Nu met film:
Het zal een technisch stukje water worden want heel erg hoog staat ie niet. Zo gezegd zo gedaan. Redelijk bijtijds zijn wee vertrokken en als ik me niet vergis zaten we rond de klok van 12 uur op het water. Twee groepjes, Hans, Rien, John en Lucas waren groep 2 en Eric, Jens, Stephan,P atrick en Jaques waren groep 1.
Eerste stukje was redelijk. Beetje over de keien, keerwatertjes, niks te moeilijk. Tot aan de lunch ging alles lekker. Bij de lunch hadden we een leuk golfje waar John en Lucas even hun kunsten konden vertonen. Zij zouden daar uitstappen.
Met Hans, Jens, Rien en Jacques als groep 1 en Eric, Stephan en Patrick als groep 2 gingen we verder. Mooie passages gedaan en misschien niet altijd de mooiste lijn maar alles toch goed doorgekomen. Behalve die ene wand….. daarom schrijf ik nu …… ik ging om, en waarom ik niet rolde …. ik kan het niet zeggen….toch nog kortsluiting tussen de oren…..Verder is eigenlijk alles goed verlopen.
Leuke stukjes gevaren. Het eindpunt lag ook precies op de goede plek. Net voor de uitstap was het gewoon niet meer leuk. Ik zag nog de plek waar ik vorig jaar met Hester en Sanne nog leuk heb liggen spelen maar daar was dit jaar niet veel van over. Het was goed zo……
Patrick
Midden Guil
Vaarders: Cees, Hein, Marije, Youp (Laarakkers: gast-Batavier) en Sanne
Al eerder in de week hadden we bedacht dat we aan als afsluiting van de week met de hele groep een deel van de Midden Guil wilden varen. Omdat er geen consensus was wat het beste traject hiervoor was (tot de Tunnel met omdragen van de Grill of vanaf de Tunnel) wilden we met een klein groepje alvast een keer de hele midden Guil verkend hebben. Ondanks laag water bleek dit een goede beslissing. Juist door het lage water was het eerste stuk keien rijden en daarna een geweldig leuk slalom parcours tussen grote rotsblokken met daarachter walsen heen. Laag water maakt dit stuk dus niet automatisch makkelijker, wel technischer.
Het eerste stuk varen we goed door en al snel zien we bij de hoogtelijn die het begin vormt van de Grill. Hier stappen we uit om te verkennen. Het begint met twee drops waarbij met name de tweede gevolgd wordt door een grote wals. Daarna volgt een rotstuin waarbij ik in eerste instantie geen enkele vaarbare lijn zie. Al blijkt die er in meer of mindere mate wel te zijn. Hein en ik besluiten deze eerste twee passages om te dragen, de rest vaart het wel.
Daarna stappen Hein en ik ook weer in voor het laatste stukje van de Grill en al snel komen we bij de laatste bocht naar links waar je vanuit de boot alleen heel veel wit water ziet opspatten. Marije stapt uit en vertelt dat als we rechts aanhouden het goed moet komen. Ik zie de rest varen en over verschillende rotsen botsen. Ik durf niet goed, maar ergens in mijn achterhoofd weet ik dat ik dit wel kan varen. Uiteindelijk besluit ik te varen, haal de goede lijn en ben ik heel blij dat ik deze passage niet omgedragen heb.
Daarna volgt een relaxt stukje keerwater hoppen tot de dropjes waar vorig jaar voorjaar Marije is gaan zwemmen. Ik zie de rest het eerste dropje zonder problemen varen en vaar dan zelf ook. Ik pak het keerwater redelijk scherp en denk in het keerwater te liggen. Na een paar seconden voel ik echter dat mijn boot steeds harder achteruit gaat. Mijn achterpunt wordt terug de wals in gezogen, tegen de stroming in peddelen is kansloos en even later lig ik zijwaarts in de wals te stuiteren. Ondanks het recente oefenen op HoLiBo is dit nog steeds niet mijn sterkste punt en als ik probeer uit de wals te peddelen lig ik al snel om. Het lukt niet om me met boot en al uit de wals te laten spoelen, zwemmend spoel wel direct uit. Al voel ik dat zodra mijn hoofd boven water is, de wals mij weer achteruit trekt. Gelukkig kan Hein mij met de achterpunt van de boot uit de wals trekken. Eenmaal op de kant kan ik mijn boot, die nog verticaal in de wals staat, zonder problemen naar de kant trekken.
Terug gezogen worden in een wals is geen prettig gevoel en het duurt ook enige tijd voor mijn hartslag voldoende gezakt is, dat ik weer in een boot wil stappen. Ik overweeg bij de Tunnel uit te stappen, maar besluit dat zo’n zwempartij geen goede afsluiting van de dag is. De Tunnelpassage is nu niet moeilijk en daarna kunnen we alles varen zonder te verkennen.
Al met al was het toch een geweldige dag, waarbij ik mezelf ook op alle vlakken heb uit kunnen dagen.
Sanne
De Midden Guil.. daar had ik sinds de alpenweek vorig jaar nog een appeltje mee te schillen. Ik ging toen bij het 2e dropje voor de tunnel om en mijn boot heeft helaas zonder mij de rest gedaan. Ik heb deze dag dan ook heerlijk voorop gevaren.
Het eerste stuk is normaal gesproken relaxt invaren, nu was het vooral de vaarlijn zoeken die wel genoeg water had. Lekker doorvaren dus totdat het leuker wordt :).
Het eerste leuke dropje (Bart wel bekend) onder de romeinse brug heeft nog leuk water.
Daarna begint de Midden Guil leuk te worden. Zoals als Sanne al zei, door de lage waterstand veel technischer omdat er veel rosten zijn, en lekker slalommen door het riviertje.
De 'Grill' hebben we uiteraard verkend. Ik heb niet lang getwijfeld: deze ga varen :). Cees en Youp (in Hein zijn kajak) ook. Met 5 man is het bijna met z'n allen afzekeren, helemaal omdat we dit vanaf 2 kanten wouden doen. Nadat Cees en Youp hebben gevaren, en Youp mijn werplijn aan de andere oever heeft overgenomen, mag ik. De drop gaat perfect, maar niet te snel blij zijn.. kom licht tegen een steen, vaar het keerwater in en ga daar om. Mijn schouder vind rollen aan die kant niet ideaal dus besluit dat ik net zo goed uit kan stappen en dan weer in kan stappen (aldus reden 1 tot schrijven). We varen weer verder (via de stip-yaks route), wat een leuk stuk :)
Sanne en Hein varen vanaf halverwege ook weer mee. Het stuk van de Grill tot aan de tunnel is weer lekker stenig, maar nu met wel wat meer druk.
Bij de tunnel besluit ik de twee dropje te gaan varen, de eerste is goed vaarbaar, dus ik gebaar dat iedereen die vast kan pakken en loop naar de tweede. Daar ben ik naar de rest met steentje gooien aan het gebaren waar de drop het beste gepakt kan worden. Het duurt dan ook even voordat we door hebben dat Sanne om ging...
De tweede drop vaart iedereen mooi.
De tunnelpassage is met deze waterstand erg vergevingsgezind. Ik heb wel zin in een biertje op de camping in de zon, dus stel voor het laatste stuk gewoon af te varen. En daar is de rest het mee eens. Het stuk in een keer afgevaren. Toch hebben we er nog 22 minuten over gedaan. Dat was vooral dankzij mijn schouder, die deed echt mega pijn en had echt geen kracht meer. Dus dat gaf reden 2 en 3 tot schrijven. Gelukkig heb ik wel beide keren nog mezelf en mijn boot kunnen redden.
Bij de uitstap had iedereen een mega grote smile: dit was een geslaagde dag!
Marije
Traject: Midden Guil: instap brug onder de triple step - uitstap boven stuwmeer
Waterstand: 31 cm (=ongeveer 60m3) - peilschaal bij de instap
