Zondag 21 mei 2023: Batavieren op de Guisanne
Het is dag 3 van de alpenweek. De eitjes worden vroeg in de morgen gebakken om ons voor te bereiden op een magnifiek stukje Guisanne. Ondanks de voorspelde regen, is het gelukkig nog droog als we van de camping af rijden, maar de mistige wolken maken het moeilijk om te voorspellen hoe de dag zich zal gaan verlopen. Met zes bolides trekken we de bergen in op naar het instappunt (44.98460, 6.48440)(le Casset, Col du Lautaret, France).
Uitstappunt in Chantemerle, tevens instappunt, danwel doorvaarpunt voor de groep die de boskloof ging varen. (44.93590, 6.58380) (Chantemerle, zijweg D300).
Uitstappunt in Briancon (44.897942, 6.629374)(Briancon, zijweg av. De provance.)
Waterstand waarop gevaren: (pijlschaal Guisanne is kapot helaas. Indicatie 5m3 op begintraject, 8-10m3 boskloof). Let op. Er zijn restricties wanneer de Guisanne mag gevaren worden.
Guisanne -> Boven Guisanne (geschreven door: Gert/Laura Boven)
Deelnemers: (Frank, Menno, Saskia, Anke, Tom), (Rob, Bart, Guido, Rien, Erwin, Dennis), (Cees, Peter, Daan, Bram) (Laura, Eva, Roy, Marije, Gert)
De onvermoede gevaren van kanovaren liggen altijd op de loer. Zeker in Le Casset. Dit prachtig gelegen gehuchtje genereert zijn eigen waterstroom én voorziet de toevallige voorbijganger van een luxueus verwarmd closet (niet onbelangrijk voor de gemiddelde kayakeur bij instap).
Tot zover is er geen vuiltje aan de lucht, alhoewel.... het zonnetje wil er nog maar niet doorkomen, waardoor het gebruikelijke verpozen tot de auto’s zijn omgereden ook zonder zonnebrand te doorstaan is.
Maar terug naar het altijd loerende gevaar. Is het het elektrocutie gevaar vanwege een overijverige postcoderooscooperatiemonteur (bonus punten toch..?)? Of bacteriele infectie door illegale lozing van s’closets ontvangsten? Nee, het gevaar komt vandaag uit onverwachte AI hoek. Zowel ChatGPT als de in kayakkringen snel in populariteit toenemende WaterGPT hadden dit niet voorzien. De zelfdenkende steen is een feit!
Nu is dat natuurlijk een prachtige AI-ontwikkeling, die zowel voordelen als enorme gevaren met zich meebrengt. Diverse parlementaire bestuurders hebben ook al hun zorgen uitgesproken of deze ontwikkeling wel goed gebruikt gaat worden en niet tot crisissituaties zal leiden. Zoals gewoonlijk komen die vragen te laat, het kwaad is al geschied.
Onvermoed toeval wil dat mijn boot precies op de ene zelfdenkende steen is beland. Dat is verder niet zo’n probleem, ware het niet dat die AI-steen precies op het moment dat ik wil instappen van richting veranderde. Het oorzakelijk gevolg is dat mijn boot met mij er bijna in, zonder vastgenknoopt spatzeil, het ruime sop wil kiezen.
Apropos, dit brengt mij op een zeker noemenswaardige AI-doorontwikkeling. Ik ben groot voorstander van het ontwikkelen van een zelfdenkend spatzeil. Dan had deze crisissituatie gewoon voorkomen kunnen worden. Al weer een kwestie van te laat...
Tot zover deze zijsprong. Het ruime sop, juist ja. Mijn enige optie om deze crisis de baas te worden, is hard en direct ingrijpen. Ik verlaat, kapitein of niet, per omgaande het zinkende schip, en stap op de kant.
Gert.
Botenkraker
Bij de botenkraker aangekomen wilde Gert even de benen strekken, dus dat hebben we allemaal maar even gedaan. Dan weer instappen en de botenkraker af.
Het eerste stuk ging goed, maar ergens aan het einde vond ik de zoveelste steen, en deze gooide mij ondersteboven. Aangezien ik met m’n buik op de bodem lag, wat het lastig maakte om te rollen, leek me het een uitstekende gelegenheid om te testen of m’n nieuw spatzeil ook onderwater goed los wilde komen van m’n boot. Het was daarna niet echt nodig om te zwemmen met de bodem zo in de buurt, m’n boot was er ook nog, maar die wilde toch erg graag verder zonder mij. Gert en Roy gingen er achteraan.
Ik wandelend langs de kant tot ik op een gegeven moment niet meer verder kon. Aangezien Marije en Eva nog stroomopwaarts waren, maar even teruggewandeld om te vertellen dat ik omhoog ging om langs de weg te wandelen. Na een km ofzo kwam ik Gert tegen, die kon mij vertellen waar m’n boot en de anderen waren. Na nog een korte pauze zijn we verder gegaan, maar alle actie was wel over.
Bij het uitstap/tussenpunt waren de andere groepjes al op ons aan het wachten. Aangezien ik niet al te scherp was (en ondertussen bijna in slaap was gedobberd), maar besloten niet verder te gaan. Rien, Erwin en Eva gingen ook niet verder. M’n kleren lagen echter in m’n eigen auto die op het eindpunt stond. Rien en Erwin zijn toen eerst de auto van Guido van het instappunt gaan halen, terwijl Eva en ik op de boten pasten.
Met boten naar het eindpunt gereden, waarna Rien en Erwin boodschappen gingen doen, Eva ging tanken (en daarna helpen met boodschappen) en ik droge kleren aan kon trekken. Net toen ik besloten had eindelijk wel een dutje te kunnen gaan doen, kwam er een berichtje dat Franc halverwege was uitgestapt.
Capriolen om het boskloofje uit te klimmen
Dus leek het me een goed idee om te gaan kijken of ik die ergens kon ophalen.
Op een gegeven moment kwam ik bij een wandelpad waar ik met de auto niet verder kon en ook geen Franc was. Cees was ondertussen bij de uitstap en wilde graag z’n droge kleren die in mijn auto lagen. Dus eerst maar weer terug naar de uitstap en toen weer terug naar het wandelpad waar Franc ondertussen wel stond. Met Franc en boot terug naar de uitstap, waar de anderen ondertussen ook aankwamen of aangekomen waren.
Laura
Guisanne -> boskloof (Geschreven door: Guido / Roy / Marije)
Deelnemers: 16 (Marije, Gert, Roy, Frank) (Dennis, Bart, Guido, Rob), (Menno, Saskia, Tom, Anke) (Cees, Daan, Peter, Bram)
Na toch een uurtje geluncht te hebben komt ook de laatste groep aan. De vaarders werken snel twee stokbroodjes met kaas of worst naar binnen en worden snel gehergroepeerd voor het traject op de booskloof. De boskloof is een leuke snel smal stromende beek met redelijk verval (ww III-IV) waar je blik op stenen ontwijken constant aan moet staan.
Op het moment dat we met z’n allen het water op gaan weet Roy zijn boot het plots te presteren zich los te maken van de oever, terwijl hij toch “professorisch” was vastgestoken in een boom. Het was dan ook een ware verrassing toen Guido zijn boot erlangs liet vieren naar de rivier dat de boot van Roy een vlucht nam en met een mooie sprong van 2 meter de beek in boofte. Wel zonder Roy dan 😊. Gelukkig lagen daar al wat batavieren die hem er snel uit hadden gevist.
Het traject bevat verder een aantal barrages, die (recent) alle bevaarbaar zijn, mits er genoeg water staat. Deze staan op borden gespannen boven de rivier aangegeven en zijn alle te scouten. Een honderdtal meters voor elke barrage hangen deze borden en geven aan welke zijde de barrage langs te varen. We hebben de eerste barrage maar overgedragen gezien de “lage” waterstand.
De derde barrage, was voorheen de barrage die absoluut niet bevaarvaar was. Deze is recent omgebouwd en heeft nu een fantastiche houten glijbaan van 25 meter lang. De invaart is helemaal rechts (het 3e poortstuk van links) Je vaart midden op de poort, en ploft in de lange houten glijbaan. Scout wel van te voren, want de stuw kan van hoogte wisselen. Het leverde in ieder geval fantastisch beeldmateriaal op, want de landing gaf een vermakelijke plof.
Daarna, stijgt het niveau en de snelheid van de beek. Veel passages met kleine keerwatertjes volgen elkaar snel op. (Guido, red schrijvend), had wel direct spijt van zijn grote kano die hij had meegebracht terwijl de speelboot gewoon op de camping lag. Keerwaters bereiken was vaak het punt niet...maar inparkeren met het net nieuw aangeworven cruiseschip bleek soms toch een uitdaging. Gelukkig was er in Slovenie al veel geoefend met stenen knuffellen en is achterwaarts de passage af gelukkig ook een van de alternatieve routes.
In de andere groep werd de boskloof ook met plezier ontvangen. Eigenlijk zit er voor iedereen wel uitdaging op dit stuk, en bijna iedereen heeft hem uitgevaren. Net voor het einde zie je de brug van de avenue de provence. Onder de brug zit links met een metalen onderbrugje voor voetgangers, hier kan je ook goed de laaste barrage bekijken. De barrage is ook bevaarbaar, een meter of 2 van links zit een heel klein gootje waar je met twee trapjes van een halve meter naar beneden ploft. Direct daarna ligt rechts een keerwater met de uitstap.
Guido
