Alpenweek 2008, Maandag, de Guil van onder de trappen tot het stuwmeer
Proloog, Zondag, Maandag, Dinsdag, woensdag, Donderdag, Vrijdag, Epiloog
Nadat het batavierenkamp vroeg in de ochtend gewekt werd door de fluitende vogels en het ontbijt weer achter de kiezen gestopt was vertrokken de hele bende rond de klok van 10. Gelukkig was Roel nog niet helemaal wakker, anders was alles probleemloos gegaan, dat zou niet des Bataviers zijn!
Al rijdend in de bus van Rien ontdekte onze blonde God dat hij zijn bril nog op zijn neus had staan. Met bril varen wilde hij niet en met -8 in de oogjes zonder bril is geen optie en dus moest het busje terug voor de lensjes van Roel. Maar niet voordat Rien nog even de sleutel van de caravan van Hans moest meenemen. Al rennend (jazeker, Rien rennend!!!) naast de auto van Hans, probeerde hij duidelijk te maken wat hij nodig had. Na 300 meter gaven ze hem een kans en de sleutel werd overhandigd. Terwijl de lenzen gehaald werden ging de groep alvast verkennen.
De Guil lag er mooi bij, de waterstand leek laag, maar dat viel achteraf wel mee.
Na het onnavolgbare systeem van groepsindeling door Menno vertrokken we. Lekker met een zonnetje op ons dak, maar de wolken kregen al snel de overhand. Dit mocht de pret echter niet drukken, ook al was het erg koud (volgens Saskia dan, maar die heeft het altijd koud, die slaapt in een berenvel...).
Mooie smalle sloot, mooi geblokt en met een waterstand die helemaal niet zo gek was. Helemaal goed aangezien dit de eerste echte Alpenervaring is sinds een jaar voor velen van de Bata4en.
Het labyrint lag er weer anders bij dan voorheen. Het lijkt erop dat het steeds geblokter wordt en leuker te varen. Sven, Menno, Hans en Roel durfden het aan.
Na het labyrint in de regen de boterhammetjes naar binnen gewerkt, de accu moest weer opgeladen worden want na de pauzeplaats wordt de Guil een klasse moeilijker.
Nadat Rien over 30 meter op 30 cm water al stuiterend probeerde te eskimoteren, maar uiteindelijk toch maar ging zwemmen, besloot hij de nodige rust te pakken. Enkeltje wandeling naar het uitstappunt.
De rest van de tocht verliep zonder noemenswaardige problemen. Ware het niet dat Dennis vlak voor het uitstappunt nog even besloot de laatste stroomversnelling op de kop af te soppen. Een dappere poging tot eskimoteren, maar een flinke aanvaring met een rots, deed Dennis uitstappen. Menno kon niet helpen, het tafereel moest nu eenmaal vastgelegd worden op de gevoelige plaat.
s 'Avonds werd besloten dat we (gezien het belabberde weer) de week verder gaan voortzetten in de Seealpen (Var en Verdon gebied).
Dat betekende dus diner in het lokale restaurant (pizzeria aan het dorpsplein in Guillestre), waar het goed toeven was.
Met een kok en een serveerster onaangekondigd een groep van 20 hongerige Batavieren uitstekend bedienen, dat is een prestatie formaat. Hulde voor de Pizzeria.
Proloog, Zondag, Maandag, Dinsdag, woensdag, Donderdag, Vrijdag, Epiloog
