Allier: Superieur
- Groep hoge instap : 16 km Saint Etienne du Vigan – Chapeauroux
Waterstand: 15 m3 peilschaal Langogne
- Groep lage instap : 10 km Joncheres - Chapeauroux
Waterstand: 18-19 m3 peilschaal le Nouveau-Monde
Waterstand:
Wat ging eraan vooraf. Op de donderdag had een klein groepje, Marjolein, Saskia, Harry en ik, er voor gekozen niet de Eyrieux te gaan varen maar om een uitstapje te maken in de omgeving. Het plan was om een bezoek te brengen aan Vogue, Balazuc en Ruoms.
Vogue, een mooi dorp prachtig gelegen aan de Ardeche met een indruk makend kasteel (het eindpunt van onze vaardag 4 op de Midden Ardeche).
Chateau de Vogué
Balazuc, een schitterend gerestaureerd dorp dat ligt hoog op een rots boven de rivier. Schilderachtige straatjes met een versterkte Romaanse kerk hoger gelegen op de rots.
Ruoms, staat net als Balazuc bekend als een van de mooiste plaatsen in de omgeving. Dit dorp heeft nog vele oude gebouwen uit de vijftiende en zestiende eeuw die kundig zijn opgeknapt. Wij brachten dus de dag door, rijdend van dorp tot dorp, links en rechts kijkend naar de opvallend groene schitterende rotsachtige omgeving en slenterend door de pittoreske dorpen. Zo nu en dan zittend in het zonnetje op een mooi terras met een drankje, ijsje of andere plaatselijke versnapering.
Mmm, lekker zo’n dagje.
Maar dan begint het toch wel weer te kriebelen met al dat, voor mij uitdagende water, in de buurt. Terug op de camping, wordt diezelfde dag verkondigd tijdens de maaltijd dat vrijdag de Allier gaat worden bevaren. De moeilijkheidsgraad zou vergelijkbaar zijn met de Altier (red: echt wel makkelijker).
Wikipedia: de Allier onspringt in het departement Lozere, in de bergen Moure de Gardille op 1501 m hoogte in de buurt van Chassezac. De rivier loopt door diepe ravijnen en de bovenloop heeft een steil verloop. Ongeveer ter hoogte van Clermont Ferrand begint de benedenloop met een veel kleiner verloop. Ze vloeit in de Loire bij Bec d’Allier, 6 km ten westen van Nevers. De rivier is 410 km lang waarvan 360 km bevaarbaar.
Vrijdagochtend word ik me gewaar dat ik best heb geslapen. Ik heb er goesting in, het dagje niet varen heeft me duidelijk goed gedaan. Na het stevige ontbijt gaat het richting instappunt, onderweg zit het een beetje tegen, het hele peloton wordt een tijdje opgehouden door een vrachtauto, inhalen op de slingerend weg bergop richting Puy is lange tijd te riskant. Eenmaal er langs neemt het aantal kilometers per uur weer gestaag toe. Op een gegeven moment worden de auto’s aan de kant gezet en nemen een zestal mensen een andere route richting hoge instap. Groep lage instap gaat door naar Joncheres.
- Groep hoge instap : 16 km Saint Etienne du Vigan – Chapeauroux
- Groep lage instap : 10 km Joncheres - Chapeauroux
Instap bij Joncheres, op de achtergrond het Chateaux, of wat daarvan over is...
De instapplek bevindt zich onder een smalle stalen brug over de Allier. Er zit goed stroming in het water. Opvallend is het treinspoor dat langs de kloof loopt. Mijnbouw verleden? Omkleden, auto’s omrijden en het avontuur kan beginnen, instappen en gaan.
Team hoge instap, spelend op een golf
Sanne, surft best goed met een lichte (hersen)schudding
Vanwege de acceptable waterstand zou de rivier zich vandaag niet onstellend agressief jegens ons gaan gedragen maar hoffelijker. Desalnietemin dit wetende is de Allier nog altijd een zeer interessante rivier. Ervaring met wildwater 3, goede beheersing van de boot, is gewenst voor deze gelegenheid tot ontspanning. Aangezien de Allier berstensvol zit met lange grillige geblokte stroomversnellingen die aanzetten tot onverhoeds onthullende vervallen en hoge golven. Dit alles afgewisseld met korte rustige stukken.
Rien
Voor mij vandaag geen heldendom, ik vaar wederom achter Maarten aan. Ik buig me voor over in mijn nieuwe ontroerende kanarie gele grote dikke Burn size L, zet me af en glij het water in. Vrij snel, in de eerste bocht beginnen de stroomversnellingen. Dit gaat goed en versterkt mijn zelfvertrouwen, ik zit goed in de boot. Stroomversnellingen volgen elkaar snel op en de waterstand is een aansporing om goed bij de les te blijven. De omgeving is verrassend en spectaculair!
Na een aantal kilometers doemt een WW4 passage op, “de huilende rots”. Voor de stroomversnelling gaat iedereen uit de boot om te verkennen. De meesten dragen over, te moeilijk te riskant. Maarten en Menno varen hem probleemloos.
Team 2 draagt over
Vlak na deze heftige doorgang besluiten we de lunchpauze te houden. Fijn in het zonnetje.
Meteen na het brood volgt een korte stroomversnelling met verval. Iedereen kent wel het prettige gevoel, het eerste stuk gaat goed, dit geeft vertrouwen, het "wat kan mij nog gebeurengevoel" en even ben je niet voor de volle 100% geconcentreerd. Fataal, gevolg van te laks peddelen op je dak en uit de boot. Dit is de rode draad van mijn hele vaarweek. Opnieuw gebeurde me dit na de lunchpauze! Grrr. Schrijven! Boot snel aan de kant, hozen en weer instappen. Echter nu, bepaal ik hier niet te lang bij stil te staan in mijn hoofd en concentreer me op mijn ademhaling. Dit helpt, de aandacht is terug.
Jacques
Rien en Harry (yess, rustdag doet goed)
Erwin
Het resterende stuk is fabelhaft, vol met mooie passages waaronder de “de roltrap” maar ik blijf zitten tot het uitstappunt bij de camping in Chapeauroux. Zeer voldaan stap ik uit mijn boot, wat een schiterende tocht.
Rest mij nog te zeggen, een grote pluim voor de organisatie, chapeau!
John.
