Al enige tijd had ik de wens de Swalm een keer te varen. Niet voor de sensatie, maar omdat het een van de weinige “wildwater” rivieren van Nederland is en de verslagen en foto’s een leuk dagje varen leken te beloven. Er was een mooie voorjaarsdag voorspeld en mijn nieuwe packraft was afgelopen week bezorgd, dus die moest uiteraard gedoopt en getest worden. Hoewel ik de hoop al had opgegeven, omdat ik geen medestanders kon vinden melde Bram zich gelukkig donderdagavond en kon er toch gevaren worden.
Omdat het lekker dichtbij is hoefden we niet te haasten. Eerst Bram opgepikt in Nijmegen, spullen gehaald op de club en toen richting Swalmen. Ik had me al uitgebreid ingelezen en had het startpunt en twee mogelijke uitstappunten (bocht Swalm bij picknickplaats en parkeerplaats na Swalmen of de jachthaven van WSV Draeke Vaarders) al in kaart gebracht. Bij de brug vlakbij zwembad de Bosberg is een parkeerplaats en kun je prima instappen. Bij aankomst bleek er inderdaad nog voldoende water te staan (45cm peilpunt landsgrens). Dus gauw gereed gemaakt en we waren vertrokken.
Op de app waren al de nodige opmerkingen over overliggende bomen langsgekomen en werd gerefereerd aan eerdere “klimavonturen” dus we waren gewaarschuwd. Nog maar een paar honderd meter onderweg kwamen we de eerste blokkades al tegen. Bram had een Diesel75 meegenomen dus ook niet heel geschikt om je met boot en al over een boom te slingeren. Desalniettemin kon hij al “boomboofend” toch meer blijven zitten dan ik.
Omdat in het begin een aantal blokkades rap opeenvolgden begon ik spijt te krijgen dat ik mijn packraft had meegenomen. Voordeel was wel dat je snel in- en uitstapt en dat ie een fractie weegt van een boot maar toch. Ik kreeg al visioenen van een door bramen en scherpe takken geperforeerde boot, voordat ik er goed en wel echt plezier van had kunnen hebben.
Gelukkig werd het na de eerste obstakels een stuk bevaarbaarder en genoten we van de zon en de mooie omgeving. Want mooi is het zeker! Onderweg kwamen we verschillende soorten watervogels en diverse sporen van bevers tegen en bij het omdragen liepen we twee reeën tegen het lijf.
Nadat we door Swalmen gevaren waren nam het aantal obstakels weer toe welke we echter steeds geroutineerder wisten te nemen. Al die bomen maakten wel dat we best lang hadden gedaan over een traject van ongeveer 5 kilometer. Om half twaalf waren we vertrokken en om twee uur waren we bij het eerst geplande uitstappunt. We hadden trek gekregen en dus tijd voor lunch en overleg. Van dit punt naar de jachthaven is nog een keer 5 kilometer ongeveer. Omdat we dachten het mooiste stuk gehad te hebben en niet te laat weer terug wilden zijn besloten we het voor gezien te houden. Bram wist met zijn charmes al snel een lift terug naar de auto te regelen. Dus om half vier was alles weer gepakt en waren we onderweg naar huis.
Het was een heerlijke vroege start van het weekend. Het eindoordeel van “Ed en Willem” is dan ook : De Swalm is een prachtige “takkesloot” die je zeker een keer gedaan moet hebben.
Bas KB
