Het moet er nu toch echt een keer van komen, 25 en 26 september is er een waterlossing in de Morvan, een groot natuurgebied westelijk van Dijon. Dat weekeinde wordt er op zowel de Cure als op de Chalaux water losgelaten vanuit de bovenliggende stuwmeren. Nirjhara gaat daar traditioneel al jaren naartoe.
De eerdere jaren vond ik het te ver om voor een weekeinde op en neer te rijden. Nu heb ik wat meer tijd en kan ik er een aantal dagen aan vast knopen. In 2020 gooide Covid-19 roet in het eten, maar dit jaar staan de seinen op groen.
Erwin en ik vertrekken vrijdagochtend naar de Morvan en Bas volgt in de avonduren. Doel is Camping de l’Etang du Goulot in Lormes, een van de grotere dorpen in de Morvan. "groter" betekent dat er een supermarkt, bakkertje, kroeg, afhaal pizzeria en een paar restaurants zijn. De meeste andere dorpen die we onderweg in de Morvan doorkruisen zijn uitgestorven, een overdaad aan dichte luiken, geen bal te doen. De camping ligt aan een "etang", een meertje dus en wordt sinds 2 jaar gerund door een Nederlands stel.
De Morvan zelf is een schitterend natuurgebied, heuvelachtige loofbossen afgewisseld door groene weides met mooie heggen en witte vleeskoeien. Alsof je door zuidlimburg rijdt, maar dan geaccidenteerder, groener en totaal verlaten, heb je mensenvrees? dan ben je hier op je plek.
In Lormes gaan we aansluiten bij Mark Prins en diverse andere kanoers van HKC/Nirjhara en Willebroek.
Onze reis is voorspoedig en vlak voor zessen treffen we Mark aan, zonnebadend met een blonde kano-schone aan het meertje bij de camping, Nirvana ipv Nirjhara zullen we maar zeggen :). Tentje zetten, boodschappen doen en een pizza afhalen.
Die avond druppelen de andere kanoers binnen en is het gezellig aan het kampvuur. Bas arriveert zaterdagochtend en daarmee zijn we compleet.
Zaterdag staat de Chalaux op het plan omdat het voor de weekeinde-gangers prettiger is om zondag vanaf de Cure de terugreis te aanvaarden. Voor ons maakt het niet zoveel uit, "we are newbies" in dit gebied.
Aan de instap is het druk, een beetje boven Rur met hoog water, maar dan drukker :) Trailers rijden af en aan op een grote open plek in het bos aan de instap van de Chalaux. Het zonnetje schijnt.
Zo druk als het is op de instap, zo weinig vinden we ervan terug op het eerste deel van de Chalaux, we varen duidelijk achter de meute aan.
Het is een boven Rur-achtig riviertje met een paar leuke verblokte stukjes door groene tunnels met schitterende doorkijkjes naar de met mos overdekte rotsachtige oevers. Het is groen, groen en groen.
Het water is leuk, met voldoende speelplekjes, mooie verblokte stukjes, alles niet moeilijker dan de boven Rur in het bos boven Monschau.
Dan komt de eerste echte passage, een rotsdrempel van iets meer dan 2 meter over de hele breedte, rechts een doorgang met eerst een tongetje gevolgd door een steiler stapje met een zuigend zog op het einde. Rechts op de kant wordt het via een rotsbandje afgezekerd en één voor één gaan de diverse groepen naar beneden.
De verschillende vaarstijlen zijn evident; zo sopt Joost in zijn dikke bak naar beneden en moet hard werken om uit het zog weg te komen; de speelbootjes gaan vaak diep en komen ondanks snelheid maar net weg; de lange bakken hebben geen enkel probleem. Ik zit er met mijn Loki een beetje tussenin, in de eerste run is mijn boof op de laatste drempel perfect en blijft mijn voorpunt zelfs droog, de tweede run, toch minder geconcentreerd, ga ik best diep maar wordt niet vastgehouden. Intussen passeren ook diverse andere groepen met vaartuigen van divers pluimage en dito vaarstijlen met zo af en toe wat carnage.
Na een vlot doorstromend kilometer komen we bij de volgende passage, van verre zie je al overal mensen staan en boten liggen.
Een S-vormige passage met eerst een doorgang op links naar een grotere poel op rechts waar je nog een keerwater langs een wandje kan pakken, vandaar vol naar links door een smalle doorgang waarachter je eventueel nog een heel lastig keerwater bovenin onder een boom kan pakken en dan weer naar rechts over een afsluitende rotsdrempel waar je niet te ver naar rechts moet zitten om niet op een rotsblok in het onderwater te landen.
Ook hier weer werplijnen paraat aan de kant en een voor een naar beneden.
Het eerste keerwater op links is easy, dan duik ik door de nauwe doorgang en parkeer de loki in het keerwater in de bocht, die overhangende boom had ik echter over het hoofd gezien, dus worstel ik wel flink om onder die dikke tak slagen te kunnen maken om bovenin het keerwater te komen, nu snap ik ook waarom niemand dit keerwater vaart :) Het lukt, maar een langer bootje was wel prettig geweest. De afsluitende drop land ik te veel naar rechts en land op het blok, de klap is gelukkig niet al te hard dus mijn rug komt er ongeschonden vanaf (Mark wilde me vooraf nog waarschuwen voor dat blok, maar ik was iets te ongeduldig om te gaan varen).
De rest komt er ook goed door en dan is het nog hooguit een kilometer naar het eindpunt. Opladen en door naar de "second run double fun". Er zijn een paar afhakers, dat scheelt weer met auto's ophalen. Nu varen we alles op zicht. Bas besluit in een speelwalsje vlak voor de laatste S-bocht helemaal los te gaan en na een spin en backloop gaat hij daadwerkelijk "los"). De boot hebben we op tijd eruit.
Niet snel daarna zijn we weer op het eindpunt. Een third run zit er (gelukkig) niet meer in.
Die avond zoeken we de plaatselijke Marokkaan op, die is niet berekent op 16 onverwachte gasten maar weet toch een stevige pot Poulet-frites neer te zetten met aperatif, drank, nagerecht en koffie toe, dat alles voor 20 euro pp.
Die avond is het gezellig aan het kampvuur, tijd voor de grote verhalen.
Zondagochtend vertrekken we naar de Cure. Vonden we de instap van de Chalaux druk, de Cure is een verhaal apart, de weg staat afgeladen vol met auto's. Trailers rijden af en aan en dat op een single track asfaltweg. Het staat muurvast, honderden vaarders lopen af en aan, de lokale bevolking, op weg naar stokbrood of scoonmoeder, probeert zich al toeterend een doorgang te forceren, ze zijn kansloos, de lokale Gendarme idem dito. Het is een uurtje een gekkenhuis, dan is de bulk weg en keert de rust weer. Wij wachten lekker in het zonnetje op de chauffeurs, het leven lacht ons toe :)
We zijn weg in een wat uitgedunde groep, het gevorderden team heeft al een run gedaan en gaan niet allemaal voor een tweede run en een ander stel vind het te druk en vaart een lager stuk (achteraf hebben ze spijt).
De Cure is hier breder en voert ongeveer twee keer zoveel water als de Chalaux, het spoelt lekker door. We beginnen met een drietal rotsdrempels, niet heel lastig maar toch even zorgen dat je niet in de afsluitende wals bijft hangen.
Het is handig dat Emiel en Mark erbij zijn, die kennen de rivier op hun broekzak en vertellen vooraf wat we kunnen verwachten.
Dan komen we bij de eerste naamgever van dit "waterval traject". Een rots drempel van 3-4 meter hoog (altijd lastig te bepalen hoe hoog exact) waar je over rechts een "chute" (een val, maar wij gebruiken het meestal voor een wat glijdend, niet te stijl, verval) hebt die eindigt in redelijk verblokt onderwater waar je volgens de "bèta" van Mark vooral links moet aanhouden. Rechts zitten diverse blokken net onder water.
Er zit een grote poel onder, dus safety langs de kant zetten is hier niet echt nodig. Ik posteer me op de rots in de binnenbocht voor film en foto's. Mark en Bas gaan soepel, Erwin moet onderin rollen in de buitenbocht en snapt direct de aanwijzingen over de rotsen onder water.
De tweede waterval zit een paar honderd meter verder. Deze is iets hoger en lastiger. Over links duik je een vrij smalle en steile drop naa beneden, door allerlei bubbels onderin, door een schuinlopende wals die je, ongeacht boven of onder, in het linker keerwater duwt. Als je zwemt of rolt weet je in ieder geval waar je uitkomt. Achterin dat keerwater staat dan ook een safety om de ongelukkigen snel aan de kant te trekken.
Een raftguide is "stoer" en laat zijn raft als een zak aardappelen door de passage vallen. Een van de passagiers valt middenin de drop uit het raft en blijft achter, spoelend in een klein keerwater. Het jochie komt niet aan de kant en blijft een paar keer flink tollen. De zogenaamde safety achterin werkt hier dus niet en uiteindelijk is het Bas die van bovenaf een lijn gooit en uiteindelijk het jochie uit de kolk haalt.
Iedereen vaart netjes, maar hier merk ik wel dat ik een plat kontje heb, in een hoek van 45 graden kom ik het laatste keerwater in.
Vlak daarna bereiken we de uitstap van het "waterval traject", vanaf hier start de "Rallye de la Cure" een afvaartwedstrijd over stromend water, alleen op het einde zit er 500 meter bruisend en verblokt (WW 2) water. Dat is onze redding, het stuk daartussenin is wel heel plat. Het lijkt op een waterlossing van de Warche, een bochtig riviertje zonder enige verblokking, maar wel vol met water, op diverse plekken proberen bomen en takken je om te duwen maar met een beetje aandacht en skills is het soepel doorvaren.
Halverwege heeft een boom toch nog een typische ardennen passage gecreeerd; 1 meter brede S-boch met dwarse boom op het einde. De Rallye organisatie heeft hier iedereen laten omdragen, wij gaan ervoor. De boom knaagt aan Bas dus ook vandaag wordt hij nat. Erwin besluit tijdig dat zijn Braaaaaap niet past en Mark ontkoppelt van zijn peddel. De rest draagt terecht om en we vervolgen deze vlakke weidebeek in een groene tunnel
Dan volgt gelukkig nog een kilometer "spritziges wildwasser" die de 4 kilometer vlak enigzins goed maken. Volgende keer gewoon 2 of 3 keer het waterval traject varen (is max. 3 km lang).
Het eindpunt is ook de finish van de Rallye, die allang voorbij is, dus druk. In een heerlijk zonnetje kleden we om, wachten op de omrijders en vertrekkende dan naar huis of terug naar de camping. Wij zitten gelukkig in die laatste categorie.
Eenmaal terug in Lormes zoeken we de afdhaal pizzeria op en consumeren in een rustiek parkje in Lormes. Morgen gaan we door naar Sault-Brénaz.
Conclusie: mooie riviertjes, maar vanuit Nederland te ver weg voor een weekeinde. Wel een leuke combinatie met een doorreis naar de Alpen.
Groet, Menno
Rivier informatie:
Cure: https://wild-water.nl/dokuwiki/beschrijvingen/frankrijk/cure
Chalaux: https://wild-water.nl/dokuwiki/beschrijvingen/frankrijk/chalaux=
