BASF 2010, de midden Guil
Vandaag is het de dag van de Midden-Guill. We stappen in, direct onder de 'Triple Steps'. Zonnetje in de lucht en een Kliko onder mijn kont. Want Kira vaart vandaag niet, dus is de Kliko is niet in bedrijf, en voor mij de kans om aan een 40+ boot "te proeven". Nou, er gaat een wereld voor me open.
Het water is mooi helder. Na 30 meter varen gaat Rien om, maar komt mooi en vlot weer boven. Wat een prachtige rol van die jongen, niks op aan te merken, maar wel heeft hij het gezicht vol bloed. Shit! is de reactie van ons. "Ja!, die heeft de kop mooi kapot!"
Na een tijdje staat er een beduuste, maar lachende Rien aan de kant. We maken foto's van zijn kupke . Dan nemen we afscheid van Hans en Rien. Want Hans speelt vandaag even voor ambulanceloeder (oeps, tik fout).
Wij varen door en ik kom tot de conclusie dat de kanosport toch ook zeer gemoedelijk kan zijn. In die Kliko is toch alles wat je tijdens een ritje over het water tegen komt een stuk aangenamer en goed te beheersen, heerlijk. Dus met twee vingers in de neus haalde ik alle keerwaters die ik hebben wilde en halen moest. YEAY BABY, YEAH!
We komen bij de 'Grill' en we bekoekeloeren die even voor we die af varen. De ingang vaart Harry voor, om het voorbeeld te geven. Hij blijft wel in een gaatje plakken, maar red zich natuurlijk zoals alleen Harry dat kan.
Dan varen wij de Grill ook, achter elkaar. We scouten even het middelste stuk, (met deze waterstand zit er een stenig stukje, red.) en we besluiten dit gemene dropje te laten liggen en dragen die om.
De uitgang vaart Cees als eerste. Hij is vol overtuiging en dat komt ook tot uiting bij het varen. Een aantal van de groep twijfeld, maar uiteindelijk varen we hem één voor één allemaal. Iedereen is euphorisch en tevreden. We zijn goed bezig!
Onder de brug wachten we even tot we het teken krijgen om te komen 'Boeven' uh, 'Boofen'. Het duurt even, Harry hangt (alweer) even in het gaatje..... We boofen er op los en komen er allemaal goed door.
Bij de tunnelpassage kijken we de kunsten van een clubje Fransen af. De één vaart 'm over links en blijft ,door de lage waterstand, met zijn lange boot even gesteigerd tegen een, te verwachten, overspoelde steen plakken. Voor ons het teken om te kiezen voor de "Chickenrun".
De onderspoeling bij de weg is schijnbaar gerepareerd, en daar ben ik wel héél blij mee. Ik heb het niet zo op die dingen. Verder op onze route komen we er wel eentje tegen (meer een overhangende steen, red.) en die heeft er voor gezorgd dat ik hier achter de laptop zit.
Ik ben blij dat ik 'De Guill' heb kunnen varen zonder dat ik moest afhaken of andere fratsen. Gewoon met "de grote jongens" mee kunnen komen". Wel geef ik de eer van deze goeie dag aan de Kliko.
Nonja
