veel te hard gaat om nog een van de keerwaters direct onder de wals te pakken.
Coen kiest voor het keerwater rechts en de wals geeft zijn visitekaartje direct af en zet Coen op z'n achterpunt in het keerwater. Het keerwater veegt, klopt en zuigt en snel varen we verder, hierspelen trekt ons nog niet zo aan.
Bij onze laatste run vaar ik de wals niet goed aan, maak een misslag, verlies tempo en richting. Hij heeft me direct te pakken en pas na een paar diepe "old school" steunen weet ik me los te trekken.
De passages hierna zijn weer wat makkelijker en geven voldoende ruimte om van keerwater naar keerwater te varen. Dat kost echter wel flink wat kracht want als je op helve kracht het keerwater uitvaart sleurt de hoofdstroom je mee voordat je er erg in hebt. Traverseren moet hier precies en krachtig uitgevoerd worden. We amuserne ons kostelijk, met een grote grijns draaien we keerwaters in en uit. Dit is echte alpenkwaliteit.
Dan maakt de baan een scherpere bocht naar rechts en kun je van helemaal linksbuiten naar rechtsbinnen het keerwater in gieren. Ook hier weer, als je er iet vol overtuiging ervoor gaat, dan ben je er voorbij voordat je er erg in hebt. Met het raft is deze bocht echt een test of je het water de baast kunt. Het lukt ons met het raft in ieder geval minder dan de helft van de pogingen.
Deze stroomversnelling is het begin van het wildste deel van het parcours, de volgende passage is een lange glijbaan naar benden die eindigt in een schuine wals/golf. Daarna volgen nog meer walzen en golven. Met het raft werden we hier flink geshaked en waren we alleen maar bezig om in het midden en de boot te blijven. Met de kano is het een hele prestatie om hier een fatsoenlijk keerwater te halen.
Dit deel van het traject heeft wat ons betreft wat meer verblokking nodig, het is wel wild, maar je kunt eigenlijk niets anders dan afvaren en dat is een beetje zonde.
Daarna loopt de baan uit met een stuk of 6 leuke golfpassages met keerwaters aan beide zijden. Daar zitten ook nog twee leuke surfgolven.
Als er op onze runs gespeeld wordt, dan doen we het hoofdzakelijk op dit deel van de baan.
Hier zitten een paar keerwaters waar het water wel wat uit kan dempen omdat er schuin oplopende zijkanten zijn gemaakt , dat merk je direct.
De surfgolf op het einde is lekker maar erg snel en lastig te controleren. Hier moet nog maar eens wat meer getuned worden om een mooie brede surfgolf te creeren zodat je in het onderste traject een mooie playspot krijgt.
Bij onze laatste run merk ik dat deze baan z'n tol eist, ik ben moe en begin foutjes te maken, de wals slikt me in en diverse keerwaters eisen een extra lage steun om overeind te blijven.
Conclusie:
Dit is een superbaan om in eigen land te hebben. Moeilijker dan Augsburg, iets makkelijker dan Bourg St. Maurice. De baan is uitstekend geschikt voor rafttraining, slalomtraining en wildwatervaren. Daarvoor moet de baan wel steeds een beetje getuned worden, voor het raften wil je vooral een beetje groot water, druk en golven om het spectaculair te maken. Voor de slalomtraining wil je toch wat meer verblokking aanbrengen zodat je ook terug kunt varen om sommige trajecten om combinaties achter elkaar te blijven herhalen. Of de baan rodeo fähig en tegelijkertijd geschikt voor raften en slalommen, dat zal de uitdaging worden. De inkomsten zullen echter van het raften e.d. moeten komen dus zal het vaak een snelle spectaculaire baan zijn, denk ik zo.
De baan lijkt me voorlopig niet geschikt voor beginnende kanovaarders. Ook niet voor kanovaarders die in plaats van techniek en balans vertrouwen op hun eskimorol. Op diverse plaatsen is het veel te ondiep om veilig te kunnen rollen en een verblijf onder water zou ik echt tot een minimum beperken. Zwemmen lijkt me ook niet echt prettig op deze baan, erg snel en ondiep, dus benen vooruit en kont goed intrekken is het devies.
We komen zeker vaker terug. Hoe vaak, dat zal toch aan het prijsmodel gaan liggen. Als wildwatervaarder/rodeovaarder wil je het liefst met tussenpozen varen. Een half uurtje knallen dan een pauze, wat kletsen en kijken, dan weer een half uur en zo breng je een dag of dagdeel door. Het model van ca. 30 Euro (eigen materiaal) voor een uur dat je achter elkaar moet opmaken, dat gaat een barriere worden.
Maar laten we eerst allemaal maar een lekker een paar uur gaan knallen op die baan. Begin maar vast met sparen, neem een krantenwijk of verkoop die oude boten die nog steeds in de schuur liggen.
Oh nee, eerst nog even die opening meemaken!
Menno
Lees ook de impressie van Maarten Holdrinet die een dagje eerder de baan kon uitproberen.
